موضوع: کشته شدن ناصر عامری
تاریخ سند: 13 بهمن 1353
موضوع: کشته شدن ناصر عامری
متن سند:
از: 9/ ﻫ تاریخ:13 /11 /1353به: 341
موضوع: کشته شدن ناصر عامری
در صبح روز 13 /11 /53 سیدحسین رئیس‌السادات لیسانسیه تاریخ که جزو کارمندان جدیدالاستخدام آستان قدس رضوی می‌باشد، در مورد فوت ناصر عامری1 دبیرکل سابق حزب مردم اظهار می‌داشت او در اثر تصادف کشته نشده بلکه او را کشته‌اند. به‌طوری‌که از صحبت وی استنباط می‌شد می‌خواست به طریقی بفهماند به علت مخالفت با برنامه‌های دولت به قتل رسیده است. ضمناً نامبرده اضافه نموده که در اداره، تمام کارمندان این موضوع را قبول دارند.
نظریه شنبه: نظری ندارد.
نظریه یکشنبه: درحالی‌که دو روز قبل مصاحبه آقای نخست‌وزیر در مورد فوت ناصر عامری از تلویزیون (شبکه سرتاسری) پخش شد و ایشان در مورد تصادف ناگهانی عامری که منجر به فوت وی شده اظهار تأسف نمودند، مع‌هذا عده‌ای از مردم به منظور ایجاد بدبینی بین مردم دست به ایجاد چنین شایعاتی می‌زنند.
توضیحات سند:
_____1. ناصر عامری فرزند سلیمان در سال 1307ﻫ ش در شهر کرمان متولد شد و تحصیلات دوران ابتدایی و متوسطه خود را در مدارس شهر کرمان پشت سر گذاشت. او دکترای اقتصاد کشاورزی خود را از دانشگاه کرنل در آمریکا گرفت. از جمله مهم‌ترین مسئولیت‌های عامری پس از بازگشت به ایران عبارت بود از: ریاست اداره عمران کرمان (وابسته به اصل چهار)، معاونت استانداری کرمان، معاونت بنگاه عمران و معاونت امور عمران روستایی سازمان برنامه، رئیس شرکت تعاونی کارمندان کرمان، نماینده مجلس مؤسسان و معاون بانک مرکزی. عامری در سال 1342 و در دوران نخست‌وزیری اسدالله علم مدیرکل امور اجتماعی و عمران دهات وزارت کشور شد. طی سال‌های بعد هم به ریاست بانک توسعه کشاورزی منصوب شد.
ناصر عامری از آغاز تأسیس حزب مردم به دبیرکلی اسدالله علم، عضو آن شد و در سال 1338 نام او جزو اعضای سی نفره شورای مرکزی (عالی) حزب مردم معرفی شد. در سال 1345 به کمیته مرکزی این حزب راه یافت و سپس دبیرکل حزب مردم شد. او از سال 1353 وانمود کرد که می‌خواهد حزب مردم را از رکود و ضعف رها سازد و به‌تدریج آن را به عنوان رقیبی جدی و دردسرساز برای حزب اکثریت ایران‌نوین، که هویدا دبیرکل آن بود، مطرح سازد. عامری وعده داده که حزب مردم را به جایگاه حزب اکثریت ارتقا خواهد داد و به ظاهر جنب‌وجوشی هم در مجموعه فعالیت‌های این حزب ایجاد کرد. در این میان عامری به تدریج حملات و انتقادات خود را به مجموعه دولت هویدا و حزب اکثریت ایران‌نوین افزایش داده و دولت هویدا و حزب او را به ناکارآمدی، فساد، نادانی و ده‌ها مورد ضعف و نقص دیگر متهم ساخت. عامری دولت هویدا را متهم ساخته بود که استقلال قوه قضائیه را از میان برده است و باید قوه قضائیه و دستگاه دادگستری از مجموعۀ دولت مستقل شود. عامری دولت هویدا را مکرراً متهم می‌ساخت که ارتجاعی بوده و از برآوردن حداقل نیازهای مردم کشور ناتوان است و اعضای حزب ایران‌نوین را فاسد و فرصت‌طلب خوانده بود که هیچ اعتنایی به وظایف حزبی خود نشان نمی‌دهند. این موضعگیری‌های عامری که با لحن تندی همراه می‌شد، در نهایت شاه را خشمگین ساخت و به دنبال آن به یک‌باره دستور اخراج او را از دبیرکلی حزب مردم صادر کرد و بدین ترتیب کمیته مرکزی حزب مردم در بعد از ظهر روز ششم دی 1353 در یک نشست اضطراری و بدون مقدمه، عامری را به اتهام تک‌روی و بی‌لیاقتی از دبیرکلی حزب مردم برکنار کرد.
دکتر ناصر عامری در دهم بهمن 1353 و در جریان یک تصادف در جاده رشت به بندر پهلوی کشته شد. برخی قتل عامری را دسیسه‌ای از سوی شاه و ساواک دانستند. اسناد و مدارک موجود نشان می‌دهد که ناصر عامری در برخی از لژهای فراماسونری و از جمله در لژ کرمان عضویت داشت. برخی رقبای عامری در حزب مردم او را که تحصیلکردۀ دانشگاه کرنل در آمریکا بوده و در اداره اصل چهار ترومن در ایران هم کار می‌‌کرد، جاسوس سیا می‌دانستند. (مظفر شاهدی، سه حزب، موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی، 1387، ص 1032 تا 1034)