درباره: شیخ احمد جنتی فرزند هاشم
تاریخ سند: 2 دی 1348
درباره: شیخ احمد جنتی فرزند هاشم
متن سند:
از: ساواک استان کردستان تاریخ:2 /10 /1348به: مدیریت کل اداره سوم 316 شماره: 11540 /12ﻫ
درباره: شیخ احمد جنتی فرزند هاشم
تیمسار ریاست سازمان اطلاعات و امنیت کشور
برابر گزارش ساواک مریوان از مدتی قبل در مریوان وسیله شیعیان حسینیه‌ای ساخته شده و برای ماه رمضان حاج شیخ حسین کرمانی1 از طرف شیعیان مریوان از آیت‌اله گلپایگانی2 تقاضا نموده واعظی را جهت وعظ و سوگواری در ماه مبارک رمضان از قم به مریوان اعزام نمایند که آقای گلپایگانی نیز نامه‌ای (که عیناً به پیوست است) وسیله شیخ احمد جنتی به انضمام مبلغ دو هزار تومان وجه برای کمک به ساختمان حسینیه ارسال و واعظ مزبور را معرفی نموده است. بدواً به علت نبودن شهربانی در محل واعظ مزبور به ساواک احضار و ضمن اخذ تعهد لازم از مشارالیه خواسته شده که در پایان گفتار خود روی منبر از امنیت موجود قدردانی و به بانیان آن دعا نماید. لکن مشارالیه با این‌که کتباً متعهد گردیده از رفتن به منبر به منظور عدم اجرای تعهد خود خودداری نموده است و به نظر می‌رسد مشارالیه باطناً از اقدامات دولت ناراضی و جزو روحانیون افراطی3 و متعصب و قشری باشد. علیهذا با عرض مراتب فوق و تقدیم یک برگ عین تعهد مأخوذه و بیوگرافی یادشده مقرر فرمائید درباره سوابق و روحیه وی بررسی و چون از منطقه استحفاظی این ساواک خارج گردیده در صورت ادامه رویه در آینده او را جزو روحانیون ممنوع‌المنبر منظور فرمایند.
رئیس سازمان اطلاعات و امنیت استان کردستان ـ لیقوانی
توضیحات سند:
1. حجت‌الاسلام حسین کرمانی، فرزند نجمعلی در تیر ماه 1309 ﻫ ش در داراب استان فارس متولد شد. تحصیلات خود را پس از هجرت به قم در حوزه علمیه قم فرا گرفت و سطوح عالیه را نزد علمای بزرگ از جمله آیت‌الله العظمی بروجردی و آیت‌الله گلپایگانی آموخت و پس از آن به تدریس و تبلیغ دین پرداخت. وی چند سالی از طرف علمای قم برای تبلیغ و خدمات دینی در کردستان اشتغال داشت و پس از آن در بازگشت به قم از سوی آیت‌الله گلپایگانی به شهرستان آباده اعزام گردید و در مدرسه علمیه ابرقو به تدریس مشغول شد. آقای کرمانی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به نمایندگی امام در غرب کشور منصوب گشت و در سال 1359 در اولین دوره مجلس شورای اسلامی به عنوان نماینده مردم آباده به مجلس راه یافت، اما چندی بعد استعفا داد.2. آیت‌الله العظمی سیدمحمدرضا گلپایگانی، فرزند سید محمدباقر در سال 1275 ﻫ ش در روستای گوگد در شش کیلومتری گلپایگان دیده به جهان گشود. تحصیلات مقدماتی را نزد پدر، آیت‌الله ملاتقی گوگدی، آقا ضیاءالدین اراکی و آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی گذرانید. پس از تأسیس حوزه علمیه قم، به دعوت آیت‌الله العظمی حائری یزدی به قم رفت و مدارج عالی علوم حوزوی را در این شهر کسب نمود. تبحر ایشان در علم فقه موجب شد که هفتاد سال مدرس این علم در حوزه علمیه قم باشد. وی همچنین از مهاجرت علماء و زعمای حوزه علمیه نجف به قم در سال 1302 کمال بهره را برد و برای مدتی هر چند کوتاه از محضر درس برخی از آنان همچون آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی، آیت‌الله نائینی و غروی اصفهانی بهره‌مند گردید. با درگذشت آیت‌الله حائری، آقای گلپایگانی مسئولیتهای سنگین‌تری را متقبل شد و به تدریس دروس خارج فقه و اصول همت گماشت و تا پیش از ارتحال، همواره کلاس درس خارج معظم‌له در مسجد اعظم قم، یکی از بزرگترین مکاتب تدریس علوم دینی بود. در پی درگذشت آیت‌الله بروجردی نیز بخش اعظم وظائف آن عالم ربانی در اداره حوزه علمیه قم به ایشان واگذار شد. با شروع نهضت اسلامی مردم ایران به رهبری حضرت امام خمینی (ره) ایشان همواره حامی نهضت و پشتیبان امام بود. بیشتر اعلامیه‌های مراجع در مسیر مبارزه با رژیم شاه را امضا می‌کرد و در جلساتی که علمای قم در اوایل نهضت تشکیل می‌دادند، شرکت می‌نمود. همگام با امام و دیگر مراجع، عید 1342 را به دلیل اصرار رژیم بر اجرای لوایح ششگانه (انقلاب سفید) تحریم و بعد از تبعید امام به ترکیه نیز از این اقدام رژیم به شدت ابراز ناخشنودی کرد. واکنشهای سیاسی حضرت آیت‌الله العظمی گلپایگانی نسبت به مسائل روز ایران و جهان اسلام، رژیم پهلوی را همواره وادار می‌کرد که از موضع‌گیریهای ایشان بیمناک باشد. مراسم نیایشی که ایشان در سال 1352 برای پیروزی مسلمانان در جنگ با اسرائیل برپا کرد، در آن زمان واکنش قابل توجهی به همراه داشت. اعلامیه‌هایی که علیه رژیم شاه در مناسبتهای مختلف به ویژه در سالهای 56 و 57 از سوی ایشان صادر می‌شد، تنور مبارزه مردم را علیه رژیم شاه گرم نگاه می‌داشت. در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی در زمستان 1357 ایشان با انتشار اعلامیه‌هایی از ارتش خواست که به ملت بپیوندد و اعلام کرد: «هر کس مردم را به گلوله ببندد، قرآن را به گلوله بسته است.» پس از پیروزی انقلاب اسلامی در مقاطع حساس شاهد حمایت ایشان از نظام اسلامی و جمهوری اسلامی بوده‌ایم. در طول جنگ تحمیلی نیز همواره مشوق رزمندگان اسلام بود و بارها نمایندگان ایشان برای تقویت روحیه رزمندگان به جبهه رفتند. در تمام انتخابات در صحنه بود و مردم را تشویق و ترغیب به رأی دادن می‌کرد. ایشان علاوه بر انجام اقدامات خیریه از قبیل احداث مدارس، بیمارستانها و سایر خدمات عام‌المنفعه، چندین اثر تألیفی در فقه و اصول از خود به یادگار گذاشته‌اند. حضرت آیت‌الله العظمی گلپایگانی در 19 آذر 1372 به ملکوت اعلی پیوست و پس از تشییع پرشکوه در تهران و قم، در جوار حضرت معصومه (سلام‌الله علیها) به خاک سپرده شد.
ر. ک: حضرت آیت الله العظمی حاج سید محمدرضا گلپایگانی، به روایت اسناد ساواک، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی
3. روحانیون افراطى: سازمانها و احزاب گوناگونى در صحنه اجتماعى ایران به فعالیت مى‌پرداختند که داراى تشکل معینى بودند و با عنوان حزب یا گروه مشخص مى‌شدند و ساواک براى آنها پرونده تحت همین نام‌ها تشکیل داده بود. امّا روحانیت در مبارزات خویش سازمان عظیم و مردمى‌اى را داشت که بدون هیچگونه گروه‌گرایى و تنها به عشق اسلام و دین، کار مى‌کرد. به همین دلیل عنوان «روحانیون افراطى» از سوى ساواک براى اقدامات سازمان یافته و مشخص روحانیت انقلابى، انتخاب شده بود.