موضوع : شیخ حسین لنکرانی
تاریخ سند: 25 فروردین 1350
موضوع : شیخ حسین لنکرانی
متن سند:
از: 20 ه3 به: 312 شماره: 53321 /20 ه 3 از ساعت 1915 روز 15 /1 /50 جلسه ای با شرکت محمدحسن توسلی خادم مسجد ارگ.احمد انتصاری.
احمد شیرازی.
نقاش زاده.
حاجی قدوسی که نزدیک چهارراه سیروس بنگاه فروش حبوبات و سریشم دارد.
شیخ ابوالقاسم فتحالهی [للهی] آموزگار دبستان برهان واقع در خیابان پاک در منزل لنکرانی تشکیل گردید.
فتحالهی[اللهی] که برادرش سرپرست داروخانه بیمارستان پاسارگاد است اظهار نمود حاج سید صادق شریعتمداری1 پیشنماز مسجد سادات هندی واقع در خیابان شاهپور چهارراه گمرک در بیمارستان مذکور بستری بود که عده ای به عیادت وی رفته و خیلی احترام می گذاشتند یک خانم پرستار گفته مگر این آقا چه شخصیتی است که باید اینهمه احترام شود و به محض شنیدن، آقا حالش بهم خورده و بیهوش شده است لنکرانی جواب داد این احترام به خاطر سیادت برادرش آیت الله شریعتمداری است و الا خود سیدصادق کسی نیست در این موقع شخصی به نام مربی که برای دیدن آیت الله قاضی عازم تبریز بود به ملاقات لنکرانی آمد و لنکرانی چند صفحه فتوکپی که ظاهرا در مخالفت حسینیه ارشاد بود به مربی داد و گفت آنها را به آیت الله قاضی بدهید و بگوئید در تهران حسینیه ارشاد از یک طرف اینطور تبلیغ وهابیگری می کند واز طرف دیگر دکتر تقوی دندانپزشک و طرفدارانش، اوضاع به من خیلی تنگ شده و از خدا مرگم را هر دقیقه التماس می کنم.
احمد شیرازی اظهار نمود انصاری فوق العاده اشتیاق زیارت شما را دارد ولی به علت کثرت منبر نمی تواند خدمت برسد لنکرانی جواب داد من که عاشق چشم و آبروی آقایان نیستم فقط می خواستم به آنها بگویم که در این ماههای مذهبی چه مطالبی را در منبر بگویند در این موقع لنکرانی احمد انتصاری را برای گرفتن چند نسخه فتوکپی بیرون فرستاد و سفارش کرد که نسخه سیاه فتوکپی را نیز با خود بیاورد.
نظریه شنبه: شنبه نظری ندارد نظریه یکشنبه: یکشنبه نظری ندارد آسای نظریه چهارشنبه: نظری ندارد.
آقای دانشور بهره برداری شود 28 /1 در پرونده شیخ حسین لنکرانی بایگانی شود اوانی 58301
توضیحات سند:
1ـ آیت اللّه حاج سید محمّد صادق شریعتمداری، از علمای معاصر، در سال 1325 ق.در تبریز متولّد شد.
مقدّمات و سطح را، در تبریز خواند و با مهاجرت به قم، از محضر استادانی چون آیات عظام مؤسّس حائری، حجّت و محمّد تقی خوانساری، کسب فیض نمود.
در نجف اشرف در درس مرحوم اصفهانی شرکت نمود و از سال 1372 ق.
به بعد، در تهران و مشهد به انجام خدمات و تدریس پرداخت.
از آثار قلمی ایشان، می توان حواشی بر جواهر و قسمتی از کفایه را نام برد.
(گنجینه دانشمندان، محمّدشریف رازی، صص 491 ـ 490)