موضوع : مجلس روضه خوانی
تاریخ سند: 17 شهریور 1353
موضوع : مجلس روضه خوانی
متن سند:
به : بامداد 334 از : قزل آلا شماره : 5167 شبهای جمعه در منزل شخصی به نام شیخ علی کورانی در شیاح مجلس روضه خوانی تشکیل می شود و اکثرا جوانان و مشایخ در این مجلس شرکت می کنند و گاه گاهی نیز ایرانیان نیز در این مجلس حضور پیدا می نمایند.در شب گذشته، سخنران شیخ کورانی، مطالبی بر علیه موسی صدر به این ترتیب عنوان نمود که موسی صدر فقط حرف می زند کاری برای شیعیان انجام نمی دهند.
نظریه : با توجه به دسترسی منبع صحت خبر مورد تأیید است.
16 /6 /53 خلیفه 46422
توضیحات سند:
1ـ حجت الاسلام علی کورانی در طی مصاحبه ای با ویژه نامه شماره پنج فرهنگ و تاریخ معاصر در خصوص امام موسی صدر می گویند : «...در حقیقت وضعیت شیعه به واسطه شخصیت سید موسی شکل جدیدی به خود گرفت.
وجود شیعه به عنوان یک مرکز ثقل در لبنان مطرح گردید در حالی که درگذشته چنین نبود.
شیعیان این مسیر جدید را پیمودند و خصوصا در جریان جنگ اخیر و اشغال جنوب توسط اسرائیل، این حرکت ادامه یافت : عملیات قهرمانانه و شهادت طلبانه در برابر دشمن اسرائیلی، مبارزه و جهاد و...
» «...
طبیعی است که وضعیت فعلی، نتیجه فعالیتهای گذشته باشد.
فعالیتهایی در صحنه های سیاسی، اسلامی، اجتماعی و اقتصادی صورت گرفتند و هیچ گونه تردیدی نیست که سید موسی یکی از کسانی است که تأثیری غیرعادی بر وضعیت شیعه در لبنان گذاشت تا آن که این موضع عوض گردید و به جایی رسید که هم اکنون مشاهده می کنیم.
بنابراین شایسته است بگوییم که حسنات و منافع حضور وی در لبنان خیلی بیشتر بوده است...
» «...
از شما می توانم تقلید بکنم و او گفته بود : نه! نه! گاهی که در جلسه ای مسائل علمی مطرح می شد کم می شد که اظهارنظر نماید، اما وقتی سخن می گفت بسیار خوب سخن می گفت.
او مجتهد بسیار بزرگی بود...
.
استعداد او غیرعادی بود و احاطه اش به مسائل، به حدیث، به فقه و به اصول زیاد بود.
استعداد او بسیار عالی بود ...
من گمان می کنم که ساواک در جریان ناپدید شدن او دست داشته باشد.
اگر او می بود تحول مهمی به نفع حرکت امام محسوب می شد، او اگر باقی مانده بود به ایران می آمد و شاید در ایران می ماند و بهشتی دیگری می بود، یک بهشتی دیگر و یکی از محورهای مهم انقلاب، یک رهبر مردمی و بهشتی دیگری بود و بلکه بیشتر از او در صحنه های اجرایی، انقلاب و قلب مرحوم امام منزلت پیدا می کرد.
البته او به شدت از آقای بهشتی تقدیر و ستایش می کرد.
صبر زیاد خداوند رحمتش کند، وقتی با او تند می شدم مرا تحمل می کرد.
موقعی که بنابر اعتقادم با او بحثهای تند می کردم مرا تحمل می کرد.
اخلاق بسیار خوبی داشت.
این مسائل را به دل نمی گرفت.
یادم هست فقط یک بار که آقا سید محمد بحرالعلوم همراه وی بود و به منزل ما در کویت آمده بود، بنابر اعتقادم و به صراحت با وی وارد بحث سیاسی شدم.
مطالب تندی را گفتم و وقتی برای آوردن استکان چای رفتم، آقای سید محمد بحرالعلوم به من گفت که آقا موسی می گوید بیش از این دیگر نمی توانم تحمل نمایم و من گفتم بسیار خوب بحث را تمام می کنم.
بهرحال حتی اگر کاسه صبرش لبریز می شد، در اغلب موارد تحمل می کرد.
تاریخ و فرهنگ معاصر ص 351 ـ 360