موضوع : محمد عیسی ابوغسان
تاریخ سند: 1 تیر 1351
موضوع : محمد عیسی ابوغسان
متن سند:
از : لوبیا به : مرکز روان بخش 312 شماره : 3108 نامبرده که یکی از کارمندان عالی رتبه امن العام بیروت می باشد روابط خیلی صمیمی و نزدیکی با موسی صدر دارد مشارالیه کسی بوده که صفت اللّه برزگر نفری1، جلال الدین فارسی را از زندان آزاد و از لبنان اخراج نموده، موسی صدر کلیه کارهای خود را در امن العام وسیله ایشان [انجام ]می دهد.نظریه دلبند : نظریه ندارد نظریه نافذ : ضمن احتمال صحت خبر، بازداشت و آزادی دو نفر مذکور بنا به دستور و تصویب دادستان کل لبنان بوده که چگونگی به موقع گزارش گردیده است.
دایره بررسی بهره برداری و مراتب به اداره کل دوم نیز اعلام شود.
18 /4 درج گردید.
توضیحات سند:
1 ـ صفت اللّه برزگر نفری مشهور به احمد نفری فرزند آیت الله متولد سال 1331، اهل قزوین و از طلاب علوم دینی بوده است.تحصیلات ابتدایی را در قزوین به اتمام رساند و از آن روی که پدرش نذر کرده بود فرزندش به جرگه روحانیان درآید به مدت سه سال در حوزه علمیه آن شهرستان تحصیل کرد.
در سال 45 و به روایتی 47 به طور غیر مجاز به عراق سفر کرده، و در نجف اشرف رحل اقامت می افکند.
در سال 49 با دختر دکتر شیخ محمد صادقی ازدواج می کند و از همان ابتدای ورود و حضور در درس امام خمینی فعالیت های سیاسی خود را نیز به نفع نهضت امام (ره) و علیه حکومت طاغوت شروع می کند.
در سال 51 به دنبال اخراج ایرانیان از عراق به همراه جلال الدین فارسی به لبنان عزیمت کرده ولی در مرز توسط مأموران لبنانی دستگیر می شوند پس از آن که بر پلیس و دستگاه امنیتی لبنان محرز می گردد که قصد خرابکاری ندارند ـ و از سوی دیگر وساطت و پیگیری جدی امام موسی صدر برای آزادی آنان ـ آزاد ولیکن از لبنان اخراج می شوند.
به ناچار به ترکیه و از آن جا مجددا به سوریه باز می گردند.
سرانجام حمایت و وساطت بسیار امام موسی صدر مجددا راه را برای بازگشت آنان به لبنان باز می کند و در بیروت مقیم می شوند.
کار اصلی احمد نفری در لبنان تهیه و توزیع اعلامیه های حضرت امام (ره) بوده ولی در کنار این کار با گروه های فلسطینی نیز در تماس بوده است.
در تاریخ 24 /12 /51 با دسیسه ساواک و هماهنگی آنها با دستگاه امنیتی لبنان به اتهام ناروای ترور منصور قدر سفیر کبیر ایران در لبنان دستگیر و زندانی و باز فعالیت امام موسی صدر برای اثبات بی گناهی وی منجر به آزادی او در خرداد 53 می شود.
دولت لبنان حضور وی را در آن کشور بر نمی تابد و او را اخراج می کند.
او که حق ورود به لبنان را تا یک سال نداشت به کمک شهید چمران به صورت غیرمجاز وارد لبنان شده، با تلاش امام موسی صدر این بار اقامت دائم می گیرد.
در سال 54 در اردوگاه «حرکۀ المحرومین» حین آموزش چریکی به جوانان لبنانی بر اثر انفجار مواد منفجره سخت مجروح شده پس از بهبودی به علت فشار خانواده به وسیله گذرنامه جعلی «سوری» که توسط امام موسی صدر تهیه شده بود به ایران باز می گردد.
در سال 55 در حالی که ساواک از ورود او به ایران اطلاع نداشت به ثبت احوال مراجعه کرده و متقاضی تغییر نام و نام خانوادگی خود به «احمد نفری» می شود.
به دنبال استعلام ثبت احوال از ساواک، ساواک مطلع و در نتیجه دستگیر شود.
در بازجویی از ملاقات خود با شهید بزرگوار سید علی اندرزگو، با نام مستعار «دکتر» سخن می گوید و سرانجام در آبان ماه 56 با حکم قطعی دادستانی ارتش به پانزده سال حبس جنایی از نوع درجه یک و پرداخت جریمه نقدی به مبلغ پنج هزار و یک ریال محکوم می شود.
(پرونده انفرادی احمد نفری در ساواک)