تاریخ سند: 25 مرداد 1328
متن سند:
دیروز غروب عده از اعضاء حزب اتحاد ملی که در مقابل درب ورودی کلوپ اجتماع داشتند این اشخاص را از طرف دربار کاندید اعلام می داشتند.حکیم الملک.
جم.
1 تقی زاده.
عباس اقبال.
2 سرلشگر ضرغامی.
3 دکتر شفق.
سید محمد صادق طباطبائی.
حسین سمیعی.
4 نصرالملک هدایت.
تقی زاده 334
توضیحات سند:
1ـ جم، فریدون فرزند محمود جم (مدیرالملک)، که بعدا به درجه ارتشبدی رسید در حال 1317 با دختر رضاخان بنام شمس ازدواج نمود.خانواده جم با سران ایل قشقائی خویشاندوی داشت و به همین دلیل سران قشقائی با فریدون روابط حسنه داشتند.
در موقعی که رضاخان تصمیم گرفت شمس را شوهر دهد، فریدون دانشجوی دانشکده افسری (سن سیر) بود.
فریدون به دانشکده افسری اعزام شد.
جم به سال رم رفت، چون قبلاً یک سال در سن سیر بود، و همکلاس حسین فردوست و محمدرضا پهلوی شد.
او فردی طلاق را بزند، تا مرگ رضاخان با وی زندگی کرد و پس از فوت او طلاق گرفت و فریدون هم با فیروزه (رفیقه سابق شاه) ازدواج کرد.
او این ازدواج را با دانستن سابقه فیروزه انجام داد و همیشه وجود فیروزه به نفع فریدون بود، چون محمدرضا هر چه جم می خواست انجام می داد، ولی نه برای جم، بلکه به خاطر فیروزه! مشاغل فریدون در ارتش همیشه مهمتر از درجه اش بود.
نظام و مطالعات نظامی را دوست داشت و اهمیتی به رده افسران نمی داد...
فریدون زندگی خصوصی خود را بر هر چیز ترجیح می داد و در کارهای خطرناک و ریسک دار وارد نمی شد...
در سال 1340 محمدرضا او را به عنوان فرمانده لشگر به مهاباد اعزام داشت و یک سال بعد وی را جانشین رئیس ستاد ارتش کرد.
در آن موقع رئیس ستاد بهرام آریانا بود که پس از قلع و قمع عشایر جنوب (به عنوان فرمانده نیروهای حزب) رئیس ستاد ارتش شده بود.
پس از مدتی جم به جای آریانا رئیس ستاد ارتش گردید وی پس از برکناری از ریاست ارتش به عنوان سفیر به اسپانیا رفت.
قبل از انقلاب مدتی برای شرکت در دولت شاهپور بختیار به تهران آمد و چون اهل ریسک نبود لذا حاضر به پذیرش پست وزارت جنگ در کابینه بختیار نشد.
(ر.ک : خاطرات حسین فردوست، ج 1) صص 63، 65، 244، مؤسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی.
2ـ عباس اقبال آشتیانی در سال 1277 شمسی در آشتیان متولد شد.
دروس اولیه را در زادگاه به پایان رساند.
در سال 1328 ق به تهران آمد و به مدرسه دارالفنون وارد شد.
پس از پایان تحصیل در کتابخانه عمومی معارف به کار اشتغال یافت.
در دارالفنون تدریس فارسی را آغاز نمود.
در مدرسه نظام علوم جغرافیا و ادبیات تدریس می کرد.
در سال 1304 برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت و در سوربن به تحصیل پرداخت.
با تأسیس دانشگاه تهران، به سمت استادی در دانشگاه ادبیات انتخاب گردید.
مدتی عضو فرهنگستان بود.
در سال 1323 مجله یادگار را با سیاست «تاریخ نگاری» تأسیس نمود و انتشار آن تا سال 1328 ادامه یافت.
وی در اواخر عمر به عنوان رایزن فرهنگی به ایتالیا رفت و در سن 57 سالگی به سال 1334 درگذشت.
از اقبال پیش از 38 کتاب و دهها مقاله تاریخی ادبی بجای مانده است.
از آثار او : ـ تاریخ عمومی ایران ـ تاریخ علوم در قرون معاصر ـ ایران از صدر اسلام تا استیلای مغول ـ تاریخ مفصل ایران ـ کلیات تمدن جدید ـ ناپلئون و اسلام ـ تاریخ مختصر عالم 3ـ سرلشگر عزیزاللّه ضرغامی سرلشگر عزیزاللّه ضرغامی از امراء عصر رضاخان بود.
مدت ها رئیس ستاد ارتش در سال 1263 متولد شد.
پدرش حسین پاشاخان از سران ایل قشقایی بود.
وی در دوران جوانی وارد مدرسه قزاقخانه شد.
سپس به ژاندارمری منتقل و چند سمت در این دوران داشت.
در سال 1300 به ارتش منتقل شد.
1309 بار دیگر به ریاست ژاندارمری کل منصوب گردید.
به سال 1313 ریاست ارکان حزب کل قشون که بعدها به ستاد ارتش نام گرفت.
تا پایان دیکتاتوری رضاخان در کنار وی وفادار ماند.
در سال 1328 به عنوان سناتور انتصابی بود.
وی پس از کودتای امریکایی 28 مرداد 1332 منزوی بود.
و وی به زبان انگلیسی مسلط بود و 94 سال عمر کرد و در سال 1357 در تهران درگذشت.
4ـ سمیعی، حسین(ادیب السلطنه) فرزند میرزا حسن خان ادیب السلطنه در سال 1253 ش در رشت متولد شد.
در کرمانشاه نزد ابوالفقراء اصفهانی و میرزا سالک و در تهران در مدرسه دارالفنون تحصیلات خود را گذارند.
مشاغل دولتی را از وزارت امور خارجه آغاز کرد و در سال 1314 قمری (1257 شمسی) معاون دوم اداره عثمانی و در محرم 1326 قمری (1278 شمسی) مدیر اداره تحریرات دول غیر همجوار بود و در سال 1329 قمری (1290 شمسی) مدیریت کل وزارت داخله را بر عهده داشت.
ادیب السلطنه سمیعی در سال 1293 ش به مجلس شورای ملی راه یافت.
در دوره سوم نماینده دوم رشت بود.
هنگام ورود قوای متجاوز روسیه به ایران در محرم 1334 قمری (1298 شمسی) و خروج آزادیخواهان و دموکراتها از تهران او نیز که از سران حزب دمکرات رشت بود، به همراه مهاجرین تهران را ترک گفت.
هنگامی که مهاجرین در کرمانشاه حکومت مستقل موقتی خود را به ریاست نظام السلطنه مافی تشکیل دادند وزیر داخله این حکومت در تبعید بود.
پس از تصرف غرب کشور توسط ارتش روسیه به استانبول و حلب رفت و تا سال 1328 قمری (1298 شمسی) به کشور بازنگشت.
سمیعی در کابینه فتح اللّه اکبر سپهدار رشتی که در پنجم آبان ماه 1299 ش تشکیل شد معاون رئیس الوزراء بود و در همین سمت بود که از طرف دولت و دربار مأمور شد تا جلوی حرکت کودتاچیان سوم اسفند 1299 ش را بگیرد ولی موفق نشد و توسط کودتاچیان مدتی بازداشت شد.
پس از کودتای اسفند 1299 ش ادیب السلطنه سمیعی به مناصب بالاتر ترقی کرد در کابینه اول قوام السلطنه که در 14 خرداد 1300 ش تشکیل شد وزیر فوائد عامه و تجارت شد و همین سمت را در کابینه مشیرالدوله که در سوم بهمن ماه 1300 ش تشکیل شد حفظ کرد.
در اسفند ماه 1301 ش در کابینه مستوفی الممالک به کفالت وزارت داخله منصوب شد که در اثر فشار مخالفین دولت در مجلس و کشور که بی ارتباط با تحریکات سردار سپه نبود در اردیبهشت ماه 1302 ش مجبور به استعفا شد.
در سال 1304 ش هنگامی که مجلس مؤسسان به منظور تفویض سلطنت به خاندان پهلوی و تغییر پاره ای از مواد قانون اساسی تشکیل شد او نیز به نمایندگی این مجلس برگزیده شد و به سلطنت پهلوی رای داد.
در هفتم شهریور ماه 1303 ش به عنوان وزیر عدلیه وارد کابینه سردار سپه شد.