جناب آقای ابوالفتح آتابای1 معاونت محترم وزارت دربار شاهنشاهی موضوع: یک ویترین و یک جا گلدانی سفارش سرکار علیه خانم فریده دیبا
تاریخ سند: 8 آذر 1356
جناب آقای ابوالفتح آتابای1 معاونت محترم وزارت دربار شاهنشاهی موضوع: یک ویترین و یک جا گلدانی سفارش سرکار علیه خانم فریده دیبا
متن سند:
شماره: 2317 احتراما طبق اجازه ای که علیاحضرت شهبانو داده اند سفارش اجناس فوق را به مؤسسه مرسیه فرر2 داده ایم به پیوست در دو نسخه صورتحساب مربوطه صادره موسسه مرسیه فرر مورخ 5 نوامبر 1977 را ارسال می داریم.خواهشمندیم که دستور لازم را صادر فرمایید تا مبلغ 00 /350 /33 فرانک فرانسه به نفع مؤسسه مرسیه فرر آدرس بانکی زیر BANQUE FRANCAISE DE COMMERCE EXTERIEUR 21 Boulevard Haussmann, PARIS, FRANCE.
حواله داده شود.
قبلاً از اوامری که در این مورد صادر می فرمایید تشکر می نمایم.
با تقدیم احترام پرویز بوشهری شرکت مهریز با مسئولیت محدود مدیرعامل جناب آقای بوشهری در چندین نامه که از جنابعالی خواهش کردم که اوامر علیاحضرت شهبانو ملکه ایران را به جناب آقای وزیر دربار شاهنشاهی مرحمت نمایید که معظم اله دستورات لازم صادر فرمایند.
10 /9 /36
توضیحات سند:
1ـ ابوالفتح آتابای فرزند آقاجان در سال 1279 هجری شمسی در تهران بدنیا آمد.او تا مقطع متوسطه در دبیرستان اقدسیه تحصیل نمود و در سال 1306 به عنوان خدمتگزار و رئیس اصطبل گاراژ شکاربانی به کار مشغول شد.
در کودتای آمریکایی 28 مرداد سال 1332 نقشی فعال داشت و از طرف وزارت دفاع و کمیسیون اعطای نشان، جهت قدردانی نشان درجه یک رستاخیز به وی داده شد.
آتابای از اعضاء شورایعالی بزرگداشت صدمین سالروز تولد رضاشاه، عضو مؤسس حزب رستاخیز، معاون امور انتظامی وزارت دربار، میرشکار شاه، مشاور دربار و در دوره 19 مجلس شورای ملّی، نماینده گرگان و دشت بود.
همسرش رئیس کتابخانه سلطنتی و فرزندش مدیرکل دربار بود.
او در طول خدمت به دستگاه ظالم پهلوی، ستم زیادی به مردم نمود؛ از جمله آنکه در سال 57 اهالی روستای همسین ترکمن را از محل سکونتشان اخراج و با تخریب مدرسه و خانه های روستا و تجاوز به اموال و نوامیس آنها، محل را به شکارگاه شاه تبدیل کرد.
وی همچنین با سوءاستفاده از موقعیتش در دربار، ثروت زیادی اندوخت و صاحب سازمان آبیاری و عمران شد.
ابوالفتح آتابای در طول حضورش در دربار نشانهای 2 و 3 همایون، 3 و 5 تاج، 1 و 2 استقلال اردن هاشمی، نشان ذیشان استوار اول از محمد ظاهرشاه پادشاه افغانستان و مدال یادبود برگزاری جشن های دو هزار و پانصد ساله را دریافت نمود.
سرانجام در روز 26 دیماه 1357 به اتفاق فرزندش کامبیز در رکاب محمدرضا پهلوی از ایران گریخت.
ر.ک : اسناد ساواک، پرونده های انفرادی.
2ـ سفارشات سند این صفحه از موسسه ای در پاریس که نمایندگی آن در ایران با پرویز بوشهری بود صورت گرفته است.