درباره: شیخ حسین خوشنویس
تاریخ سند: 10 اردیبهشت 1354
درباره: شیخ حسین خوشنویس
متن سند:
تاریخ:10 /2 /1354گزارش
درباره: شیخ حسین خوشنویس
محترماً به استحضار می‌رساند.
ساواک بجنورد گزارش نموده بود که به مناسبت رفع خطر از وجود شاهنشاه آریامهر، از طرف فرماندار، مجلسی در مسجد حاجی احمد1 تشکیل و از نامبرده بالا دعوت گردیده بود که پیرامون این روز صحبت و به جان خاندان جلیل سلطنت دعا نماید؛ لکن مشارالیه به طور اختصار مطالبی پیرامون واقعه 15 خرداد 1327 ایراد و با گفتن چند جمله دعا، بدون نام بردن از اعلیحضرت، مجلس را ختم، لذا از شرکت وی در مراسم تیپ خودداری به عمل آمد و ضمن سئوال از او، پاسخ داد چون مریض بودم بیش از این نتوانستم صحبت کنم.
ساواک بجنورد خواستار گردیده بود که روحانی مورد بحث را ممنوع‌المنبر نمایند. مراتب به عرض ریاست ساواک رسید، مقرر فرمودند که به ساواک بجنورد اعلام گردد که موقعیت و سوابق این شخص به طور کامل بررسی و در صورت لزوم، تذکر شدید به او داده شود و چنانچه مفید واقع نگردید، گزارش تا اقدام شود و علیرغم دستور داده شده، ساواک بجنورد مجدداً موضوع آخوند خوشنویس را در جلسه شورای هماهنگی مطرح و از اعضاء شورا خواسته تا وی را ممنوع‌المنبر نمایند. ریاست ساواک استان، ذیل نامه صورت جلسه شورا پی‌نوشت فرمودند اگر قرار باشد آخوند خوشنویس ممنوع‌المنبر گردد، بایستی موارد آن گزارش تا دستور داده شود. ساواک بجنورد گزارش داده که فرد مورد بحث احضار و اظهار می‌دارد که من روش خود را صحیح انجام داده‌ام و کار خلافی نکردم، لذا چون از سخنرانی وی در تیپ جلوگیری به عمل آمده بود، موضوع در شورا مطرح و به نظر این ساواک وی می‌بایست مدتی از منبر رفتن منع گردد. مراتب جهت استحضار و صدور اوامر لازم گزارش گردید. بابائی 10 /2 /54
محترماً معروض می‌دارد. برای ممنوع‌المنبر نمودن، بایستی مواردی موجود باشد که با توجه به آن از مرکز تقاضا شود ممنوع‌المنبر گردد. فعلاً ممنوع‌المنبر نمودن لزومی ندارد؛ وضع این شخص از نظر شغلی تعیین شود. امام مسجد است. مدرسه دارد. واعظ است؟ چکار می‌کند؟ فروزانفر 10 /2 /54