تاریخ سند: 28 فروردین 1357
موضوع : صحبت های فرهنگیان نسبت به وقایع اخیر
متن سند:
گزارش خبر
1 ـ هم اکنون وضع طوری است که بجای اینکه مردم از قانون و دولت که مجری قانون
است بترسند از افراد مفسد و خرابکار و اخلالگر وحشت دارند و ناچارند از عقاید و
دستورات اخلالگران تبعیت و جانبداری نمایند.
2 ـ روزبروز بر تعداد مخالفان و اخلالگران افزایش مییابد بر تعداد انتقادکنندگان و
عیبجویان افزایش یافته و فساد بطور وضوح تعمیم پیدا کرده است همه بی پروا
بدستگاه دولت و شخصیت های مملکت بد میگویند از کشت و کشتارهای نقاط
مختلف مملکت بحث میشود همه تعداد مقتولین را بیش از آنچه که رادیو و تلویزیون
و مطبوعات اعلام میدارند بیان میکنند گروهی توطئه ها و تحریکات ضد ملی را با آب
و تاب بزرگ میکنند و چنان توضیح می دهند که گویا خود در واقعه بوده اند اکثر مردم
از دروغ پراکنی رادیو لندن استفاده میکنند.
هوشنگ کمالی یکی از افراد فوق در
گروه، مشاوران راهنمایی اظهار میداشت اگر خبر صحیح و بی نظر و غرض میخواهید
از رادیو لندن استفاده کنید مشاور دیگری به نام حسین مقرب بیان داشت حقیقت در
این است که خود دولت در دامن زدن این آشوب دست دارد و تعمداً پر و بال میدهد تا
نشان دهد که کشور دچار آشفتگی است و نمیتواند در جنگ لبنان دخالت کند و
آنوقت گروهی از مردم بی گناه وطن را بکشتن داده است.
نظریه شنبه.
بعقیده من که اگر این وقایع ناگوار که یکی بعد از دیگری بوجود می آید
زائیده [ناخوانا]آزادی مردم است به هیچ وجه هنوز این ملت شایسته و صلاحیت
کسب آزادی را ندارند.
نظریه یکشنبه.
1ـ اظهارات شنبه مورد تأئید است 2ـ هوشنگ کمالی و حسین مقرب
مشاوران راهنمایی از افراد ناراحتی بوده که بمنظور بزرگ جلوه دادن خودشان اغلب
مطالب انتقادآمیزی بیان می دارند 3ـ در مورد نامبردگان قبلاً گزارش شده است
4ـ مشخصات کامل آنها در دست تهیه است 5ـ وسیله منبع اعمال و رفتارشان تحت
مراقبت است.
نظریه چهارشنبه .
نظریه یکشنبه تائید میگردد.
نظریه جمعه .
انتقاد و بدگویی نسبت به دستگاه و بدبین بودن به کلیه مسائل بصورت اپیدمی در
آمده این موضوع را می توان در نارساییهای اجتماعی، نبودن برنامه های صحیح برای ارشاد مردم،
رفتار نامطلوب گذشته و حال پاره ای از مأمورین جستجو کرد.
شایعه سازی و شایعه پراکنی و انتقادات خلاف واقع و اهانت آمیز با استفاده از فضای آزادی که
بعضاً حد و مرزی را برای آن قائل نیستند موجبات تشویش اذهان عمومی را فراهم نموده و اکثرا
از نظر اینکه گرفتار اوباش و اوباشان نشوند خود را بی تفاوت نشان داده و یا در حاشیه قرار
میگیرند به عنوان مثال روسری بستن و شلوار بلند بپا کردن دانش آموزان و بعضی دانشجویان
نمونه ای از آنست که قطعاً به توجه اولیاء آنها بمنظور حفظ سلامت فرزندان خود انجام میگردد
میباشد و یا بستن دکاکین غالباً از ترس و وحشت ناشی از وقوع خسارت صورت میگیرد.
توضیحات سند:
* امروز (20 /1 /57)
اردشیر زاهدی سفیر رژیم
شاه در امریکا به افتخار
سفر ارتشبد ازهاری رئیس
ستاد ارتش و سپهبد مقدم
به امریکا ضیافتی داد که
تعدادی از وزراء و مقامات
نظامی امریکا نیز در آن
حضور داشتند.
زاهدی در
خوش آمد گویی به
حاضران به روابط دو
کشور ایران و امریکا اشاره
کرد و گفت که روابط دو
دولت هرگز به این خوبی و
استحکام نبوده است.
خبرگزاری پارس از مبدأ
واشنگتن این خبر را به
ایران فرستاد و نوشت:
«پس از سخنان آقای
اردشیر زاهدی کلیفورد
الکساندر وزیر ارتش
امریکا در سخنانی گفت:
وقتی روابط دو کشور بر
اساس دوستی استوار باشد
می توان آن روابط را
سلامت خواند که درواقع
در جهت منافع دو کشور
است.
ما دو دولت دوست
هستیم ولی باید از شما که
تاریخ طولانی و سابقه
تمدن درخشانی داشته اید
درس بگیریم.
ما فقط
دویست سال سابقه
تاریخی داریم، در صورتی
که سابقه تاریخ ایران چند
قرن به دنبال خود دارد و
سهم بزرگی نیز در پیشرفت
تمدن بشریت به عهده
داشته است.
» این مقام
نظامی در ادامه سخنان
خود گفت: «دنیای امروز ما
متأسفانه بهشت نیست و ما
رقبای مشترک داریم و از
این رو به همکاری و
دوستی یکدیگر نیاز
داریم.
» ازهاری نیز در این
میهمانی صحبت کرد و
گفت: «حضور ما در اینجا
در جهت دستورات و
هدفهایی است که فرمانده
عالیقدر و معظم ما
شاهنشاه آریامهر بزرگ
ارتشتاران در جهت تحکیم
و تشدید روابط عمیق دو
کشور صادر فرموده اند.
»
(اطلاعات / ش 15580 /
ص 24)
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک - کتاب 04 صفحه 298