ترجمه از نشریه اینتلیجنس دایجست چاپ انگلستان ـ نوامبر 1971
ترجمه از نشریه اینتلیجنس دایجست چاپ انگلستان ـ نوامبر 1971
متن سند:
اسرائیل یک سرویس اطلاعاتی بسیار مؤثر دارد.بنابراین بسیار عاقلانه خواهد بود که نظرات و عقاید مقامات عالی رتبه اسرائیل را بطور جدی مورد توجه قرار نداد.
طرز فکر فعلی اسرائیلی ها چیزی شبیه مطالب زیر است: شوروی به منظور پیشی جستن بر چین نیاز به کنترل خاورمیانه دارد و این امر به عنوان یک مسأله قطعی تلقی می گردد.
در هر حال چون این امر به ثبوت رسیده که رسیدن به این هدف بطور غیر مستقیم و با استفاده از اعراب غیر ممکن است تحقق آن بدون تحمل خطرات بزرگ زیر میسر نخواهد بود.
1ـ جنگ اتمی با آمریکا 2ـ جنگ با چین در خاور دور 3ـ تغییر وضع کلی در کشورهای اروپای شرقی همراه با اغتشاشات داخلی در خود شوروی.
اسرائیل می داند که شوروی به خوبی آگاه هست که این سه فاجعه ممکن است همزمان با یکدیگر اتفاق بیفتد.
در آن سوی تصویری که اسرائیلی ها می بینند امکان توسعه باز هم بیشتر اسرائیل و اختلافات عمیق تر بین اعراب است که هریک امیدهای شوروی را بر باد خواهد داد.
اسرائیل همچنین معتقد است که دیدار نیکسون از پکن چین را تقویت نموده و بنابراین شوروی را تضعیف خواهد کرد.
همچنین اعتقاد آنها بر این است که اگر مذاکرات نیکسون در چین منجر به خروج کامل نیروهای آمریکا از آسیای جنوب شرقی شود، این امر موجب تقویت آمریکا در نقاط دیگر به ویژه در خاورمیانه خواهد شد و به چین امکان خواهد داد که کوشش خود را روی سیاست ضد شوروی متمرکز نماید.
با درنظر داشتن چنین احتمالاتی اسرائیل دلیلی نمی بیند اکنون سرزمینهایی را که بدست آورده است به دور اندازد و در حقیقت اینکار را نخواهد کرد.
برخلاف بسیاری از کشورها اسرائیل اخبار کاملی از پشت پرده آهنین به صورت یک جریان مداوم دریافت می کند و احتمالاً جریان یا طرح مهمی وجود ندارد که اسرائیل از آن مطلع نباشد.
به علاوه دوستان اسرائیل که انواع بازرگانی را با آنها دارد اخبار مفصلی در اختیار این کشور می گذارند که بارها دقیق بودن آنها به ثبوت رسیده است.
اسرائیل همچنین به اخباری دسترسی دارد که درباره وقایعی که در کشورهای عربی اتفاق می افتد مطلبی وجود ندارد که از آن مطلع نباشد و علاوه بر آن اسرائیل اطلاع کاملی درباره تمایلات و روشهای آمریکا و اروپای غربی دارد.
اسرائیل می داند که آمریکا و اروپای غربی اجازه نخواهند داد این کشور از میان برود و از ترسهای ریشه دار شوروی نیز مطلع می باشد و همه اینها بخاطر آن است که اسرائیل بی اندازه مطلع است و بخاطر حقایق ذکر شده در بالا کوچکترین قصدی به دادن امتیازات مهم ندارد و اهمیتی نمی دهد که چه تهدیداتی از طرف مصر به عمل می آید.
طبیعتا انگلستان مایل است که اسرائیل امتیازاتی بدهد لکن اغلب آنچه که شخص میل دارد و چیزی که می تواند بدست آورد دو موضوع کاملاً متفاوت هستند.
مصریها تمایل دارند که روی رفتار پسندیده و آرزوهای صمیمانه که سرالک دوگلاس هیوم در دیدار اخیر خود از مصر نشان داد خیلی حساب کنند.
آنها کاملا درک نمی کنند که نامبرده حداکثر می تواند اشاراتی به مصر بکند که اسرائیلی ها می دانند، نمی تواند منجر به ایجاد فشار واقعی روی این کشور شود زیرا هیچ دولت آمریکایی و یا انگلیسی که واقعا نسبت به اسرائیل روش خشنی پیش گیرد دوام نخواهد آورد.
اگر اسرائیل بخواهد همه امکانات خود را تجهیز نماید (همان عملی که اجتماع یهودی علیه امپراطوری روسیه و آلمان نازی انجام داد) احتمالا این امر با مقاومت روبرو نخواهد شد.
نفوذ جهانی افکار عمومی یهود عظیم است.
امپراطوری روسیه تنها به خاطر اغتشاشات داخلی بکلی منهدم نگردید بلکه این امر به علت جلب نفرت اجتماع جهانی یهود بود.
آلمان نازی نیز به همین علت دچار سرنوشت مشابهی گردید.
اجتماع جهانی یهود به هیچ وجه کاملا صهیونیست نمی باشد ولی به محض آنکه کسی سیاستی را پیش گیرد که بطور جدی موجودیت اسرائیل را تهدید نماید کلیه نیرو و نفوذ یهود اعم از معنوی و مادی ـ تجاری و سیاسی علیه کسانی که مسئول این سیاست هستند تجهیز خواهد شد.
چه بخواهید و چه نخواهید این یک حقیقت است.
با اطلاع از این عوامل اسرائیل از نظر معنوی خود را غیر قابل تسخیر احساس نموده و پیش بینی می کند که بالاخره یک عامل قدرت برتر در خاورمیانه خواهد شد.
در حقیقت برخی از ناظران آرام کردن و توسعه سراسر منطقه بوسیله اسرائیل و تغییر محل مرکز قدرت جهانی را به مدیترانه شرقی پیش بینی می کنند.
بدون شک بسیاری از مردم با این امر به عنوان یک نظریه دوربرد نگاه خواهند کرد ولی باید بخاطر داشت که کنترل سراسر خاورمیانه ـ توسعه ثروتهای آن و تأسیس یک مرکز قدرت جهانی در آنجا از جمله جاه طلبیهای اصلی شوروی می باشد و شوروی از طریق کنترل همه خاورمیانه آرزوی تسلط بر قسمت بزرگی از جهان را در سر می پروراند.
آمریکا و انگلستان به موقع خود اجازه نخواهند داد این اتفاق بیفتد و برای شکست مقاصد شوروی ممکن است انتقال نفوذ آمریکا ـ انگلستان (نه نفوذ یهودی) به مدیترانه شرقی بالاخره صورت گیرد.
این امر یک احتمال دوربرد است و پیشاپیش آن دردسرهای زیادی وجود خواهد داشت ولی با وجود این غیرمنطقی نیست که فکر کردن در این زمینه را شروع کنیم.