صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

موضوع : حبیب اله عمران نجفی

تاریخ سند: 26 خرداد 1342


موضوع : حبیب اله عمران نجفی


متن سند:

گیرنده : ریاست سازمان اطلاعات و امنیت تهران شماره: 11220 /313 برابر اعلام ساواک ساری در تاریخ 21 /3 /42 نامبرده بالا به وسیله مأمورین شهربانی شاهی به علت تحریک کسبه به بستن دکاکین دستگیر و در بازرسی از منزل وی در حدود 50 برگ اعلامیه نهضت آزادی و آیت الله خمینی و 4 نامه که فرستنده آنها منوچهر آزادی دانشجوی سال سوم شیمی دانشسرایعالی و ساکن تهران مسیر خط 21 مقابل باشگاه نهم آبان می باشد بدست آمده که در نامه ها به مقام شامخ سلطنت اهانت و در یکی از آنها قید شده آقای حکیم1 طبق آیات قرآن ریختن خون پادشاه کثیف را مجاز دانسته.
شخص منظور پس از بازجویی بازداشت و تحت پیگرد قانونی قرار می گیرد.
علیهذا مراتب جهت اطلاع و هرگونه اقدام مقتضی بدینوسیله اعلام می گردد دستور فرمایید نتیجه اقدامات معموله را اعلام نمایند.
از طرف مدیرکل اداره سوم.
امجدی 26 /3 /42 اقدام کننده : 26 /3 /42 شهابی 313 رئیس اداره یکم 22 /3 /42

توضیحات سند:

1ـ آیت الله حکیم یکی از فقها و مراجع نامدار شیعه در اعصار اخیر می باشند.
ایشان در سال 1306 ه ق در یک خاندان علم و تقوا متولد شد.
پدر عالیقدرش حجت الاسلام والمسلمین علامه حاج سید مهدی حکیم (متوفی 1312) و مادرش نواده آیت الله آقا شیخ عبدالنبی کاظمی، صاحب کتاب «تکمله الرجال» می باشد.
خاندان حکیم یکی از خاندانهای اصیل و عرب در عراق می باشد که شخصیتهای علمی و اجتماعی بزرگی از آن برخاسته اند.
آیت الله حکیم از محضر علما بزرگی چون حاج سیدمحمد کاظم یزدی، حاج شیخ محمدکاظم خراسانی، میرزای نائینی، آقا ضیاءالدین عراقی، شیخ الشریعه اصفهانی و برخی دیگر تلمذ نموده است.
مرحوم آیت الله حکیم بعد از رحلت آیت الله العظمی بروجردی، مرجعیت عامه شیعه را به دست گرفت و در تنظیم امور اداری حوزه های علمی و تأسیس مدارس و تربیت مبلغین سعی و کوشش بلیغ مبذول داشت و در غنا بخشیدن به فرهنگ اسلامی شاگردانی را تربیت نمود.
ایشان یکی از موفق ترین مراجع تقلید شیعه در امر تألیف و تصنیف بود.
با وجود آن همه مشاغل مرجعیت باز دست از تألیف و تصنیف برنمی داشت و آثار ارزشمندی از خود به یادگار گذاشت، گفته شده از آیت الله حکیم پرسیدند: نظرش درباره سیاست و دخالت علما در آن چیست؟ او با صراحت فرمود: «اگر معنی سیاست اصلاح امور مردم روی اصول صحیح عقلانی و رفاه حال و آسایش بندگان خدا باشد (کمااین که ظاهر امر آن است که معنی صحیح سیاست همین باشد) اسلام، تمامش همین است و جز سیاست چیز دیگری نیست و علما غیر از این کار دیگری ندارند.
و اگر منظور معنی دیگر می باشد اسلام از آن بیگانه و دور است».
به همین دلیل او در امور جاری سیاسی و اجتماعی دخالت داشت از جمله : 1ـ شرکت در جهاد مردم عراق علیه استعمار انگلستان 2ـ تکفیر حزب شیوعی و اشتراکی 3ـ کمک به جنبشهای آزادیبخش 4ـ شرکت در نهضت اسلامی ایران.
آیت الله حکیم برای اداره امور مرجعیت خود نظم و سازمان خاص ایجاد کرده بود و برای هر قسمت مسئول معینی انتخاب نموده بود و از افراد مطلع در اداره این تشکیلات کمک می گرفت به همین دلیل تشکیلات او با نظم خاصی و آبرومندی اداره می شد و این امر در نوع خود بی سابقه بود.
از آیت الله حکیم فرزندان برومند عالم و لایق باقی مانده است.
آنان در دوران زعامت پدر بزرگوار خود از معاونت و یاری او خودداری نکردند و پس از رحلت آن بزرگوار اغلب آنان به دست دژخیمان نظام عفلقی به فیض شهادت نائل آمدند و خاندان حکیم یکی از کانونهای مقاومت و شهادت در عراق به شمار می آید.
این عالم بزرگوار پس از عمری تلاش و کوشش در راه اسلام و قرآن سرانجام در 27 ربیع الاول 1390 ه ق به ملکوت اعلی پیوست.
مدفن آن مرحوم در نجف در مقبره مخصوص جنب کتابخانه خود می باشد.
(ر.ک : فقهای نامدار شیعه، عقیقی بخشایشی)

منبع:

کتاب قیام 15 خرداد به روایت اسناد ساواک - جلد 7 صفحه 423

صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.