خمینی
تاریخ سند: 21 مرداد 1352
خمینی
متن سند:
در اجرای اوامر صادره در زمینه تار و مار نمودن طرفداران خمینی با استفاده از فرصتی که بر اثر اختلاف آنها با هواداران گلپایگانی1 به دست آمده به استحضار می‌رساند: نسبت به شناسایی عناصر مذکور و جمع‌آوری مدارک مستند علیه آنان اقدام و تا این تاریخ تعداد چهار نفر از این افراد توسط کمیته مشترک ضدخرابکاری در تهران و مشهد و نیز چهار نفر دیگر از آنها توسط ساواک شهرستان قم دستگیر و بازداشت شده‌اند. اقدامات در زمینه شناسایی سایر افراد مورد نظر ادامه یافته و تعداد ۲۶ نفر دیگر شناخته شده‌اند که ضمن هواداری از خمینی مبادرت به تحریکاتی در شهرستان قم می‌نمایند. دستگیری این عده به علت شرایط خاصی که از نظر مذهبی در قم وجود داشته قبلاً به مصلحت تشخیص داده نشده بود، لیکن اکنون با استفاده از فرصت و اینکه پیش‌بینی‌های لازم از جهت جلوگیری از تشنجات احتمالی صورت گرفته و به شهربانی کل کشور توصیه گردیده که با تقویت شهربانی شهرستان قم آمادگی کافی برای مقابله با وقایع و تحریکات عناصر ناراحت و متعصبین مذهبی را داشته باشد، تصمیم بر آن است که در صورت استقرار اراده سینه مبارک ملوکانه اقدام به تبعید تدریجی این افراد از منطقه قم و اعزام آنان به مناطق مختلف و دوردست کشور گردد. با تقدیم فهرست اسامی ۲۶ نفر افراد مورد نظر با شرح مختصری از سوابقشان مستدعی است اوامر مبارک را در این زمینه ابلاغ فرمایند.ردیف ۱۴ نام مهدی شهرت ربانی رانکوهی نام پدر ابوالمکارم
سابقه: به علت فعالیت به نفع خمینی و همکاری با برخی از عناصر وابسته به گروه‌های برانداز مذهبی در سال‌های ۴۳ و ۵۱ دستگیر و بازداشت شده است.
اصل در پرونده ۱۶۱۱۳۳ است.
در پرونده ربانی بایگانی شد. 21 /5 /52
توضیحات سند:
1- آیت‌الله العظمی حاج سیدمحمدرضا گلپایگانی در هشتم ذی‌قعده ۱۳۱۶ در روستای گوگد در ۶ کیلومتری گلپایگان دیده به جهان گشود. هنوز ۹ سال بیشتر نداشت که پدر عالم و فقیه خود آقا سیدمحمدباقر گلپایگانی را از دست داد. آیت‌الله گلپایگانی در ۵ سالگی به مکتب‌خانه رفت و سپس نزد آیت‌الله ملاتقی گوگدی دروس مقدماتی را شروع کرد و نصاب‌الصبیان را نزد ایشان خواند. سپس با اراده‌ای استوار و عزمی راسخ برای ادامه تحصیل راهی گلپایگان شد و نزد علمای آن شهر تلمذ کرد و در این میان یک سال به خوانسار رفت تا از محضر عالمان آن دیار نیز بهره گیرد. در سال ۱۳۳۶ ق به منظور ادامه تحصیل به اراک (سلطان‌آباد آن روز) رفت و در محضر بزرگانی چون آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی و آقا ضیاءالدین اراکی دوره سطح و مراحل عالیه فقه و اصول را خواند. پس از آن که در ۱۳۴۰ ق شیخ عبدالکریم حائری به قم آمد و حوزه علمیه این شهر را پایه‌ریزی کرد، آیت‌الله گلپایگانی نیز به‌تبع استاد خود به این شهر آمد و به تدریس دروس سطح پرداخت. همچنین وی از مهاجرت علما و زعمای حوزه علمیه نجف به قم در سال ۱۳۴۱ ق کمال بهره را برد و برای مدتی هرچند معدود از محضر درس برخی از آنان همچون آیت‌الله سیدابوالحسن اصفهانی، آیت‌الله نائینی و غروی اصفهانی بهره‌مند گردید. با درگذشت آیت‌الله حائری، آقای گلپایگانی مسئولیت‌های سنگین‌تری را متقبل شد و به تدریس دروس خارج فقه و اصول همت گماشت و تا پیش از ارتحال همواره کلاس درس خارج معظم‌له در مسجد اعظم قم یکی از بزرگترین مکاتب تدریس علوم دینی بود. در پی درگذشت آیت‌الله بروجردی بخش اعظم وظایف آن عالم ربانی در اداره حوزه علمیه قم به ایشان واگذار گردید. آیت‌الله گلپایگانی توجه و اهتمام خاصی به حفظ جایگاه و شأن حوزه علمیه داشت. با شروع نهضت اسلامی مردم ایران به رهبری حضرت امام(ره). ایشان همواره حامی نهضت و پشتیبان امام بود. در ذیل بیشتر اعلامیه‌های مراجع امضای ایشان نیز مشهود است و در جلساتی که اوایل نهضت علمای قم تشکیل می‌دادند شرکت می‌کرد. همگام با امام و دیگر مراجع عید ۱۳۴۲ را به دلیل اصرار رژیم بر اجرای لوایح شش‌گانه (انقلاب سفید) تحریم کردند و پس از دستگیری حضرت امام در خرداد ۱۳۴۲ به اتفاق دیگر مراجع برای آزادی معظم‌له تلاش کردند و بعد از تبعید حضرت امام به ترکیه نیز از این اقدام رژیم ابراز ناخشنودی کرد. در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی در زمستان ۱۳۵۷ ایشان با انتشار اعلامیه‌هایی از ارتش خواست که به ملت بپیوند و اعلام کرد: «هر کس مردم را به گلوله ببندد. قرآن را به گلوله بسته است (اطلاعات 18 /11 /57).پس از پیروزی انقلاب اسلامی و در مقاطع حساس شاهد حمایت ایشان از نظام اسلامی و جمهوری اسلامی هستیم. در طول جنگ تحمیلی همواره مشوق رزمندگان اسلام بود و بارها نمایندگان ایشان برای تقویت روحیه رزمندگان به جبهه رفتند. در تمام انتخابات در صحنه بود و مردم را تشویق و ترغیب به رأی دادن می‌کرد. ایشان علاوه بر انجام اقدامات خیریه از قبیل احداث مدارس، بیمارستان‌ها و سایر خدمات عام‌المنفعه چندین اثر تألیفی از خود به یادگار گذاشته‌اند که از آن جمله است: حاشیه بر عروه‌الوثقی، حاشیه بر رسائل، مناسک حج، تألیفی در فقه و کتابی در اصول.
حضرت آیت‌الله العظمی گلپایگانی در ۱۸ آذر ۱۳۷۲ در تهران از دنیا رفت و پس از تشییع پرشکوه در تهران و قم در جوار حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد. (رسالت، ش ۲۲۹۸ [۲۷ آذر ۱۳۷۲]، ص ۴ و ص ۱۰ ویژه‌نامه، جمهوری اسلامی [2 /8 /1360] و [9 /10 /160]).