موضوع: جلسه بحث و تفسیر هفتگی منزل نبوی
تاریخ سند: 16 آبان 1345
موضوع: جلسه بحث و تفسیر هفتگی منزل نبوی
متن سند:
گزارشاز: 20ﻫ2 تاریخ: 16 /8 /45
به: 312 دو نسخه شماره: 18086 /20ﻫ2
موضوع: جلسه بحث و تفسیر هفتگی منزل نبوی
منبع: 63
ساعت 0730 روز پنجشنبه 12 /8 /45 جلسه هفتگی بحث و تفسیر منزل نبوی واقع در انتهای خیابان فرح جنوبی خیابان میراشرافی تشکیل گردید. افراد شناخت شده عبارتند از مصطفی صادقی، آیت‌الهی، جهانگیر عدالت، حسن توانا، ابراهیم میرباقری، شمشیری، کنی.
ابتدا حسن توانا برنامه جلسه را اعلام نمود آنگاه آیاتی چند از قرآن مجید قرائت و اشعاری توسط شمشیری خوانده شد سپس دکتر باهنر که برای اولین دفعه در این جلسه شرکت نموده بود درباره نحوه اجرای برنامه‌ها ظهار داشت که جلسه بایستی نظم و ترتیبی داشته باشد تا وقت تلف نشود. ضمناً مصطفی صادقی از حال سید محمود طالقانی1 جویا شد. عدالت‌منش پاسخ داد که حال او خوب می‌باشد. بعد صادقی اظهار داشت من با آقای طالقانی کاری دارم و اظهار تمایل نمود که به اتفاق یکی از افراد به ملاقات نامبرده برود. نظریه رهبر عملیات. به منبع مربوطه آموزش لازم داده شده است که در جریان فعالیت‌های احتمالی این افراد قرار گرفته و اخبار مکتسبه را گزارش نماید. ضمناً چنانچه مصطفی صادقی طالقانی را ملاقات نموده اخبار بیشتری در این زمینه کسب و چگونگی را اطلاع دهد.
توضیحات سند:
1. آیت‌الله سید محمود طالقانی در سال 1282 هجری شمسی در قصبه گلیرد طالقان دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زمینه علوم سیاسی در مدارس رضویه و فیضیه قم ادامه داد و تا 1317 در این دو مدرسه به تحصیل و فراگیری علم پرداخت. آن گاه برای تدریس علوم دینی راهی مدرسه سپهسالار شهید مطهری فعلی) شد. یک سال از تدریس در این مدرسه نگذشته بود که برای نخستین بار اختلاف خود را با دولت وقت (در دوره حکومت رضاخان) آشکار ساخت. در پی حادثه‌ای که در کلانتری 4 تهران به وقوع پیوست بازداشت شد. علت بازداشت وی از سوی سرهنگ پاشاخان مبشر، رئیس پلیس آن زمان، مسئله جواز برای عمامه بود. در این بازداشت مرحوم طالقانی با مأموران کلانتری 4 درگیری پیدا کرد و جریان این درگیری به گوش رضاخان رسید و پرونده ایشان به عدلیه فرستاده شد و در عدلیه به 6 ماه حبس محکوم شد. بعد از خروج از زندان به تحصیل خود ادامه داد. تا اینکه جنگ بین الملل دوم اتفاق افتاد.مجاهد کبیر، پس از پایان جنگ به طور جدی وارد فعالیت‌های سیاسی شد و در 28 مرداد 1332 به علت پنهان کردن مرحوم نواب صفوی در منزل خود، بار دیگر گرفتار حبس طاغوت شد و در سال‌های 40 و 41 و 42 نیز چندین بار به زندان افتاد. در سال 1342 به مدت 10 سال به حبس محکوم شد. اما بعدها مورد عفو قرار گرفت و آزاد شد. پس از آزادی تا 1350 دو بار دیگر دستگیر و زندانی شد و در 1350 برای مدت یک سال و نیم به زابل و بافت کرمان تبعید گردید. در 1354 به اتهام اقدام علیه امنیت کشور دستگیر شدو پس از 3 سال تحمل انواع شکنجه‌ها در سال 57 با قیام ملت از زندان آزاد گشت. آیت‌الله طالقانی در پیش از انقلاب اسلامی و دوران نهضت اسلامی از پیشگامان و مبارزان بزرگ ضد رژیم محسوب می‌شد و به دلیل نقش و شخصیت برجسته ایشان همواره و با شدت از سوی ساواک مراقبت می‌گردید. ایشان یکی از مهمترین شخصیت‌های محوری نهضت اسلامی محسوب می‌گردید که بسیاری از مبارزین رژیم را در مسجد هدایت و دیگران کانون‌ها متشکل و‌اندیشه‌های دینی و اسلامی و مبارزاتی را ترویج می‌نمود. آیت‌الله طالقانی پس از پیروزی انقلاب اسلامی‌پس از ماه‌ها تلاش بی وقفه برای پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی سرانجام در 19 شهریور 1358 به سرای باقی شتافت. امام خمینی(ره) در توصیف شخصیت ایشان فرمودند: "او برای اسلام به منزله حضرت ابوذر بود. زبان گویای او چون شمشیر مالک اشتر بود." آیت‌الله طالقانی به عنوان اولین امام جمعه تهران انتخاب و آغاز برگزاری نماز جمعه در تهران به وسیله ایشان صورت پذیرفت.