تاریخ سند: 9 تیر 1348
متن سند:
علمای تهران مراتب تأسف خود را به حضور بزرگ مرجع عالی‌قدر شیعیان تلگراف می‌نماید حضور آیت‌اله‌العظمی مرجع عالی‌قدر دینی سیدمحسن طباطبائی حکیم دامت‌برکاته اخبار وحشت‌ناکی رسیده منتظر هستیم که با دریافت خبر سلامتی از امر مبارک و نظر عالی در مورد عکس‌العمل با روش خصمانه‌ای‌که نسبت به حوزه مقدس روحانیت نجف و روحانیون و مردم مسلمان پیش آمده مطلع شویم.1 میرزاعبداله (چهلستونی) .
محمدتقی آملی .
محمدتقی نجفی بروجردی .
علی‌اصغر خوئی .
باقرطباطبائی قمی .
محمدعلی سبط .
علی امینی موسوی .
احمد شهرستانی .
احمد گلپایگانی .
عبداله آل‌آقا .
سیدآ‌قا خلخالی .
شمس‌الدین ابهری .
سید هادی خسروشاهی .
مهدی خلخالی .
عبدالحسین زاهد .
مهدی اشکوری .
علی سعید .
مصطفی مسجدجامعی .
محمدرضا علوی .
محمود انصاری .
الاشکوری .
نورالدین ابهری .
رضا فقیهی .
منصور عاصمی .
بطحائی .
جعفر شبیری .
میرزائی .
حسین فومنی و حسن سعید .
اصل در پرونده 93088 بایگانی است در پرونده آیت‌اله میرزاعبداله چهلستونی بایگانی شود.
9 /4 /48
توضیحات سند:
1.در تاریخ 15 /2 /1348 (19صفر1389ق) رژیم بعث عراق حوزۀ علمیه نجف را مورد یورش قرار داد و در کوچه و خیابان روحانیون و دیگر ایرانیان را دستگیر و روانه زندان نمود.
آیت‌الله سیدمحسن حکیم به مناسبت شب اربعین در کربلا به سر می‌برد و به محض شنیدن خبر این حادثه در مقابل آن عکس‌العمل نشان داده و خواستار اعزام نماینده‌ای از شورای فرماندهی انقلاب عراق نزد خود و توضیح در این‌باره شد.
در شب اربعین (16 /2 /1348) هیئتی از بغداد به سرپرستی سپهبد حردان تکریتی وزیر دفاع عراق وارد نجف شد و در نشستی به گفتگو با آیت‌الله حکیم پرداخت.
در این جلسه هیئت عراقی به آقای حکیم پیشنهاد داد که بین آنان و رژیم شاه میانجی شود و در عوض عراق نیز از بیرون راندن ایرانیان مقیم آن کشور خودداری نماید.
این پیشنهاد مورد توافق آیت‌الله حکیم قرار گرفت.
رژیم عراق با این ترفند به وسیله عوامل حزب بعث، ارتباط آقای حکیم با رژیم شاه را جا انداخت و از این توطئه چنین بهره گرفت که وی طرفدار عجم و ایرانیان و ضد عرب است! ...
.
توطئه دیگر این‌که در تاریخ 19 /3 /48 و بعد از مهاجرت آقای حکیم به بغداد به عنوان اعتراض و در ظاهر به بهانۀ کسالت، ناگهان رسانه‌های گروهی عراق خبر جاسوسی سید مهدی حکیم پسر آیت‌الله حکیم را اعلام داشتند و بدین‌وسیله با دروغ‌سازی دامن وی را آلوده نشان دادند.
هنوز ساعتی از اعلام خبر سراسر کذب رژیم عراق نگذشته بود که به اقامتگاه او در بغداد یورش بردند و به بهانۀ دستگیری پسر آن مرجع به مقام او اهانت و جسارت کردند.
آن‌گاه او را با کامیون نظامی از بغداد به کوفه بردند و به منزلی که در آن‌جا داشت رسانده و زیر‌نظر و محاصره قرار دادند.
هم‌زمان با انتقال وی به کوفه، تظاهراتی از طرف حزب بعث عراق علیه آیت‌الله حکیم ترتیب داده شد.
در این تظاهرات نمایشی، بعثی‌ها به منزل مرحوم حکیم در نجف حمله کردند و به در منزل سنگ و گل زدند و شعارهای اهانت‌باری علیه او دادند.
اشاره تلگراف فوق و تلگراف بعدی به این حوادث است.
(رک: بررسی و تحلیلی از نهضت امام خمینی، سیدحمید روحانی، جلد دوم، صفحه 409 تا 419)