موضوع : دکتر علی امینی1
تاریخ سند: 4 شهریور 1357
موضوع : دکتر علی امینی1
متن سند:
به : 312 از : 20 ه 12 مورخه 4 /6 /57 احسان نراقی2 با امینی تماس و در مورد مقاله اخیر منصور روحانی3 که برعلیه دکتر امینی در روزنامه کیهان درج گردیده با یکدیگر بحث می کردند.نراقی به امینی گفت به آقای هویدا گفته بودم گناه کسی که پدر دارد چیست و گفتم شما دست به دست هم دادید و امینی را می خواهید چیزش کنید حتی شنیدم آقای هویدا از مقاله روحانی ناراحت شده بودند و حتی گفته بودند اگر شما می خواهید با امینی بحث کنید راجع به برنامه هایش صحبت کنید، چکار دارید به خانواده اش.
نراقی ادامه داد در چند روز قبل در برنامه ای خدمت علیاحضرت عرض کردم ای کاش اعلیحضرت در مصاحبه شان صریح تر راجع به هژبر می گفتند.
نراقی یادآور شد همه می دانند کی هژبر را بزرگ کرده نصیری بوده دیگه (منظور ارتشبد نصیری) و دیگران و از کلمات قصار هژبر است که گفته من یک پدر دارم تیمسار ایادی و یک برادر تیمسار نصیری و یک نوکر منصور روحانی.
در این موقع امینی با خنده گفت من هم شنیده ام اما راجع به ایادی می گفت برادرم ولی نوکری نشنیدم در پی صحبت امینی نراقی گفته های امینی را اشتباه و مطالب بالا را تکرار می کرد.
امینی اشاره کرد خود منصور روحانی در مقام خودش هم همیشه نسبت به من اظهار اخلاص می کرد و نمی دانم چه کسی اینها را انگولک می کند و اضافه کرد جوابی برای روحانی تهیه دیده اند و چاپ خواهد شد.
نظریه یکشنبه : در چند روز گذشته که شایعاتی در مورد تغییر دولت آموزگار بوده آقای شریف امامی، پزشکپور و بنی احمد4 نمایندگان مجلس شورای ملی را خواسته و مسائلی را با آنان مطرح نموده اند و استنباط گردیده که تقاضاهایشان مورد قبول واقع نشده و مسائل مطروحه را با شخص امینی در ملاقاتهای خصوصی در میان گذشته اند ضمنا اطرافیان امینی مقالاتی برعلیه منصور روحانی وزیر سابق کشاورزی تدارک دیده اند تا در جراید روز به چاپ برسد.
نظریه سه شنبه : نظریه یکشنبه مورد تایید است.
نظریه چهارشنبه : نظریه سه شنبه تایید می گردد.
در موضوع پرونده شخص هژبر یزدانی کلاسه شماره 57080 بایگانی شود.
توضیحات سند:
1ـ دکتر علی امینی در سال 1284 شمسی در تهران متولد شد.و تحصیلات عالی خود را در پاریس در رشته اقتصاد با اخذ درجه دکتری در سال 1310 به پایان رساند و پس از بازگشت به ایران در وزارت دادگستری مشغول گردید.
در حکومت مصدق وزیر اقتصاد شد ولی پس از مدتی کنار گذاشته شد.
پس از 28 مرداد 1332، امینی در کابینه زاهدی، به وزارت دارائی رسید.
پس از برکناری زاهدی، امینی وزیر دادگستری در کابینه علاء شد و پس از مدتی به عنوان سفیر عازم امریکا شد.
حوادث مهم دوران زمامداری نخست وزیری امینی که از سال 1340 و پس از استعفای شریف امامی آغاز شد، عبارت بودند از وارد کردن چند شخصیت چپ و جنجالی در کابینه اش، بازداشت چندین تن از سران رژیم سابق که به قساوت و بیرحمی مشهور بودند نظیر علوی مقدم ـ کیا ـ ضرغام و ...
اصلاحات ارضی که به توصیه جان کندی رئیس جمهوری جوان و دموکرات امریکا، انجام گرفت و برکناری تیمور بختیار از ریاست ساواک و فرار او به اروپا نیز از حوادث مهم دوران امینی بود که نهایتا وی پس از 14 ماه صدارت پر سر و صدا استعفا داد و جایش را به اسداله علم داد از دلایل مهم مخالفت شورویها، نزدیکی و دوستی بیش از حد او با کندی رئیس جمهور امریکا بود.
وی ارتباطات نزدیکی با کندی داشت و تمام برنامه های خود را با هماهنگی و همفکری او انجام می داد.
کندی که قلبا مقداری تمایل به ایذاء شاه ایران داشت از امینی استفاده می کرد و او را بطور غیرمستقیم وادار به اتخاذ سیاستهایی می کرد که مورد قبول حزب دموکرات امریکا باشد.
(رجوع شود به ناصر نجمی ـ بازیگران سیاهی عصر رضاشاهی و محمدرضاشاهی ـ انتشارات انیشتن ـ چاپ 1373 ص 84 و طلوعی همان منبع ص 430 به بعد) 2ـ احسان نراقی فرزند حسن متولد 1305 کاشان، در سال 1326 جهت ادامه تحصیل به سوئیس عزیمت و در دانشگاه ژنو که وابسته به کمونیستهای یهودی بود، در رشته علوم اجتماعی به تحصیل پرداخت و در مدت تحصیل و اقامت در سوئیس به عنوان یکی از عناصر فعال در فعالیتهای کمونیستی شهرت یافت.
وی در سال 1328 در فستیوال جوانان کمونیست در بوداپست شرکت نمود و در سال 1330 نیز ریاست هیئت ایرانی شرکت کننده در برلین شرقی را به عهده داشت.
او پس از فراغت از تحصیل، به عنوان کارشناس خاورمیانه و ایران در یونسکو مشغول کار شد و ضمن اعلام انزجار از نظرات و عقاید توده ای و کمونیستی خود، اعلام نمود که ترویج مرام کمونیستی در ایران ممکن نیست و بهترین حکومت در ایران مشروطه سلطنتی است.
نراقی پس از مراجعت و اقامت در کشور به تناوب در اداره آمار عمومی، شورای عالی فرهنگی، مؤسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی، دانشسرای عالی، شورای عالی اقتصاد، کمیته عالی انقلاب اداری اشتغال داشت و نیز عضو انجمن بین المللی جامعه شناسی و انجمن بین المللی مطالعات علمی در ایران بود و همچنین در سال 1344 در ساواک به تدریس اشتغال داشت.
او همچنین در داخل کشور با اعضاء، حزب ملت ایران و در خارج با عناصر جبهه ملی سوم در ارتباط بود.
ساواک در سال 1352 به نصیری چنین نوشته است : نامبرده فردی است شهرت طلب که دارای زیربنای فکری متمایل به چپ بوده و احتمالاً از طرف یکی از کشورهای غربی تقویت و مورد استفاده واقع می شود و تلاش دارد برای بدست آوردن مشاغل بهتر در آینده خود را به مقامات مؤثر کشور نزدیک کند، و ادامه داده که تمجید از نامبرده زیانی نخواهد داشت و می تواند بلندگوی تبلیغاتی موافق باشد.
نراقی که از نظریه پردازان حزب رستاخیز بود و به عنوان مشاور ساواک با نصیری و پاکروان همکاری می کرد، در آبان سال 1357 طی ملاقات با مقدم، رئیس ساواک پیرامون دستگاه تبلیغاتی کشور گفتگو کرده است.
نامبرده پس از پیروزی انقلاب اسلامی دستگیر و پس از دو سال از زندان آزاد شد و به خارج از کشور رفت.
نامبرده هم اکنون در سازمان فرهنگی یونسکو وابسته به سازمان ملل متحد به کار اشتغال دارد.
اسناد ساواک ـ پرونده انفرادی 3ـ منصور روحانی فرزند محمد در سال 1300 ش در تهران بدنیا آمد.
تحصیلات خود را تا لیسانس راه و ساختمان از دانشگاه تهران و فوق لیسانس در مهندسی آب از دانشگاه لندن ادامه داد و مشاغلی از جمله : معاون و قائم مقام و مدیرکل سازمان آب تهران، متصدی ترخیص کالا در خرمشهر، عضو انجمن مهندسان، عضو هیأت امنای دانشگاه سپاهیان انقلاب، وزیر آب و برق، وزیر کشاورزی و منابع طبیعی، مدیر عامل سازمان عمران اراضی غرب و...
را عهده دار بود.
از حیث سیاسی عضو حزب ایران نوین و رستاخیز و طرفدار سیاست غرب و رژیم پهلوی بود.
وی همچنین عضو جمعیت فراماسونری و کلوپ روتاری و پیرو فرقه ضاله بهائیت نیز بوده است.
در سال 1343 خواستار ضربه زدن به روحانیت و ارتباط با اسرائیل بوده است.
گزارش های متعددی از فساد اخلاقی و مالی مشارالیه موجود بوده و در تاریخ 6 /8 /1357 جزء خبر و عناصر منفور رژیم پهلوی از سوی فرماندار نظامی وقت دستگیر و زندانی شده است.
ـ اسناد ساواک، پرونده های انفرادی 4ـ احمد بنی احمد فرزند محمدتقی در سال 1308 در تبریز بدنیا آمد وی دارای مدرک لیسانس حقوق و نماینده دوره بیست و چهارم مجلس شورا از تبریز بود ساواک در سند بیوگرافی او آورده است : سوابقی از عضویت و فعالیت یادشده در گروهها و دستجات افراطی و مخالف موجود نیست لیکن شایعاتی در مورد نامبرده وجود داشته مبنی بر این که وی دارای افکار و عقاید کمونیستی است ؛ مشارالیه پس از تشکیل حزب رستاخیز ایران، عضویت این حزب را پذیرفته و در جناح پیشرو حزب رستاخیز ایران فعالیت دارد.
نامبرده در سال 1354 به هنگام بحث درباره بودجه سال 1355 نطقی در مجلس شورای ملی ایراد کرد که حاوی مطالبی علیه اوضاع کشور بوده که به همین علت در دادگاه حزبی محاکمه شد و بعد دادگاه نظر خود را درباره وی بدین شرح اعلام کرده است چون مشارالیه از بیانات خود ابراز ندامت کرده، لذا به نظر نمی رسد که در عنوان مطالب خود سوءنیت داشته باشد.
یادشده به مدت 14 سال مشاور حقوقی واحد صنعتی غرب در تبریز بوده و عضویت هیأت امنا بنیاد فرهنگی رضا پهلوی و حمایت از جذامیان و مسلولین و اردوگاههای کار آذربایجان را به عهده داشته است.
وی مدیر روزنامه عصر نوین تبریز بوده که بعضا در آن مطالب انتقادی درج می شده که به همین علت در سال 2527 (1347) دو بار توقیف و دو بار نیز به مدیر آن تذکر داده شده است.
علاوه بر این وی با عده ای از عناصر سابقه دار جمعیتی به نام «جمعیت دوستان» در تبریز همکاری داشته و روزنامه او ارگان نظریات انتقادی این عده بوده است.
» در مورد چاپ مجدد هفته نامه عصر نوین بنی احمد نامه ای به شاه نوشته و طی آن مراتب وفاداری و جان نثاری خود را ابراز داشته و خواستار عفو و بخشش شده است.
همچنین در سال 1354 طی سخنرانی در مجلس از اوضاع کشور انتقاد نموده و متعاقب آن در سال 1357 در خصوص حمله گارد شاهنشاهی به منزل آیت الله شریعتمداری دولت را استیضاح نموده است.
مشارالیه از گردانندگان حزب جمهوری خواه نیروی سوم معرفی گردیده و در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی با نفوذ در بعضی روحانیون خود را مذهبی جلوه داد لیکن درصدد تشکیل حکومت سوسیال دمکرات بود، وی از اقدامات و اعلامیه های حضرت امام خمینی (ره) انتقاد نموده است.
گزارشهایی در خصوص سوءاستفاده از زمینهای دولتی وزارت تعاون که توسط شرکت «ایدم» خریداری گردیده و فروش زمین در تبریز به وزارت نیرو به قیمت گزاف در سالهای 56 و 57 به ساواک واصل و پس از تحقیق ساواک تبریز نیز آنها را تأیید نموده است.
اسناد ساواک، پرونده های انفرادی