تاریخ سند: 28 مهر 1357
متن سند:
از : زاهدان به : 312 شماره : 12262 /11هـ روز جاری طبق معمول نماز جمعه و نماز جماعت ظهر و عصر در مسجد جامع زاهدان با شرکت حدود 800 نفر برگزار گردید در بین دو نماز شیخ محمد کفعمی و شیخ محمد معین‌الغربایی در مورد وقایع کرمان1 سخنرانی نمودند پس از خاتمه نماز جماعت عصر حدود 60 نفر از حاضرین که اکثراً دانشجو بودند به صحن مسجد آمده و مبادرت به دادن شعار «درود بر خمینی- خمینی رهبر- شیعه و سنی برابرند» نمود و سپس بدون حادثه سوئی متفرق گردیدند، چند برگ اعلامیه آیتالله صدوقی2 یزدی در مسجد پخش و نیز تعدادی اعلامیه خمینی به دیوارهای مسجد نصب شده بود مراتب جهت استحضار اعلام می‌گردد.رئیس سازمان اطلاعات و امنیت استان سیستان و بلوچستان – رضوانی رهبر عملیات - عظیمی ساعت1525روز 28 /7 /57 به نگهبانی اداره کل سوم مخابره گردید.
گیرنده - آقای جمیاری در پرونده کفعمی و معین‌الغربائی تکثیر شد
توضیحات سند:
1.در توضیح حادثه مسجد کرمان، گوشه هایی از تلگرام آیت الله حاج علی اصغر کرمانی را که خود شاهد حادثه بوده است می آوریم : «حسب اعلامیه جامعه روحانیت کرمان که به پیروی از حضرات مراجع عظام صادر شده بود، روز دوشنبه 24 مهر ماه، کلیه مغازه های کرمان...
بسته و شهر به صورت تعطیل کامل درآمده بود.
صبح آن روز، بیست هزار نفر به منظور سوگواری برای شهیدان میدان ژاله تهران در مسجد جامع اجتماع کرده، ساعت یازده به مجرد اینکه خطیب سخن خود را آغاز کرد و در حالی که مردم در کمال آرامش و سکوت و بدون هیچ گونه شعار در مسجد نشسته بودند، تعدادی کولی اجیر شده با حمایت مأموران مسلح، پس از آتش زدن اتومبیل ها، موتورها، دوچرخه های مردم در خارج مسجد از در و بام، با سنگ و چوب و سلاح گرم وارد مسجد گردیده و با پخش گاز اشک آور به داخل شبستان و ایجاد خفقان، به مردم بی دفاع و سلاح حمله نموده و با استفاده از کلیه وسایل، همگان را مورد ضرب و جرح شدید قرار داده و حتی به کودکان خردسال و شیرخوار ترحم نکرده، رکیک ترین دشنامها را نثار علمای اسلام و روحانیون و زنان و مردان نمودند.
درها و شیشه ها را شکسته و مسجد را به آتش کشیدند و حتی در حال فرار مردم از مسجد، شدیدا آنان را مضروب و مجروح ساخته و چادر از سر زنان مسلمان برمی داشتند و اهانت به زنان مسلمان را به جایی رساندند که عده ای از آن‌ها بدون چادر مانده و با استفاده از عبای روحانیون مجبور به فرار گردیدند.
اسناد انقلاب اسلامی، ج دوم، صص 403 ـ 402 2.
شهید آیتالله محمد صدوقی فرزند ابوطالب در سال 1284 ش در یزد چشم به جهان گشود.
نسب ایشان به فقیه جلیلالقدر شیعه شیخ صدوق میرسد.
وی در کودکی پدر و مادر خود را از دست داد و تحت سرپرستی میرزا محمد کرمانشاهی، پسرعموی خویش، به تحصیل علوم پرداخت و در سال 1349ق به قم عزیمت و در درس حاج شیخ عبدالکریم حائری شرکت نمود.
ایشان از بدو ورود به قم، به دوستی و هم صحبتی با امام خمینی (ره) دل بست و با بالا گرفتن موج توفنده جریان فدائیان اسلام، خانه خود را پناهگاه امن آنان قرار داد و به همکاری با ایشان پرداخت و در ممانعت از خوانده شدن نماز بر جنازه رضا شاه فعالیت چشمگیری داشت.
آیت الله صدوقی در سال 1330 ش به یزد بازگشت.
در پی واقعه 15 خرداد 1342 در اعتراض به دستگیری حضرت امام به تهران مهاجرت نمود.
در سال 1343، با تبعید امام به ترکیه در خانه به سوگ نشست و از اقامه جماعت خودداری کرد و دیگران را هم از گفتن اذان و برپایی جماعت منع کرد.
آیتالله صدوقی ضمن سر و سامان دادن به حوزه علمیه یزد در هر فرصتی مخالفت خود را با رژیم شاه آشکار میکرد.
در سال 1354 ممنوعالخروج شد و به سال 1356 سپاه اسلام را در یزد تشکیل داد.
با وقوع شهادت حاج آقا مصطفی خمینی به سازماندهی مبارزات در بخش وسیعی از کشور اقدام نمود و نقش محوری خود را در طول مبارزات سالهای 1356 و 1357 که به پیروزی انقلاب اسلامی انجامید، به خوبی ایفا کرد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، برای تدوین قانون اساسی جمهوری اسلامی از طرف مردم یزد راهی مجلس خبرگان شد و برای تدوین اصل ولایت فقیه تلاش بسیار نمود.
امامت جمعه و نمایندگی امام، مسئولیت دیگری بود که او به عهده گرفت.
حضرت آیتالله صدوقی که به فرموده حضرت امام(ره): «عزیزی بود که در تمام صحنههای انقلاب حضور داشت و برای خدمت به خلق و انقلاب سر از پا نمیشناخت»، سرانجام در روز یازدهم تیرماه 1361 با دهان روزه در محراب نماز جمعه توسط منافقین شقی به شهادت رسید.
ر.ک : یاران امام به روایت اسناد ساواک، شهید آیتالله حاج شیخ محمد صدوقی، مرکز بررسی اسناد تاریخی