صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

درباره: زندانیان سیاسی

تاریخ سند: 26 تیر 1357


درباره: زندانیان سیاسی


متن سند:

شماره: 7305 /2 ﻫ 3 تاریخ: 26 /4 /2537[] 0426
از: سازمان اطلاعات و امنیت ازندران
به: مدیریت کل اداره سوم 303
درباره: زندانیان سیاسی

در صفحه‌ی چهارم ستون هشتم روزنامه اطلاعات به شماره 15662 – 25/ 4/ 37 خبری درج گردیده مبنی بر اینکه پنجاه وکیل پیشرو از بیست و چهار دانشجوی متهم1 به اخلال نظم و تخریب که از روز یکشنبه هشتم مرداد ماه در ساری محاکمه آنان شروع می‌شود دفاع خواهند کرد. علیهذا در این مورد از طریق دادگستری استان مازندران تحقیقات لازم معمول و معلوم گردید. تا‌کنون آقایان احمد جاویدتابش، پرویز صدقیانی و رضا معتمدی وکالت یک متهم به نام سید‌محمد غنی‌زاده و سیدرضا زواره‌ای،2 وکالت چهار متهم دیگر را به عهده گرفته‌اند. با دادستان استان مذاکره و قرار شده چنانچه وکلای دیگری وکالت متهمین را به عهده گرفتند، این سازمان را آگاه سازد که مراتب بلافاصله به استحضار خواهد رسید.
رئیس سازمان اطلاعات و امنیتاستان مازندران ـ رخشا
محترماً به عرض می‌رسد. 18 /4 /37

توضیحات سند:

1. این24 دانشجو از دانشجویان مبارز بابل بودند که در 14 /2 /57 در تظاهرات بابل دستگیر شدند.
2. سیدرضا زواره‌ای حقوق‌دانی مسلمان و متعبد بود که کار قضایی خود را از وکالت دادگستری آغاز نمود و با پذیرفتن وکالت خیل قابل توجهی از مبارزان مسلمان ضمن عمل به تکلیف دینی و عرق ملّی خویش نقش اساسی در کاهش و تخفیف مجازات آنان داشت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی در دادستانی انقلاب نقش فعالی در روند محاکمه‌ سران، عمّال و شکنجه‌گران حکومت طاغوت ایفا نمود. به‌علاوه دو دوره نامزد مسئولیت خطیر ریاست جمهوری اسلامی ایران شد و همچنین در سنگر نمایندگی مجلس به خدمت‌گزاری مشغول گردید. مرحوم زواره‌ای در شورای نگهبان همراه با سایر اعضای شورا به عنوان عضو حقوق‌دان در انطباق مصوبات مجلس شورای اسلامی با شرع انور و قانون اساسی وظیفه‌ی طاقت‌فرسا و شایان توجهی را به‌عهده گرفت. لاله فرزین‌فر: «خاطرات مرحوم سیدرضا زواره‌ای» تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، خرداد 1390.

منبع:

کتاب انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، روزشمار استان مازندران (بابل)، جلد 1 صفحه 442

صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.