صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

به قرار اطلاع اخیراً دولت عراق تضییقاتی برای خمینی فراهم آورده1 متعاقب آن عوامل خمینی از عراق با عده‎ای از قشریون درایران تماس گرفته

تاریخ سند: 4 مهر 1357


به قرار اطلاع اخیراً دولت عراق تضییقاتی برای خمینی فراهم آورده1 متعاقب آن عوامل خمینی از عراق با عده‎ای از قشریون درایران تماس گرفته


متن سند:

از: ساری تاریخ:4 /7 /1357
به: گنبد شماره: 3237 /2 ﻫ

به قرار اطلاع اخیراً دولت عراق تضییقاتی برای خمینی فراهم آورده1 متعاقب آن عوامل خمینی از عراق با عده‎ای از قشریون درایران تماس گرفته و تصمیم دارند به منظور اعتراض به اقدامات دولت عراق دست به تظاهرات و احتمالاً یک سلسله اقدامات ایذایی از جمله خراب‌کاری و آتش‎سوزی مراکز مختلف بزنند سریعاً با همکاری مراجع انتظامی پیش‎بینی و مراقبت‌های لازم معمول و هرگونه اقدامی در این مورد را به موقع خنثی و نتایج حاصله را مرتباً و مستمراً اعلام دارند.
منابع و همکاران در این مورد توجیه گردیده‌اند.

توضیحات سند:

1. محدود کردن امام توسط عراق: در 27 شهریور 1357 سفیر ایران در عراق با صدام حسین، معاون وقت رئیس جمهور عراق ملاقات کرد و از دولت عراق خواست که محدودیت‌هایی جدی برای فعالیت‌های امام خمینی(ره) در نجف فراهم کند. در اواخر شهریور 1357 وزیر خارجه ایران برای شرکت در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد به آمریکا رفت و در طول این اجلاس سه بار با وزیر خارجه عراق ملاقات کرد و اخراج امام را از عراق خواستار شد و حاصل مذاکرات خود را به تأیید وزرای خارجه آمریکا و اسرائیل رساند و در پایان ملاقات‌ها اظهار داشت که مقدمات اخراج امام از عراق آماده شده است. به دنبال این توافق، در تاریخ 1 مهر 1357، منزل امام در نجف تحت محاصره و مراقبت نیروهای عراقی قرار گرفت و از امام خواسته شد که از مصاحبه با خبرنگاران و ایراد سخنرانی و نوشتن اعلامیه خودداری کنند. اما امام به اخطار عراق اعتنایی نکردند. خبر محاصره منزل امام در نجف موجی از اعتراض در میان مسلمانان انقلابی جهان، بویژه مردم مسلمان ایران که در حال نهضت اسلامی بودند، ایجاد کرد. مراجع، علما و روحانیون و شخصیت‌های سیاسی داخل و خارج از کشور با انتشار اطلاعیه‌ها و ارسال تلگراف‌ها به مجامع مختلف به این اقدام اعتراض کردند و بازاریان، کارمندان، دانشگاهیان و دیگر طبقات دست به اعتصاب و راهپیمایی زده و رژیم ایران را مسئول اقدام عراق دانستند. بین تظاهرکنندگان و نیروهای رژیم چند بار برخوردهای خونینی روی داد که به وخیم‌تر شدن اوضاع منجر گردید. در این احوال ساواک فریبکارانه اعلام کرد که محدودیت آمد و رفت در اقامتگاه امام و محاصره منزل ایشان صحت ندارد. اما مردم که اخبار و وقایع نجف را دنبال می‌کردند آرام نشدند تا آنکه رژیم ناگزیر گردید به مقامات عراق متوسل شود. در تاریخ 10 مهر 1357، هیئتی از بلندپایگان امنیتی ایران وارد بغداد شدند و با سعدون شاکر ملاقات کرده و پس از مذاکراتی به این نتیجه رسیدند که نمی‌توان به اجرای محدودیت‌ها ادامه داد اما در عین حال آزاد گذاشتن امام نیز به صلاح ایران و عراق نخواهد بود. به همین جهت در صدد برآمدند به طور غیرمستقیم و از راه ایجاد تضییقات برای نزدیکان و یاران امام، ایشان را مجبور به ترک عراق کنند. سرانجام امام از عراق خارج شدند و قصد داشتند از راه کویت عازم سوریه شوند. اما مقامات کویتی اجازه ورود ندادند و امام ناگزیر به عراق بازگشتند. ایشان چون مطلع بودند که به سبب نفوذ آمریکا در میان دول اسلامی و روابط دوستانه آنها با شاه در هیچ یک از کشورهای اسلامی اجازه فعالیت سیاسی نخواهند یافت، سرانجام به پاریس رفتند.

منبع:

کتاب انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان گلستان- کتاب4 صفحه 204

صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.