تاریخ سند: 25 شهریور 1336
وزارت کشور (اداره کل مطبوعات) بازگشت به شماره 101/ ط م 2607 ـ 29/3/36
متن سند:
انتشار روزنامه مرد مبارز به مدیریت آقای خلیل اسعد رزم آرا از نظر این
سازمان بلامانع است.
رئیس سازمان اطلاعات و امنیت کشور سرلشگر بختیار1
توضیحات سند:
1ـ تیمور بختیار در جریان
جنگ جهانی اول در سال
1293 ه ش در یکی از ایلات
بختیاری به دنیا آمد.
پدرش
فتحعلی بختیار از خوانین بزرگ
بختیاری و نیای بزرگ او
جعفرقلی خان بختیاری بود.
بختیار تحصیلات خود را تا
سیکل در اصفهان گذراند و
سپس همراه با شاپور بختیار
برای ادامه تحصیل به بیروت
رفت.
پس از پایان تحصیلات
مقدماتی یکسال دوره مهندسی
دید و سپس برای تحصیل در
مدرسه نظامی سن سیر به
فرانسه رفت.
دو سال بعد این
مدرسه را با درجه ستوان دومی
ترک کرد و به ایران بازگشت و
در هنگ حمله ی جمشیدآباد
تهران مشغول بکار شد.
وی در
خدمت نظام در هنگ های سوار
به عنوان بهترین افسر جوان
شناخته شد.
تیمور بختیار بعد از
مدت کوتاهی برای ادامه ی
خدمت به زاهدان منتقل شد و
مقارن جنگ جهانی دوم وی به
اصفهان منتقل و سپس در سال
1321 با درجه ی سروانی به
تهران بازگشت صلاحیت و
قابلیت های فردی بختیار بزودی
از او یک فرمانده هنگ ساخت.
به طوری که در سال 1325 به
فرماندهی هنگ سوار حمله
رسید.
در جنگ جهانی دوم که
ایران توسط قوای روس و
انگلیس اشغال و کنترل شد و
تحریکات تجزیه طلبی در کشور
شکل گرفت بختیار از جمله
افرادی بود که علیه تجزیه طلبی
کمونیست ها در آذربایجان
مبارزه کرد.
وی در این زمان با
درجه ی سرگردی فرمانده هنگ
سوار شاپور بود.
در جریان رفع
غائله آذربایجان، بختیار بطور
داوطلب برای سازماندهی
نیروهای پارتیزانی ضد حکومت
آذربایجان و کردستان به منطقه ی
خمسه ی زنجان که زیر نفوذ
برادران ذوالفقاری بود اعزام
شد.
وی در حوالی مراغه در
ستون دوم تحت امر سرلشگر
ضرابی داوطلب سرکوب یک
پایگاه فرقه دمکرات شد.
تیمور
بختیار به دلیل حضور و فعالیت
در این جنگ درجه سرهنگی
گرفت.
وی پس از مدتی تحصیل
در دانشگاه جنگ، به سمت
رئیس ستاد لشگر گارد
شاهنشاهی مشغول به کار گردید.
سپس سرهنگ دوم بختیار برای
ادامه تحصیل به دانشگاه جنگ
می رود و در سال 1329 با احراز
شاگرد اولی و کسب نشان درجه
اول دانش به سمت رئیس ستاد
لشگر گارد شاهنشاهی تحت
فرماندهی حسین منوچهری
(بهرام آریانا) مشغول کار
می شود.
یکی از رویدادهایی که
منجر به محبوبیت و ترقی بیشتر
بختیار شد، دفع غائله ابوالقاسم
خان بختیاری است.
ابوالقاسم
خان عموی تیمور بختیار از
خوانین با نفوذ ایلات بود.
وی در
سال 1321 تیپ اعزامی ارتش
را خلع سلاح و نابود کرد و هر از
گاهی علیه حکومت نافرمانیهایی
داشت.
دکتر محمد مصدق
نخست وزیر وقت سرهنگ
بختیار را مأمور سرکوب غائله
ابوالقاسم خان کرد.
انجام
موفقیت آمیز این مأموریت او را
به فرماندهی یکی از تیپ های
تهران رساند.
ولی با تصمیم دکتر
محمد مصدق مبنی بر انحلال
لشکر گارد و انجام تغییراتی در
پادگان ها، سرهنگ بختیار به
فرماندهی تیپ زرهی کرمانشاه
منصوب شد.
در جریان 28 مرداد
32 تیپ زرهی کرمانشاه به
فرماندهی بختیار عازم تهران
می شود عده ای معتقدند این
حرکت بدنبال تقاضای سرلشکر
زاهدی برای کمک به کودتاگران
صورت گرفت، برخی معتقدند
بختیار افسر فرصت طلبی بود.
او
به سمت تهران حرکت کرد و در
صورت پیروزی هر گروهی او به
آنها می پیوست.
در تاریخ
5 /10 /1332 به عنوان
فرماندار نظامی تهران انتخاب
شد و در این مقام (بنابر آنچه که
فردوست گفته) از هیچ جنایتی
فروگذار نمی کرد او از تاریخ
سوم مهرماه 1335 به عنوان
معاون نخست وزیر و رئیس
سازمان اطلاعات و امنیت کشور
فعالیت کرد.
در سال 1338 به
درجه سپهبدی رسید و سرانجام
در تاریخ اول فروردین 1340 از
کار برکنار و در اول مهرماه
1340 بازنشسته شد.
و در ششم
بهمن ماه 1340 ایران را ترک
کرد و نهایتا در سال 1349 به قتل
رسید.
سپهبد تیمور بختیار به روایت
اسناد ساواک، ج اول، مرکز
بررسی اسناد تاریخی وزارت
اطلاعات، ص 4 ـ8
منبع:
کتاب
مطبوعات عصر پهلوی - روزنامه مرد مبارز به روایت اسناد ساواک صفحه 9