تاریخ سند: 1 اردیبهشت 1355
آقای تفضلی1 وابسته بازرگانی سفارت شاهنشاهی ایران ـ توکیو
متن سند:
شماره: 256 ـ 4 ـ 290/ ت
یک بسته حاوی دو عدد گردنبند مروارید و یک جفت مروارید مخصوص
تهیه گوشواره به پیوست عودت داده می شود خواهشمند است بسته مزبور را به
آقای MOTEGI مسترد فرمایید.
یک جفت از مرواریدهای ارسالی مورد پسند
سرکار علیه بانو فریده دیبا
واقع گردید که برداشته شد و
مبلغ ـ /1090 دلار بهای آن
نقدا در تهران به آقای
MOTEGIپرداخت شد.
رئیس کل تشریفات
شاهنشاهی هرمز قریب
جناب آقای اکمل
توضیحات سند:
1ـ جهانگیر تفضلی فرزند
غلامرضا (مصدق السلطان) در
سال 1293 ه.
ش در مشهد
متولد شد تا سن 22 سالگی در
این شهر به تحصیل و کار و
خدمت نظام وظیفه مشغول بود.
از سال 1314 به مدت هفت سال
در دانشسرای عالی به ادامه
تحصیل پرداخت و همزمان به
تدریس زبان فرانسه در
دبیرستان ایرانشهر مشغول شد.
وی از اعضای حزب توده بود و
در معیت نماینده سازمان
جوانان حزب توده به عنوان
روزنامه نگار به شوروی سفر
کرد.
در سال 1321 به اتفاق
خسرو اقبال و چند نفر دیگر
«حزب پیکار» را که گرایش
چپی داشت تأسیس کرد و در
روزنامه «بهار» ارگان این
حزب به نوشتن مقاله پرداخت،
سپس در روزنامه «نبرد» که به
جای «بهار» منتشر می شد به سر
دبیری انتخاب شد.
تفضلی پس
از کسب تجربه مطبوعاتی،
روزنامه «ایران ما» را منتشر
ساخت.
در این روزنامه
مقالاتی به طرفداری از فرقه
دمکرات آذربایجان درج
می نمود.
تفضلی در جمعیت
آزادی و جمعیت هواداران صلح
عضویت داشت و قبل از کودتای
28 مرداد از دکتر مصدق و جبهه
ملی حمایت می کرد.
در شهریور
1322 وی که مدیر روزنامه
«ایران ما» بود به همراه جمع
کثیری از گروههای مختلف، به
دستور قوای متفقین از طرف
ارتش انگلستان توقیف و در
تهران و اراک زندانی شد.
پس
از 7 ماه به دستور فرمانده
ارتش شوروی در ایران در شهر
رشت به روسها تحویل داده شد.
تفضلی پس از آزادی مجددا
به اداره روزنامه پرداخت و
گرایشهای چپ خود را حفظ
نمود و مقالاتی علیه رضا شاه
نوشت.
در سال 1324 به همراه هیئت
عالیرتبه سیاسی ایران به
سرپرستی قوام ـ نخست وزیر ـ
به شوروی رفت ولی از آنجا با
اجازه قوام به پاریس سفر کرد و
حدود یکسال در فرانسه ماند.
وی در این مدت تغییر موضع
داد و به حمایت شاه و دربار
پرداخت و به حلقه دوستان
اشرف پهلوی و هژیر در آمد.
با روی کار آمدن دولت هژیر،
تفضلی که 34 ساله بود معاون
سیاسی نخست وزیر و سرپرست
اداره تبلیغات و انتشارات رادیو
شد، اما مدتی بعد از سمت
معاونت سیاسی استعفا کرد.
منبع:
کتاب
زنان دربار به روایت اسناد ساواک - فریده دیبا صفحه 155