موضوع : اظهارات دکتر علی آبادی استاندار پیشین
تاریخ سند: 1 تیر 1345
موضوع : اظهارات دکتر علی آبادی استاندار پیشین
متن سند:
از : 300 / الف به : بخش 322 شماره : 322 ـ 300 / الف دکتر احمد علی آبادی در محل بانک تعاونی توزیع ضمن صحبت در مورد ملاقات اخیر با آقای نخست وزیر در حضور چند نفر می گفت شاهنشاه چندین بار که دو بار توسط آقای مهندس شریف امامی بوده به دولت دستور داده اند که با اینجانب مذاکره نماید و در اجرای همین دستور بود که در حدود سه هفته قبل آقای نخست وزیر به منزل اینجانب تلفن کردند و خواستند با ایشان ملاقات نمایم و این ملاقات در نخست وزیری صورت گرفت و من تصور می کردم ممکن است پست ریاست دانشگاه ملی را به اینجانب که در آن روزها متصدی نداشت پیشنهاد نمایند ولی آقای نخست وزیر در ملاقات خودشان خیلی اظهار علاقه و محبت کرده و گفتند مایل هستند اینجانب با دولت ایشان همکاری نمایم و به عنوان مشاور در دستگاه دولت باشم ضمنا اضافه نمودند که با بودن وزیر مشاور در کابینه مخالف هستند و به همین جهت برای آقایان وزیران مشاور پستهایی در نظر گرفته شده و بعد از این ملاقات گویا آقای نخست وزیر می گویند که اگر آقای دکتر علی آبادی بخواهند حکمی به عنوان مشاور عالی سیاسی نخست وزیر برایشان صادر کنند و هر ماهه مبلغی از بودجه نخست وزیری به عنوان حقوق دریافت نمایند ولیکن این پیشنهاد برای دکتر علی آبادی بسیار نابجا بوده و در نتیجه نامه ای به آقای نخست وزیر نوشته و از این پیشنهاد و فکری که درباره او شده گله شدید می کند و می نویسند که من اگر به پول احتیاج داشتم مرحمتی شاهنشاه را در دولت شریف امامی قبول می کردم و اگر به ملاقات شما آمدم فقط برای اجرای امر شاهنشاه بود و بس و پس از ارسال این نامه آقای جواد منصور وزیر مشاور با آقای علی آبادی ملاقات و از اینکه اقدام آقای نخست وزیر موجب ناراحتی ایشان شده اظهار تاسف می کند و بار دیگر اظهار علاقه می نمایند که آقای دکتر علی آبادی با دولت همکاری بیشتری مخصوصا در زمینه سیاسی و قانون استخدام جدید بنمایند.بعد از این ملاقات هفته گذشته آقای نخست وزیر بار دیگر از آقای علی آبادی خواهش می کند که در نخست وزیری با ایشان ملاقات نماید و در این ملاقات نیز شخصا از اینکه موضوع صدور حکم برای کمک مالی باعث کدورت ایشان شده اظهار تاسف می نمایند و ضمنا درباره قانون استخدام و چگونگی اجرای آن از مشارالیه نظر می خواهند و دکتر علی آبادی پاسخ می دهد که شخصا در طی یک سال اخیر آنچه لازم بوده و نظرات خاص خود را در این زمینه به آقای شریف امامی و آقای دکتر سجادی1 داده و اضافه نموده که در دانشگاه تهران با وجودی که یک موسسه علوم اداری است و چند تن از استادان دانشگاه متخصص علوم اداری و استخدامی وجود دارند معهذا به هیچ وجه از نظرات آنها استفاده نشده ولی کار استخدام مملکت را داده اند بدست چند جوان که حاصل کارشان در مدت 4 سال صفر بوده و قانونی هم که در جریان تصویب نهائی است حتی یک ماده آن شبیه آنچه را که شورای عالی اداری تهیه کرده بوده نیست.
آقای نخست وزیر تمام نظرات آقای دکتر علی آبادی را قبول می کند و می گویند برای آنجا هم فکری کرده ایم امیدواریم پس از بازگشت شاهنشاه عملی کنیم ضمنا از ایشان می خواهند که بار دیگر لااقل هر ده روز یک بار با ایشان در نخست وزیری دیدن نمایند.
یک نسخه به بخش 321 ارسال گردید ضمنا از نظر کمیته وزارتخانه ها بهره برداری شد و در پرونده های مربوطه نیز بایگانی گردید در پرونده د ـ 468 بایگانی شود ضمنا یک نسخه به کمیته فرهنگی ارسال گردید اصل در پرونده ع ـ ل ـ 540 بایگانی است رئیس بخش 322 کامیار
توضیحات سند:
1ـ دکتر محمد سجادی فرزند آیت اله میرزا یحیی مجتهد تهرانی در سال 1275 ه ش [1278 ]در تهران متولد شد.تحصیلات ابتدائی را در مدرسه اقدسیه و متوسطه را در دارالفنون و عالیه را در دانشکده حقوق تهران بپایان رسانید و پس از آن جهت ادامه تحصیل عازم فرانسه شد و موفق به اخذ دکتری حقوق و اقتصاد شد و در شهریور 1306 به ایران بازگشت و با سمت دادستان مشهد و سپس دادستان استان خراسان و معاونت دادستان کل کشور فعالیت کرد.
وی پس از آن در سمتهایی همچون مدیرکل گمرکات ایران در 1313، معاونت وزارت راه 1314، وزیر راه در کابینه جم، دکتر احمد متین دفتری، علی منصور، محمدعلی فروغی (شهریور 1318 ـ اسفند 1320) شهردار تهران (بهمن 1320) معاون نخست وزیری 1321، رئیس هیئت مدیره بانک رهنی 1322 فعالیت نمود و پس از آن در شهریور 1322 توسط نیروهای متفقین بازداشت و به اراک اعزام شد وی پس از آزادی در سال 1324 به عضویت هیئت مدیره امور اقتصادی و سپس ریاست کمیسیون ارز منصوب شد.
سپس در کابینه قوام 1326 ش وزیر دارائی شد و در کابینه محمد ساعد (1328 ش) وزیر دادگستری و در کابینه علی منصور 1329 به وزارت دارائی رسید و سپس مدتی هم استاندار خراسان شد پس از کودتای 28 مرداد 1332 وزیر مشاور در کابینه زاهدی شد و در کابینه سال 39 شریف امامی معاون نخست وزیر و وزیر مشاور و سرپرست وزارت بازرگانی گردید.
وی از دوره دوم مجلس سنا تا آخرین دوره آن در سال 1357 در سمتهای مختلفی همچون نائب رئیس مجلس سنا، رئیس کمیسیون دارائی و بودجه مجلس سنا در این مجلس حضور داشت.
وی همچنین عضو حزب رستاخیز نیز بود و در دانشگاه نیز تدریس می نمود.
وی در سال 1369 درگذشت.