تاریخ سند: 9 مرداد 1357
موضوع: سیدمهدى پیشنمازى فرزند باقر
متن سند:
از: 2 ﻫ 1 تاریخ: 9 /5 /2537[1357]
به: 312 شماره: 2179 /2 ﻫ 1
موضوع: سیدمهدى پیشنمازى فرزند باقر13570509
مورخه 30 /4 /37 شخصى بنام ایزدپناه بانامبرده بالا تماس و ضمن احوالپرسى اظهار مىدارد امروز عدهاى از مردم مىگویند حاجى پیشنمازى نیز فعالیتى را شروع کردهاند به بازاریان سارى اعلام نمود که از برگزارى مراسم جشن نیمه شعبان خوددارى نمایند. پیشنمازى پاسخ مىدهد که آقایان علما و مراجع تقلید امر فرمودهاند که جشن برگزار نشود چون مردم ناراحتند و عزادار مىباشند من نیز بخاطر این که شهرستان سارى مثل سایر شهرها دچار ناآرامى نشود به عنوان نصیحت و خیرخواهى و هم به خاطر ملت و هم بخاطر دولت اوامر مراجع تقلید را به مردم ابلاغ کردم و گفتم که سعى کنند تظاهر به گرفتن جشن نه نمایند[ننمایند] ولى مىتوانند در منازل خود به مردم طعام بدهند و جشن بگیرند ایزدپناه اظهار مىدارد ممکن است این مسائل موجب ناراحتى جنابعالى بشود پیشنمازى مىگوید اگر یک وقت وظیفه دینى اقتضا کرد انسان مطلبى را عنوان کند باید پى همه چیز را آدم بتنش بمالد و اضافه مىنماید که شما ملاحظه مىکنید که در شهرهاى دیگر اتفاقاتى رخ مىدهد این کار من به صلاح دولت و ملت بوده چون هستند عدهاى از جوانان که درست فکر نمىکنند و تعمق ندارند اگر مىدیدند که در شهر جائى چراغانى شده یک مرتبه داغ مىشوند و ممکن بود بلوا و آشوب براه بیندازند من به خاطر این که چنین پیشآمدى بوجود نیاید به بازاریان پیشنهاد کردهام که از تظاهر به جشن خوددارى نمایند. ایزدپناه پاسخ مىدهد مردم عوام در بیرون این اقدام شما را به صورت دیگرى تعبیر کردهاند و مىگویند ما مىخواستیم تولد حضرت صاحبالزمان را جشن بگیریم چرا فلان آقا از این کار ممانعت کرده است1 پیشنمازى مىگوید فلان آقا نگفته بلکه مراجع تقلید فرمودهاند و اضافه مىنماید آنهایى که این حرفها را مىزنند دستگاهى هستند دشمنان ما مىباشند. ایزدپناه مىگوید بله بنده مىخواستم عرض کنم که شما دشمنان زیادى دارید مىبینید این دشمنان دوست نما آدم را مىبرند با آن بالاها یواشکى مىاندازند پائین البته من این مطالب را از نظر دوستى عرض مىکنم پیشنمازى پاسخ مىدهد خداوند تأییدتان بکند موفق باشید از لطف شما خیلى ممنون و متشکرم.
نظریه شنبه: خبر صحت دارد.
نظریه یکشنبه: خبر مورد تأیید است% ب هوشمند
نظریه چهارشنبه: خبر مورد تأیید است. رومى
توضیحات سند:
1. رساله علمیه امام خمینى به عنوان اوراق مضره و نام بردن از ایشان جرمى نابخشودنى تلقى مىشد. در سایه شوم رژیم آمریکایى، عبادتها و کارهاى خیر نیز تحت نظارت قرار گرفته مىشد. نماز و روزه تنها ثواب اخروى داشت. اکثر کارهاى خیر و فعالیتهاى مذهبى هم که از سوى برخى افراد دلسوز انجام مىگرفت، به سود رژیم تمام مىشد. امام خمینى در طول سخنرانىها و بیانیههاى خود، چه در قم و چه در نجف، چندین بار به مناسبتهاى مختلف براین نکته تأکید کرده بودند که مادامى که این رژیم سلطنتى بر سر قدرت است، مردم ایران هیچ عیدى و جشن و سرورى نخواهند داشت و همواره باید عزادار بمانند. متأسفانه پس از تبعید به نجف و رکود ظاهرى که در روند انقلاب بوجود آمد توصیه و تأکید ایشان به مبارزه منفى، نه تنها جدى گرفته نشد بلکه بعدها به فراموشى سپرده شد تا آنجا که برخى از روحانیون و مردم که مقلد ایشان بودند، در مناسبتهایى مانند؛ هفده ربیع، نیمه شعبان، سیزده رجب،... اقدام به برگزارى جشنهایى مفصل و باشکوه در سطح شهرهاى خود مىکردند چنین مجالسى گرچه به مجالس جشن و سرور بود، اما با کمى تأمل و دقت در مىیابیم که همین حرکات به نفع رژیم و به ضرر نهضت بزرگ اسلامى و نقطه مقابل تأکیدات امام خمینى بود. به همین خاطر رژیم ستمشاهى، غیرمستقیم با ترغیب و تشویق مردم به برگزارى مجالسى، گزارش آن را در روزنامه نیز منعکس مىنمودند تا چنین وانمود کنند که مردم دیگر مایل به پیروى از راه امام و انقلاب نیستند. عبدالرحیم اباذرى، انقلاب اسلامى در شهرستان میانه، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامى، ص 152 و 151
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان مازندران، کتاب 05 صفحه 384