موضوع: مجلس روضه‌خوانی در مسجد جامع گرمخانه
تاریخ سند: 25 آذر 1347
موضوع: مجلس روضه‌خوانی در مسجد جامع گرمخانه
متن سند:
به: 316 شماره: 33625 /20 ﻫ 3 از: 20 ﻫ 3 در ساعت 1250 روز 20 /9 /47 شیخ غلامحسین جعفری در حال ایستاده اظهار داشت من دیروز به علت کسالت و ناراحتی که داشتم صحبت نکردم اما امروز ناچارم و باید امر به معروف و نهی از منکر کنم اگر ما حقایق را نگوییم و مردم را به احکام دینی آشنا نکنیم مسئول هستیم کسانی که در این مسجد صحبت می‌کنند منظور و مقصودی ندارند اما بعضی‌ها که مطالب ما را خارج از مسجد منعکس می‌کنند مطلب را تغییر می‌دهند و طوری منعکس می‌کنند که باعث ناراحتی بعضی‌ها می‌شود این‌ها مسئولیت دارند و مسئولند در برابر خدا و رسول چرا حقایق را منعکس نمی‌کنند و مطلب را تغییر می‌دهند و نمام[نمامی] و سخن‌چینی می‌کنند که موجب نگرانی می‌شود ما مگر جز احکام و مسایل دینی و امر به معروف و نهی از منکر چیزی دیگر گفتیم دستور پیغمبر است که با یهود و نصاری معاشرت نکنید حتی با یهودیان ایران هم معاشرت و معامله حرام است زیرا نیت آن‌ها با نیت اسرائیل که با اسلام در جنگند یکی است.1نمی‌خواستم چیزی بگویم اما به زبانم آمد.
بعد از مشارالیه سید عبدالرسول حجازی شروع به صحبت نمود و گفت مایه بسی تأسف است که بازاری‌ها از حضرت علی فاصله گرفته‌اند و در کشور اسلامی در روز ضربت خوردن حضرت علی نه تعطیل کردند و نه پرچم سیاه زدند.
واقعاً بازاری‌ها نامردند که با حضرت علی فاصله گرفته‌اند بعد درباره احترام مسجد صحبت کرد و چنین گفت در صدر اسلام مسجد مرکز آموختن علم و فرهنگ و تصمیمات مملکتی و لشگرکشی بود بعد از خواندن نماز جمعه امام جماعت باید لباس بپوشد و شمشیر به دست بگیرد و روی منبر خبرهای دنیا را بگوید تا مردم از اوضاع دنیا با خبر شوند اما متأسفانه امامان جماعت ما تقوا ندارند به استثنای آقای جعفری و اگر کسی امام جماعت را دید و اهل تقوا بود سلام مرا هم به او برسان.
امروز جراحان قلب را جراحی می‌کنند، به کره ماه می‌روند اما از لحاظ عفت و شرافت و انسانیت عقب هستند.
بی‌عفتی و بی‌شرافتی زیاد است در یکی از شهرهای کوچک فرانسه 70 هزار طفل نامشروع وجود دارد در تهران هم روزی چند نفر نوزاد نامشروع به دنیا می‌آید.
حجاب رفته، عفت رفته است برای این که ما عمل نداریم، من که این مطلب را می‌گویم خودم عمل ندارم تاکنون ده مرتبه زندان رفته‌ام حرفم اثر ندارد برای این که ما بدیم گویندگان ما عمل ندارند، فقط دکان است من هم می‌آیم و برای گرفتن پول مطلبی می‌گویم و هر روز تکرار می‌کنم و می‌روم.
در دنیا بیشتر از تمام داروها از دوای خواب، سوزاک و سفلیس استفاده می‌شود همه علامت بی‌عفتی و ناراحتی است بعد از این که بازاریان کم فروشی می‌کنند شدیداً انتقاد کرد در پایان برای نابودی اسرائیل دعا کرد گفتار مشارالیه در ساعت 1400 خاتمه یافت.
توضیحات سند:
1.اتحاد منحوس صهیونیسم و فراماسون و بهایی: این اتحاد که در زمینه سیاسی برقرار بود در زمینه اقتصادی هم مستقر شده بود.
ایران دو بازار پول و دو بازار ارز دارد.
یکی را رسمی گویند و دیگری «آزاد» بازار آزاد پول و به ویژه ارز را صهیونیست‌ها و بهائیان در کنترل خود داشتند.
اما نظام بانکی کشور، یعنی بانک‌های جدید که در حقیقت پول و سرمایه‌های کشور از طریق آن‌ها وارد بازار پول می‌شد و باز از طریق آن‌ها اقتصاد کشور کنترل و هدایت می‌گردید، دربست در اختیار صهیونیست‌های داخلی و خارجی و فراماسونها و بهائیان بود.
بانک ملی را سالها یک بهایی فراماسونر به اسم یوسف خوش‌کیش اداره می‌کرد.
بانک توسعه صنعتی و معدنی ایران را صهیونیست‌های ایران (باند شریف‌امامی، استاد اعظم فراماسون‌های ایران و رئیس مجلس سنا و ...) با همکاری بانک‌های خارجی که اغلب در کنترل صهیونیست‌هاست بنیاد گذاردند که تمامی فعالیت‌های صنعتی و نیز بخش عمده‌ای از سرمایه‌های کشور در قبضه آن بود.
در هیئت مدیره بانک شریف‌امامی، حبیب ثابت، یوسف خوش‌کیش، کاوه فرمانفرماییان، عیسی کورش و مهدی لاله شرکت داشتند و دولت طی قانونی که در بهمن ماه 1345 (فوریه 1965) به تصویب مجلس رسانید باز پرداخت قرضه‌های خارجی این بانک را تضمین کرد و وزارت اقتصاد تنها به متقاضیانی پروانه سرمایه‌گذاری صنعتی می‌داد که طرح صنعتی‌شان را این بانک تصویب کرده باشد.
خلاصه، طرح ادغام ایران در اقتصاد غرب را از جمله این بانک عهده‌دار بود.
جز این بانکها صهیونیست‌ها و بهائی‌ها و فراماسونها اداره کامل تمامی بانک‌های مختلط داخلی و خارجی را نیز در کنترل داشتند.
آشکارترین هدف‌هایی را که مشاوران آمریکایی و اسرائیلی در ایران (در زمینه فعالیت‌های اقتصادی) تعقیب می‌کردند می‌توان بدین گونه برشمرد: 1ـ جدا کردن کامل اقتصاد ایران از اقتصاد کشورهای مسلمانان منطقه 2ـ ادغام اقتصادی ایران و اسرائیل در یکدیگر و به مثابه جزئی از اقتصاد غرب به طوری که اسرائیل با گسترش وابستگی‌های اقتصادی کشورهای منطقه به خود، موجودیت و آینده خویش را تضمین کند.
3ـ جلوگیری از پیدایش امکانات رشد اقتصادی مستقل در ایران (جنایت جهانی، شمس‌الدین رحمانی، صفحه 61 و 62، انتشارات پیام نور، چاپ دوم، سال 1381)