تاریخ سند: 30 فروردین 1357
عده‌ای از مردم مشهد به منظور کمک به مسلمانان جنوب لبنان مبلغ 43 هزار تومان به نماینده خمینی در مشهد پرداخت
متن سند:
از: 9 ﻫ 1 تاریخ: 30 /1 /2537[1357]
به: 312 شماره: 5436
عده‌ای از مردم مشهد به منظور کمک به مسلمانان جنوب لبنان مبلغ 43 هزار تومان به نماینده خمینی در مشهد پرداخت، نامبرده نیز 38 هزار تومان از وجوه فوق را توسط طلبه‌ای به نام نوراللهی و مبلغ 5 هزار تومان توسط طلبه دیگر به نام عبداللهیان به قم ارسال و قرار است به آقای پسندیده1 برادر خمینی تحویل و از آن طریق به لبنان ارسال گردد.
نظریه شنبه . خبر فوق صحت دارد.
نظریه چهارشنبه . با توجه به دسترسی منبع به هدف خبر فوق تأیید می‌گردد.
شیخان
توضیحات سند:
1. آیت‌الله سیدمرتضى پسندیده فرزند سیدمصطفى خمینى و برادر بزرگ امام خمینى(ره) در 17 شوال 1313 ق برابر با 1274 ش در شهرستان خمین متولد گردید. پس از طى مقدمات، در سال 1327 عازم اصفهان شد و نزد بزرگانى چون: حاج آقا رحیم ارباب، شیخ على یزدى، سیدعلى نجف‌آبادى و آیت‌الله خاتون‌آبادى تلمذ نمود و پس از پایان دوره سطح و خارج فقه و اصول، به خمین مراجعت کرد و ضمن اقامه نماز جماعت، به تدریس فقه، اصول، منطق، کلام و ادبیات پرداخت که از جمله شاگردان وى حضرت امام خمینى(ره) بود. در دوران سلطنت رضاشاه به دلیل مخالفت با قانون لباس متحدالشکل، مورد غضب حکومت و مأموران رژیم قرار گرفت. به هنگام اشغال ایران توسط نیروهاى متفقین در جنگ دوم جهانى، به اتهام جلوگیرى از تأمین نان و ارزاق براى نیروهاى اشغالگر، محکوم به تبعید شد. در جریان مبارزات ملى شدن نفت از این نهضت پشتیبانى کرد و با سران و رهبران نهضت ارتباط داشت. در روز قیام 15 خرداد 1342 با سخنرانى پرشورى در میدان مرکزى شهر خمین، حمایت خود را از حضرت امام و اهداف نهضت اسلامى ابراز داشت و در اعتراض به بازداشت حضرت امام، به همراه جمعى از روحانیون، به تهران سفر نمود. پس از تبعید حضرت امام، فعالیت‌هاى او همواره تحت کنترل مأموران ساواک قرار داشت. پس از مدتى به قم مهاجرت کرد و به عنوان وکیل تام الاختیار حضرت امام در اخذ سهم امام و پرداخت شهریه طلاب و حمایت از روحانیون مبارز مجاهدت کرد، تا سرانجام به خمین تبعید گردید، اما پس از چندى به قم بازگشت و سپس به جرم شرکت در مجالس سوگوارى در منزل امام بازداشت و مجدداً به خمین تبعید شد. با اوج‌گیرى انقلاب اسلامى در خرداد 1357 به سه سال تبعید در انارک یزد محکوم گردید و در پى بى‌اعتنایى به این حکم و بازگشت به قم، حکم تبعید وى به داران فریدن صادر شد. پس از پیروزى انقلاب اسلامى به‌رغم موقعیت ویژه‌اى که از جهت علمى و سابقه مبارزه داشت، همچون گذشته وکالت حضرت امام در امور شرعى را بر هر عنوان و سمتى ترجیح داد و سرانجام در آبان 1375 به دیار باقى شتافت.
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان خراسان رضوی- 11 صفحه 395
