دکتر علی امینی
تاریخ سند: 17 بهمن 1342
دکتر علی امینی
متن سند:
از اداره کل سوم تاریخ: 17 /11 /42به: مدیریت کل اداره هشتم شماره: 44528 /322
طبق اطلاع واصله دکتر علی امینی نخست‌وزیر سابق با رئیس اداره اطلاعات سفارت آمریکا در ایران1 ارتباط نزدیک و مداوم دارد. خواهشمند است دستور فرمایند چنانچه این موضوع مورد تأیید آن اداره کل می‌باشد نتیجه را سریعاً اعلام دارند.
از طرف مدیرکل اداره سوم – مقدم2
توضیحات سند:
1- ارتباطات گسترده امینی با مقامات خاص آمریکایی در اوایل مقدمه این کتاب به طور مشروح آمده است همچنین برای تحقیق بیشتر می‌توان به گزارش‌های ساواک در تاریخ‌های 29 /11 /39، 6 /6 /41، 7 /2 /42، 27 /11 /42، 12 /12 /42 رجوع نمود.۲- سپهبد ناصر مقدم:
ناصر مقدم فرزند یعقوب، تحصیلات نظامی را در دانشکده افسری و دانشگاه جنگ و فرماندهی عالی ستاد مشترک به پایان رسانده و علاوه بر تحصیلات نظامی، در رشته حقوق نضایی از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شده، از مشاغلی چون فرماندهی یگانهای مختلف رزمی و پشتیبانی در ارتش و ریاست اداره دوم ستاد بزرگ ارتشتاران را به عهده داشت و از افسران موردپسند و توجه «حسین فردوست» بوده و مدتی در دفتر ویژه اطلاعات به ریاست فردوست اشتغال به کار داشته و در سال ۱۳۴۰ به ساواک منتقل و به مقام ریاست اداره کل سوم (امنیت داخلی) منصوب شده و خانه‌های آهن ساواک در زمان او طرح‌ریزی شده است.
حسین فردوست در ارتباط با دست‌پرورده خود چنین می‌نویسد:
«مقدم توانست در وضع اداره دوم ارتش تحولی ایجاد کند، همان طور که قبلاً اداره کل سوم ساواک را بازسازی کرد. تا آن زمان مقدم فردی متواضع و درویش مسلک بود و به همین دلیل در کنار من جزء چهر‌ه‌ای خوشنام و سازنده تلقی می‌شد، ولی در اداره روحیات مقدم تغییر عجیب پیدا کرد و او به فردی تجمل‌پرست تبدیل شد. نمونه آن جشن عروسی پسرش یک مسافرت به آمریکا و چند تماس با اعضای سفارت آمریکا و چند مستشار آمریکایی همراه با وعده‌هایی برای آن به، چنین تغییری در مقدم به وجود آورد.»
مقدم تا درجه سپهبدی رسید و محمدرضا به علت حوادث انقلاب اسلامی او را رئیس ساواک کرد. مقدم تماس‌هایی با جبهه ملی گرفت و سعی کرد انقلاب را مهار کند ولی نتیجه‌ای نرسید پس از پیروزی انقلاب اسلامی مقدم توسط خدمتگزاران انقلاب دستگیر و روانه زندان گردید.
دادگاه انقلاب اسلامی پس از ساعت‌ها دادرسی و شور، وی را مفسد فی‌الارض و محارب با خدا شناخت و به اعدام محکوم نمود و سرانجام در بامداد بیست و دوم فروردین ماه ۱۳۵۸ معدوم گردید
ر.ک: خاطرات حسین فردوست /ج /۲ / تهران / مؤسسه مطالعات سیاسی