موضوع : شیخ فضل اللّه مهدی زاده محلاتی
تاریخ سند: 20 شهریور 1345
موضوع : شیخ فضل اللّه مهدی زاده محلاتی
متن سند:
گیرنده : ریاست ساواک تهران فرستنده : ساواک جنوب شرق شماره : 1350 /20 و شماره عطف : 10736 /20 ه ـ 20 /5 /45 شیخ فضل اللّه مهدی زاده محلاتی1 به این ساواک احضار و ضمن مصاحبه در ابتدا علت مسافرت خود را صرفا به منظور زیارت مرقد مطهر امام هشتم عنوان نموده و اظهار می کرد هنگامی که بازداشت بوده نذر کرده است که پس از رهائی به زیارت قبر امام هشتم برود و در مورد ملاقات با میلانی و قمی و همچنین قصد استفاده از وساطت آقای کفائی برای رهایی انواری انکار می کرد ولی بالاخره پس از کمی گفتگو اظهار داشت که به منزل میلانی و قمی رفته و این ملاقات جنبه خصوصی نداشته بلکه به منظور شرکت در روضه خوانی بوده است و در مورد مذاکره با کفائی اظهار داشت که قصد داشته از ایشان برای رهائی انواری کمک و مساعدت بگیرد ولی موفق به دیدار وی نشده است.شیخ فضل اللّه مهدی زاده محلاتی افزود برای رهائی انواری به هر شخص و مقامی که بتواند در این مورد کمک کند متوسل خواهد شد چون او در زندان به من گفته بود هیچ گناهی ندارد با عرض مراتب فوق به استحضار می رساند نامبرده در مصاحبه سعی کرد که از بیان حقیقت خودداری نماید و به خوبی محسوس بود که علاوه بر زیارت به منظور خاصی به ملاقات میلانی و قمی و همچنین رهایی انواری به کمک کفائی به مشهد رفته بود.
رئیس ساواک جنوب شرق تهران.
رخشا
توضیحات سند:
1ـ شهید حجه الاسلام والمسلمین حاج شیخ فضل اللّه محلاتی در سال 1309 هجری شمسی در خانواده ای متدین و مذهبی در شهرستان محلات متولد شد.در سال 1324 به حوزه علمیه قم وارد شد.
در طول مدت تحصیل از محضر اساتید بزرگواری چون آیات عظام حاج سید محمدتقی خوانساری، بروجردی، حضرت امام خمینی(ره)، علامه طباطبایی و مشکینی کسب فیض کرد.
از سال 1326 به دنبال آشنایی با فدائیان اسلام و مرحوم آیت الله کاشانی، مبارزه خود را علیه رژیم آغاز نمود.
در جریان قیام 15 خرداد رابط بین علمای قم بود و با تنظیم اعلامیه و طومار، توانست امضای 120 تن از علمای تهران را بگیرد که در آن زمان چنین اقدامی بی سابقه بود.
در جریان نهضت امام خمینی(ره) بارها دستگیر، بازداشت، زندانی و ممنوع المنبر شد.
شهید محلاتی در آستانه ورود حضرت امام یکی از فعالترین اعضای کمیته استقبال از معظم له بود.
در حمله به مرکز رادیو شرکت جست و برای نخستین بار صدای انقلاب اسلامی به وسیله ایشان از رادیو بر سرتاسر کشور طنین افکند.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، فعالیتش را به عنوان معاون کمیته مرکزی انقلاب اسلامی شروع کرد.
او نخستین دبیر جامعه روحانیت مبارز بود و در سال 1359 به عنوان نماینده مجلس شورای اسلامی انتخاب شد و در همان اوایل به عنوان نماینده حضرت امام در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی منصوب گردید.
به امر «دفاع مقدس» توجه خاصّی داشت.
سرانجام در اول اسفند ماه 1364، هنگامی که به همراه جمعی از نمایندگان مجلس و مسئولان قضایی کشور، با هواپیما عازم جبهه های نبرد بودند، به وسیله هواپیماهای جنگی رژیم بعثی ـ صهیونیستی عراق در حوالی اهواز مورد هدف قرار گرفتند و به همراه 40 تن دیگر از دلباختگان مکتب عشق، به فیض شهادت نائل آمدند.