درباره: محکومین باقامت اجباری بازگشت به شماره‌های 8935 - 8/12/52 و 8947 - 8/12/52 و 8906 - 8/12/52 و 8903 - 8/12/52 و 8000 - 8/12/52
تاریخ سند: 28 اسفند 1352
درباره: محکومین باقامت اجباری بازگشت به شماره‌های 8935 - 8/12/52 و 8947 - 8/12/52 و 8906 - 8/12/52 و 8903 - 8/12/52 و 8000 - 8/12/52
متن سند:
شماره: 12721 /312 از: ریاست شعبه 15 دادگاه استان مرکز به: ریاست کل دادگاههای استان مرکزی باتوجه باظهارات نماینده نخست‌وزیری (جانشین رئیس سازمان اطلاعات و امنیت شهرستان قم) در کمیسیون امنیت اجتماعی مورخه 22 /5 /52 برابر سوابق موجود اشخاص مورد نظر از جمله کسانی هستند که در تحریک مردم بضدیت با یکدیگر و بر هم زدن نظم و آرامش شهرستان قم عملاً دست داشته‌اند که بهمین جهت مطابق رأی صادره از کمیسیون امنیت اجتماعی شهرستان مذکور بسه‌سال اقامت اجباری در محلهای معینه محکومیت خاص نموده‌اند.با اعلام مراتب فوق خواهشمند است دستور فرمائید ضمن توجه بمقتضیات امنیتی و مصالح عالیه کشور در اینمورد رسیدگیهای قانونی معمول داشته و از نتیجه این سازمان را آگاه فرمایند.
رئیس سازمان اطلاعات و امنیت کشور.
ارتشبد نصیری1 جهانبخش تعمیرکاری فیش بنام جهانبخش شهرت تعمیرکاری بررسی و ارائه فرمایند.
خلاصه سابقه نامبرده بالا در تاریخ یازدهم مهرماه 53 جهت کمیته بهره‌برداری گردید.
11 /7 /53
توضیحات سند:
1- ارتشبد نعمت‌الله نصیری فرزند (عمیدالممالک) در مرداد ماه سال 1289 شمسی به دنیا آمد.پس از طی تحصیلات مقدماتی و متوسطه و گذراندن دانشکده افسری در سال 1313 به درجه افسری رسید.
مدتی فرمانده گردان 2 هنگ 18 کرمان شد.
در سال 1329 فرماندهی هنگ پیاده پهلوی و سپس فرماندهی گارد شاهنشاهی را به عهده گرفت.
در کودتای 28 مرداد 1332 نقش بسیار مهمی داشت.
در سال 1337 به درجه سرلشکری رسید.
در سال 1339، ژنرال آجودانی و سپس رئیس شهربانی کل کشور شد.
در مرداد 1341 به درجه سپهبدی رسید و در سال 1342، فرماندار نظامی تهران شد.
او در سال 1343 به معاونت نخست‌وزیری و ریاست ساواک کشور منصوب گردید.
در 13 مهرماه سال 1350 و مقارن با جشنهای 2500 ساله شاهنشاهی، به درجه ارتشبدی رسید.
در طول دوازده سال ریاست وی در ساواک، همکاری گسترده‌ای بین دستگاههای جاسوسی آمریکا و اسرائیل با ساواک برقرار و مدرن‌ترین دستگاههای فنی جهت سرکوبی مبارزین به ایرا منتقل گردید.
در سندی از لانه جاسوسی مورد عملکرد نصیری در دستگاه امنیتی شاه چنین گزارش شده است: «نصیری در زمینه مسائل امنیتی، فردی محافظه‌کار است و ترجیح می‌دهد به جای رسوخ در میان گروههای مخالف و در پی بردن به اهداف و روشهایشان، آنان را یک‌باره سرکوب و نابود کند.
» او در طول زندگی، بیش از 40 مورد نشانهای داخلی و خارجی گرفت.
با اوج‌گیری انقلاب اسلامی، نصیری که به علت دخالت مستقیم و غیرمستقیم در ارعاب و تعقیب و شکنجه و قتل آزادیخواهان مورد نفرت همه طبقات جامعه بود، در تیرماه 1357 از ریاست ساواک برکنار و به عنوان سفیر به پاکستان اعزام شد.
رژیم پهلوی در عقب‌نشینی گام‌به‌گام خود در برابر انقلاب اسلامی، وی را به تهران فراخواند و در یک حرکت عوامفریبانه، در 16 آبان 1357 او را بازداشت و روانه زندان کرد.
سرانجام نصیری در 22 بهمن 1357 توسط مردم دستگیر و در 27 بهمن 1357 به حکم دادگاه انقلاب اسلامی، تیرباران شد.
ر.ک: ظهور و سقوط سلطنت پهلوی، ج 2، صص 508، 509 ر.ک: اسناد ساواک، پرونده‌های انفرادی مهدی عراقی، ناگفته‌ها سید جلال‌الدین مدنی، تاریخ سیاسی معاصر ایران، ج 2