درباره‌ی: متن سخنرانی شیخ هادی روحانی‌راد فرزنددوست‌محمّد
تاریخ سند: 26 فروردین 1357
درباره‌ی: متن سخنرانی شیخ هادی روحانی‌راد فرزنددوست‌محمّد
متن سند:
شماره: 381 /2ﻫ 1 تاریخ: 26 /1 /37 13570126از: سازمان اطلاعات و امنیت مازندران
به: مدیریت کل اداره سوم 312
درباره‌ی: متن سخنرانی شیخ هادی روحانی‌راد فرزنددوست‌محمّد
پیرو شماره‌ی: 318 /2ﻫ 1- 21 /1 /37
بدینوسیله فتوکپی سه برگ متن کامل سخنرانی نامبرده‌ی بالا جهت استحضار به پیوست تقدیم می‌گردد.
رئیس سازمان اطلاعات و امنیت مازندران رخشا
بایگانی شود قاسم پی 16 /2 /37
علما و روحانین[نیون] عظیم الشأن اسلام و شیعه هستند که توانسته‌اند این حوزه‌ی علمیّه را 11 قرن و خورده‌ای حفاظت کنند از حریم دین و قرآن، شیعه دفاع کنند بحمداله در این طول تاریخ بدون این‌که علمای اعلام متکی به قدرت آهن‌پاره‌ای باشند فقط و فقط به قدرت علم توانسته‌اند با تمام حوادث مبارزه کنند و به لطف و عنایت خداوند بر تمام مشکلات پیروز باشند این‌ها یک جناحی هستند که در این مملکت ما همین دسته علما ارزش علمیشان به جای خود ارزش قانونی هم دارد اگر بخواهیم تحولات و نهضت‌ها و انقلاب‌هائی که توانست سیه‌روزی‌های ملّت را از بین ببرد و جمعیّت را از جنگ و خطرات برهاند علما در این انقلاب‌ها و نهضت‌ها از آن روزی که علمای اعلام قد برافراشتند و توانستند دست استبداد را از این مملکت دفع کنند و قانون مشروطه را به جای استبداد بگذارند همه می‌دانند که در این انقلاب تمام علمای پیش‌قدم و روحانیون فداکاری‌ها کردند توانستند این مملکت را از آغوش استبداد خارج کنند.
آزادی قلم، آزادی بیان،آزادی در حریت و حقوق زندگی در آن روز وقتی که مشروطه رفت پایه بگیرد از همان روز قانون اساسی مشروطه بر این قرار گرفته آن‌هایی که می‌خواهند اظهار نظر بکنند و قانونی را [بگذارند،] حتماً باید در مجلس 5 نفر از مراجع ارزنده باشند آن قوانین را زیر نظر [بگذارنند] اگر دیدند منطبق است با قانون اسلام بگویند عمل بشود اگر دیدند منطبق نیست بگویند به این قانون نمی‌شود عمل کرد پس بنابراین علماء، مراجع تقلید و مجتهدین ارزش قانونی هم علاوه بر ارزش دین و مذهبی در این مملکت پیدا کرده‌اند و دارند ارزش قانونی یعنی تمام جمعیّت باید به نظریه این علما احترام بگذارند قانونی که خلاف نظریه علما باشد قابل عمل نباشد این جناح قانون[گزاری] است ما خود را جناح قانون‌گذاری و جناح مجریه می‌دانیم اگر این دو جناح را مقایسه کنیم جناح قانون‌گذاری حاکم است برجناح مجریه پس معلوم می‌شود در این مملکت مراجع تقلید علمای اعلام در حد اعلای ارزشمند هدف ما امروز وقتی که در این مملکت آن دو قدرت خیلی ارزنده‌اند اگر کسی بیاید به این قوای قانون‌گذاری و به این جناح ارزنده اهانت کند توهینی کرده باشد قبول دارید که اهانت به این جناح اهانت به تمام جمعیّت است زیرا ارزش جمعیّت مراجع تقلید علمای ارزنده شیعه هستند اگر زبانی، قلمی برعلیه آن‌ها اهانت نماید جای این است تمام مردم از پی دفاع این وصله بزرگ برخیزند چرا به مرجع تقلید ما اهانت کردی چرا به ما مردم اهانت کردی اهانت به مراجع اهانت به ما ملّت است توجه سروان عزیز را به انگیزه دو حادثه‌ی قم و تبریز یک مقداری بیان کنم که از حدود وظیفه خارج نباشد همه توجه دارید که در 17 دی ظاهراً روزنامه‌ای که جنبه قانونی دارد در آن روزنامه‌اش تمام افراد جمعیّت را که انقلاب کرده و مسلمین را ناراحت نمود در آن روزنامه شروع کرد به مقام شامخ یکی از شخصیت‌های ارزنده و یکی از مراجع بزرگ تمام شیعیان عالم صحبت کردن خارج از ادب غلط‌اندازی کردن و خلاف قانون گفتن وقتی مسلمین این را خواندند دیدند نیش بر دل آن‌ها زدن است در حقیقت به ارواح و عواطف آن‌ها لطمه زدن است. هر ملّتی به رهبران عزیز دینی و مذهبی‌اش در حد اعلاء احترام قائل است نمی‌شود، مملکت زیر نظر حکومت قرآن است چطور می‌تواند ساکت باشد، و دفاع نکند که در این مورد حوزه‌ی علمیّه مسئولیت سنگین‌تری را ایفاء می‌کند تعجب می‌کند، یعنی چه، چطور شده است نویسنده جرأت کند به یک شخصیت علمی اهانت کند چه جور توجیه کنیم این قلم خود نویسنده است یا بگوییم دولت است که دستور داده این چنین بنویس و حال این‌که همین دولت در سال 1340 هنگامی که مرجع عالیقدر شیعیان جهان حضرت آیت‌اله العظمی بروجردی رحلت فرموده‌اند در آن روز دولت شخصیتی را به همه در روزنامه‌ی اطلاعات مربوطه به 10 فروردین 1340 معرفی کرد در آن روز با جرأت می‌نویسد ایران حوزه‌ی علمیّه دارد قم مرکز دانشمندان است، این قم الآن در آغوش خود رهبران دیرین دارد و بعد می‌گوید در حال حاضر مردانی هستند لیاقت پرچمداری و مرجعیت را دارند این است که در میان آن‌هایی که مجتهدند لیاقت پرچمداری را دارند میان این علما یکی که از همه اعلم است اولین کسی را که در این روزنامه اسم می‌برد 1- مرجع عالیقدر لایق برای زمامداری و رهبری شیعه حضرت آیت‌اله العظمی آقای حاج آقا روح‌اله خمینی(صلوات) در درجه‌ی اول است و بعد هفت مرجع عالیقدر گلپایگانی، شریعتمداری،....یعنی چه آن روز افتخار می‌کند، می‌نازد که مراجع تقلید دارد ولی امروز به این زعیم عالیقدر اهانت می‌کند و ضربه بر پیکر افراد شیعه این مملکت وارد می‌کند آدم چه جور تعبیر کند، شاید نویسنده خودش نوشته باشد، آمدند از مرجع پرسیدند چرا باید نسبت به مرجع اولیه و مجاهد مسلمین جهان عالیقدر و زعیم عالی‌مقدار آیت‌اله خمینی این نه تنها اهانت به حوزه‌ی علمیّه است بلکه اهانت به سرتاسر مملکت است زیرا آنان قوه‌ی مقننه مملکتند. ارزش قانونی دارند کسی نبایستی با آنان اهانت نماید این خواسته‌های ما را به دولت برسانید. که بار دیگر این جسارت را نکنند آیا این تقاضا در کدام قانون خلاف قانون است این استدعا در کدام منطق خلاف است آیا خواسته‌ی ما این است این نویسنده را به جای خود بنشاند و دیگر این‌که این‌گونه جسارت را نکنند. خواسته‌های این چیست که مشروع و قانونی است و مستدل باید جواب داده شود همان‌طوری که می‌رفتند به خانه‌ی دیگری یک مرتبه دیدند مواجه شدند با حادثه‌ی حمله‌ای که شاید کسی انتظارش را نمی‌بردند دیدند این خیابان است که خون جاری شده است. چون در خون خودشان غوطه می‌خورند. زن بچه در آغوش دارد دست و پا می‌زند این جمعیّت دارد تا این عین قضیه است در عالم سابقه ندارد در اینجا آقایان در مملکتی که قانون اساسی‌اش مشروطه باشد معنی آن است که حق دارند حرفشان را بزنند از نظر قلم اگر تقاضایی دارند به قدری باید در مملکت مشروطه آزادی داده شود که ملّت به همان اندازه که دولت در کار ملّت بتواند اگر دولت اشتباه مرتکب نمود بگوید دولت تو دولت مایی و در این جا اشتباه کرده‌ای و باید اجازه بدهد و بگوید هر وقت اشتباه دارم دولت است معصوم که نیست ممکن است اشتباه و خطا و لغزشی داشته باشد آن هم وقایع اسلام عمربن‌الخطاب خلیفه دوم خودش بالای منبر اعلام می‌کند مسلمین من خلیفه شمایم اما هروقت دیده‌اید در فکر لغزش هستم مرا به لغزشم بیآگاهانید. آنقدر اسلام به مسلمین آزادی می‌دهد. در این جا نیز اگر گفته‌اند این نویسنده اشتباهاً مطالبی را نوشته بایستی قبول می‌کردند چرا که اهانت جسارت به تمام مملکت است دولت هم زیر نظر مراجع تقلید است. آن مجریه، آن مقننه است هرگز نمی‌گوید من اهانت کرده‌ام. راهش این نبود که دولت خواسته‌ی مردم را با سرنیزه و گلوله جواب بگوید، راهش این بود که نویسنده را ادبش می‌کرد دولت سخت اشتباه کرد که خواسته مشروع جمعیّت شیعه را با سرنیزه جواب داد مردم مسلمان و شیعه را در عزا نشانند این که می‌بینید چهل روز از شهادت آن جمعیّت گذشت این مراجع تقلید از مسلمین جهان و از مسلمانان ایران تقاضا کردند ای مسلمین این کشته شده‌ها همه برادران شمایند. همه فرزند شمایند همه صاحب عزایند برایشان مجلس فاتحه بگذارید این تقاضا چه تقاضای نامشروعی است مجلس بگذارید برای این که تسلیتی باشد برای آن دل‌های ماتم‌زده تسلیتی برای فرزند پدر مرده برادر برادر مرده خواهر برادر مرده اینجا تمام شیعه در مملکت به عزا نشسته‌اند همه صاحب عزایند خداوندا امنیت این مملکت اسلامی را در پناهت از خطرها محافظت بفرما ملّت مسلمان شیعه را در ظل عدالت بقیۀ‌الله الاعظم به وظایفشان آشنا و در اجرای وظیفه یاری بفرما مراجع تقلید، علمای اعلام، ستارگان درخشان در هر شهر و دیار سایه‌شان را بر سر ما مسلمین مستدام بدار، همه رفتگان مخصوصاً آنانی که در قم و تبریز به قیام به تو جان سپرده‌اند درجاتشان متعالی بفرما.