تاریخ سند: 12 تیر 1350
موضوع : آقای هویدا نخست وزیر
متن سند:
به : 322
از : 20 ه 22 شماره : 25998 /20 ه 22
آقای قباد کریمی رئیس حسابداری کل
ثبت اسناد اظهار می داشت که پس از انتخابات
آقای هویدا عوض خواهد شد و به احتمال قوی
آقای دکتر آموزگار1 وزیر دارائی و یا مهندس
شریف امامی2 به سمت نخست وزیر تعیین
خواهد شد.
نظریه شنبه : امروز در تمام محافل شنیده
می شود که به زودی کابینه دولت تغییر خواهد
کرد و بیشتر اسم دکتر آموزگار وزیر دارائی
گفته می شود که به سمت نخست وزیر تعیین
خواهد شد.
نظریه یکشنبه : ضمن تائید نظریه منبع در بعضی از وزارتخانه ها مثل وزارت دارائی شایع شده
که دکتر آموزگار به زودی به سمت نخست وزیر تعیین خواهد شد.
9 /4 /50
به عرض ریاست ساواک رسید
10 /4
توضیحات سند:
1ـ جمشید آموزگار فرزند حبیب، در سال 1302 شمسی در تهران تولد یافت.
در ایام جنگ دوم جهانی به امریکا رفت و
در رشته مهندسی هیدرولیک دکترا گرفت و در سال 1330 به ایران بازگشت.
وی در «اصل 4 ترومن» در تهران مشغول
شد و پس از معاونت بهداشت تا سال 1334، از سال 1336 که فشار آمریکا برای واگذاری مسئولیتهای کشور به تحصیل
کردگان در آمریکا فزونی یافت، «آموزگار» نیز به وزارت کار کابینه اقبال نایل آمد و در اسفند 1342 در کابینه منصور وزیر
بهداری شد.
در دولت هویدا وزیر دارایی شد و پس از نه سال در سال 53 وزیر کشور کابینه هویدا گردید.
در سال 54 به
دست «کارلوس» به همراه وزرای نفت اپک به گروگان در آمد.
در سال 55 دبیر کل حزب فراگیر! رستاخیز شد و بالاخره در
مرداد 1356 آرزوهای دیرین وی برآورده شد و نخست وزیر ایران شد و در چهارم شهریور 1357 استعفا نمود.
جمشید
آموزگار که در تشکیلات فراماسونری بین المللی از جایگاه ویژه ای برخوردار بود و با سازمان سیا نیز ارتباط داشت، در
دی ماه همان سال به آمریکا متواری گردید و دفتر مشاوره انرژی در واشنگتن را تأسیس کرد.
2ـ جعفر شریف امامی فرزند حاج محمدحسین نظام الاسلام، در 27 خرداد 1291 ش در تهران متولد شد.
پدر او، از
روحانیون تهران در دوران متأخر قاجاریه بود که از ناصرالدین شاه لقب «معتمدالشریعه» و از مظفرالدینشاه لقب
«نظام الاسلام» دریافت داشت.
جعفر شریف امامی تحصیلات متوسطه را در تهران به پایان رسانید و برای ادامه تحصیل
به سوئد و آلمان رفت و آخرین مدرک تحصیلی خود را در رشته برق کسب نمود.
او در ایران، در راه آهن دولتی شاغل بود
و به معاونت این سازمان رسید.
در سال 1324 به مدیرعاملی بنگاه آبیاری و در تیر و اسفند 1329 در دولت رزم آرا به
وزارت راه رسید، جعفر شریف امامی در دولت سپهبد فضل اللّه زاهدی مدیریت عامل سازمان برنامه را به دست گرفت و
در سال 1333 به سناتوری تهران انتخاب شد.
شریف امامی در دولت دکتر منوچهر اقبال وزیر صنایع و معادن شد و در
شهریور 1339به نخست وزیری رسید.
دولت مستعجل شریف امامی ثمره یک دوره تنشهای جدّی در روابط ایران و
آمریکا بود.
تشدید فعالیت جناحهای وابسته به «حزب دمکرات» آمریکا در ایران به اعتصاب معلمین و شهادت دکتر
ابوالحسن خانعلی و سرانجام سقوط دولت شریف امامی، در اردیبهشت 1340 انجامید.
او در سال 1342 ریاست مجلس
سنا را به دست گرفت و تا آستانه انقلاب اسلامی ایران، به مدت 15 سال، در این سمت بود.
جعفر شریف امامی در مرداد 1346 به ریاست مجلس مؤسسان سوم رسید که وظیفه داشت نیابت سلطنت فرح پهلوی
را تسجیل کند.
با آغاز امواج انقلاب اسلامی ایران، محمدرضا پهلوی در یکی از واپسین تلاشهای خود به فراماسونری و
استاد اعظم آن، جعفر شریف امامی متوسل شد و وی را در نقش دیرینش، به عنوان محور تفاهم و «آشتی» سیاستهای
بیگانه مؤثر در ایران به صدارت رسانید.
باید افزود که برخلاف تصور شاه، هر چند شریف امامی طی دوران «شیخوخیت»
خود، به عنوان سمبل «آشتی» و «تفاهم» کانونهای قدرت بیگانه وجهه ای اندوخته بود و لذا می توانست نمادی از «آشتی
بین المللی» به شمار رود، ولی او هیچ گاه نتوانست در سطح مردم به عنوان یک چهره «وجیه الملّه» مطرح شود.
جعفر
شریف امامی در تاریخ 14 /8 /1357 از صدارت استعفا داد و جای خود را به دولت نظامی ارتشبد غلامرضا ازهاری سپرد.
شریف امامی ثروت زیادی در دوران حیات خویش اندوخت و احمد شیبانی از نزدیکانش به فردوست اطلاع داده است
که هنگام خروج از ایران زمان انقلاب 17 میلیون دلار به حساب خود در خارج ریخته بود.
شریف امامی از مهره های
واسط و محلل به شمار می رفت که در شرایط بحرانی از او استفاده می شد.
یکبار پس از علاء و قبل از امینی، در سال 1339 و بار دیگر در اواخر عمر رژیم در سال 57 به سمت نخست وزیری رسید
که نهایتا با وقوع حادثه 17 شهریور در زمان صدارت وی، او نیز از صحنه کنار رفت.
وی، از دوران جوانی عضو تشکیلات ماسونی بود و در تشکیلات ماسونی، به استاد اعظمی رسید و از چهره های وابسته
به سیاست غرب بود.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به انگلیس پناهنده شد و در سال 1378، در آمریکا درگذشت.
منبع:
کتاب
امیر عباس هویدا به روایت اسناد ساواک - جلد دوم صفحه 160