بیوگرافی
تاریخ سند: 28 اسفند 1336
بیوگرافی
متن سند:
شماره : 2 ـ 3 ـ 5115 1ـ سید حسن 2ـ تقی زاده 3ـ سید تقی 5ـ 1295 قمری 7ـ چانه پهن و گوشتالو ـ پیشانی گشاده بلند قد ـ لاغر اندام و دارای موی کم ـ دائما پاپیون می زند 8ـ سناتور 9ـ 10ـ شخصی است 11ـ مسلمان (شیعه) 12ـ متأهل است 13ـ آلمانی است 18 ـ ابراهیم حکیمی ـ نجم الملک ـ سید محمد هاشمی ـ صبا ـ علی دشتی1 ـ سید محمد صادق طباطبائی 19ـ رویهمرفته مرد سالمی است 21ـ مرد ثروتمندی نیست ولی زندگی مرفهی دارد 23ـ تحصیلات قدیمه و مدتی هم در مدرسه آمریکائی تبریز به تحصیل پرداخته و تحصیلات او جنبه کلاسیک ندارد 24ـ عربی ـ فرانسی[فرانسه] ـ انگلیسی ـ آلمانی ـ روسی ـ ترکی 25ـ ترجمه کتاب (ل پرومیر ـ سی وی لی زاسیون) تمدن اولیه بشر تألیف گوستاولوبون ـ رساله تحقیق احوال کنونی ایرانیان یا محاکمات تاریخی ـ قریب ده رساله به زبان انگلیسی و یک رساله به زبان آلمانی در معرفت تواریخ و کتاب گاه شماری در ایران قدیم و یک رساله به زبان انگلیسی در همین زمینه و تألیفاتی در شرح احوال سه نفر از شعرای قدیم (دقیقی ـ فردوسی ـ و ناصر خسرو) 27ـ کتب ادبی ـ تاریخی ـ سیاسی ـ طبی هیئت و حکمت ـ جرائد ادبی یادگار و خبری اطلاعات 28ـ مطالعه و تحریر 29ـ کتاب و معاشرت با دوستان 30ـ لجبازی ـ کم حوصلگی ـ وسواس 31ـ تعصب در میهن پرستی مقید بودن به اصول مذهبی 23ـ مرد پاکدامن و خوشنامی است و به همین جهات مقبولیت عامه دارد 33ـ در محافل سیاسی و مخصوصا در میان افراد وابسته به جمعیت عامیون نفوذ زیادی دارد و دوستانش اغلب تحت تأثیر او قرار دارند 34ـ در دوره اول مجلس شورای ملی به وکالت از طرف طبقه تجار تبریز انتخاب گردید (از 1324 قمری تا 1326 قمری) در سال 1327 قمری نخست به عضویت هیئت مدیره موقتی و سپس از تبریز به تهران به وکالت مجالس دوم انتخاب گردید و او نمایندگی مردم تبریز را پذیرفت (از 1327 تا 1330 قمری) مدیریت مجله کاوه که در برلین منتشر می شد (در خلال سالهای 1915 تا 1924 میلادی) مأمور عقد عهدنامه تجارتی و تلگرافی و پستی و قنسولی با دولت روسیه (سال 1922 میلادی) نمایندگی در مجلس چهارم در سال 1300 شمسی ـ ریاست شعبه ایران در نمایشگاه فیلادلفی آمریکا در سال 1926 میلادی نمایندگی تهران در مجلس پنجم (سال 1306 شمسی) ـ حکمرانی ایالات خراسان (استاندار) در سال 1308 شمسی در سفارت ایران در لندن (در سال 1309 شمسی) وزیر دارایی و طرق در سالهای 1310 تا 1312 شمسی سفارت در پاریس (در سال 1313 شمسی) و شرکت در کنفرانس بین المللی تقلیل اسلحه در ژنو ـ نمایندگی در ایران در مجمع بین المللی (کنگره بیستم) مستشرقین منتقد در رم ـ استادی مدرسه السنۀ شرقی در لندن در سال 1935 (میلادی) وزیر مختار و سفیر کبیر در لندن (از سال 1320 تا 1324 شمسی) وکالت از تبریز در مجلس پانزدهم 1325 شمسی و در چند سال اخیر به عنوان سناتور و مقام ریاست در مجلس سنا اشتغال دارد و اخیرا پس از کناره گیری از مقام ریاست مجلس سنا با حفظ مقام سناتوری به آمریکا سفر کرده است (در سال 1336 شمسی) 37ـ مسافرت به استانبول و مصر سال 1322 قمری به مدت 14 ماه به طول انجامیده ـ مسافرت به قفقاز و پاریس و لندن در سال 1326 قمری ـ مسافرت به استانبول 1329 قمری ـ مسافرت به پاریس از استانبول 1330 قمری ـ مسافرت به انگلستان در سال 1331 قمری ـ مسافرت از انگلستان به آمریکا در نیمه دوم 1912 میلادی ـ مسافرت از آمریکا به هلند سال 1914 میلادی ـ مسافرت از هلند به برلین سال 1915 میلادی و این سفر با سال 1924 میلادی به طول انجامید ـ مسافرت از برلین به مسکو 1922 میلادی ـ مسافرت از برلین به لندن در سال 1924 میلادی ـ مسافرت از تهران به آمریکا جهت شرکت در نمایشگاه فیلادلفی در سال 1926 میلادی ـ مسافرت به لندن با مقام سفارت در سال 1309 شمسی ـ مسافرت از تهران به پاریس با مقام سفارت در اواخر سال 1312 شمسی ـ مسافرت به ایتالیا جهت شرکت در کنگره بیستم مجمع بین المللی مستشرقین ـ در سال 1314 شمسی مسافرت به لندن جهت تدریس در مدرسه السنۀ شرقی لندن در اواخر سال 1935 میلادی 38ـ شرکت مؤثر در جریان انقلاب مشروطیت که منجر به تحصن او در سفارت انگلستان در تهران گردید و بعدا از پیشوایی حزب دمکرات در مجلس دوم و مخالفت با نقص قانون اساسی در مورد انتقال سلطنت از خاندان قاجار به خانواده پهلوی ـ و تقی زاده بر خلاف فعالیتهایی که در جریان مشروطیت به عنوان یک انقلابی افراطی به عمل آورده اکنون یک سیاستمدار محافظه کار است و از لحاظ سیاست خارجی معتقد به همکاری ایران با بلوک غربی است 39ـ در حال حاضر معروف به هواداری از بسط روابط ایران و انگلستان است 40ـ وی عضو مؤثر جمعیت عاملیون [عامیون ]است و به عضویت در جمعیت فراماسیون1 نیز مشهور است.از مطالب فوق بهره برداری و بیوگرافی نامبرده تنظیم گردید.
در پرونده سید حسن تقی زاده ضمیمه و بایگانی شود.
21 /7 /39 29 /12 /36 بخش بیوگرافی 6 /1 /37 دایره 29 /12
توضیحات سند:
1ـ علی دشتی فرزند عبدالحسین، علی دشتی در سال 1274 شمسی در یک خانواده ایرانی در کربلا بدنیا آمد.تحصیلاتش را در حوزه های علمی نجف شروع کرد و در همانجا به پایان رساند.
جاذبه آزادی بعد از عزل محمد علیشاه و اوایل سلطنت احمد شاه، او را در سال 1298 به ایران کشاند.
دشتی در 11 اسفند سال 1300 روزنامه «شفق سرخ» را منتشر کرد.
او هدف خود را «تولید انقلاب افکار و تهییج روح و بیداری جامعه» اعلام کرد.
اما این هدف خوشایند دولتهای وقت نبود.
در نتیجه «شفق سرخ» بارها به سبب چاپ مقالات تندش دچار توقیف شد.
در کابینه قوام السلطنه یکبار هم تمام روزنامه ها توقیف شدند که «شفق سرخ» هم یکی از آنها بود.
دشتی که در سال 1301 پس از شلاق خوردن مدیر روزنامه ستاره ایران از سردار سپه انتقاد کرده بود، کم کم به او نزدیک شد.
در ماجرای انقراض قاجاریه و تغییر سلطنت هم دشتی و «شفق سرخ» نقش مؤثری داشتند.
از این تاریخ، دشتی به صورت یکی از محارم «رضا شاه» در آمد که در سفر و حضر با او بود.
دشتی در دوره پنجم شورای ملی به دستور سردار سپه از ساوه و زرند انتخاب شد.
اما مدرس با اعتبار نامه دشتی را در دوره های ششم، هفتم، هشتم و نهم از بوشهر به مجلس فرستاد.
امّا بعدا چون نسبت به او بدبین شده بود، جلوی انتخاب او را در دوره های دهم و یازدهم گرفت.
با آنکه دشتی بعد از شهریور 20 با جبهه گیری علیه رضا شاه به شهرت رسید ولی همه راههایی را که به دربار منتهی می شد بست.
او در همان حال که به شدت به شاه سابق حمله می کرد، جسته گریخته از بعضی کارهای او تعریف می کرد.
به این جهت بعد از مدتی جبهه خود را عوض کرد و به شاه جدید نزدیک شد.
فاصله ای که شیخ علی (دشتی) عمامه به سر و عبا به دوشِ ریشو از سناتور علی دشتی، شیک پوشی که لباس آخرین مد می پوشید، کراوات سولکامی زد و روی کفشهایش «گتر» می بست جدا می کرد، خیلی سریع طی شد.
او از نظر فکری هم همین قدر زود تغییر کرد.
او که در آغاز یک روزنامه نویس مذهبی بود، ولی به زودی تغییر روش داد و بعدها روحانیون به دفعات درباره مقالات «شفق سرخ» از او شکایت کردند، بطوری که حتی در دوره رضا شاه هم با همه تجدد نمایی که داشت، چند بار ناچار شدند دستور توقیف «شفق سرخ» را به سبب مقالات ضد مذهبی صادر کنند.
دشتی یکی از بازیگران سیاسی 1300 ـ 1357 به قول خودش (بیغا و بیغ) بود.
فردی که مدافع سیاست انگلیس در ایران، از حامیان سردار سپه، و مرتبط با رجالی که در مسیر اهداف و منافع انگلستان در ایران بود.
به لحاظ فکری نیز مقالات و آثاری علیه اسلام ـ پیامبر اسلام (ص) از خود بجای گذاشت.
پس از انقلاب وی دستگیر و زندانی گردید و نهایتا در سن 85 سالگی به علت بیماری و کهولت سن در گذشت.
37153 سوم ـ فراماسونر از کتاب «شبه خاطره» نوشته دکتر علی بهزادی مشاغل : سفیر کبیر ایران در مصر در سال 1327 ـ هفت دوره سناتور 1ـفراماسونریFreemasonery سازمانی کاملاً مخفی و گاه نیمه مخفی که با استفاده از روابط پیچیده و پنهانی میان اعضای خود، از نفوذ و قدرت فراوانی در امور سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی کشورهای مختلف برخوردار است.
کلمه «فراماسون» کلمه ای است با ریشه فرانسویFranc maconکه در زبان انگلیسی Free masonگفته می شود.
این عبارت معنای لفظی بنّای آزاد دارد و در تشریح بیشتر آن گفته اند «افزارمند یا بنّایی که آزاد بوده و با ابزارهایی مانند تبر، چکش، گرز و اسکنه روی سنگهای تراش بردار کار می کرده.
با توجه به این که چنین سنگی در زبان انگلیسی Freestoneفرستین نام دارد، فریمیسین نامیده می شده است.
نیز احتمال داده اند که بدین گونه به افزارمندان «آزاد» Free می گفتند، زیرا که در روزگار حاکمیت نظامهای فئودالی آنان آزاد بودند که به هر نقطه ای از کشور که خدماتشان مورد نیاز بوده سفر کنند و به کار پردازند.
» از آنجا که این افزارمندان از هنری پراهمیت و مورد نیاز جامعه بهره مند بودند، اسرار حرفه و هنر خود را در میان خویش نگاه می داشتند و از طریق نشانه ها و علامتهای قراردادی میان خود ارتباط بر قرار می کردند.
این شرایط خود به خود موجب تشکیل انجمنهای صنفی مخفی میان ایشان می شد.
در تاریخ جهانی فراماسونری از این گونه انجمنها با لقب «فراماسونری عملی» یاد می کنند.
این گروههای صنفی از آنجا که دارای تخصصهای ویژه بودند و از این راه درآمدهای خوبی می اندوختند، اندک اندک در زمره اقشار مهم و با نفوذ اجتماع درآمدند و هم اینان در پایه گذاری تمدن بورژوازی اروپا پس از رنسانس تأثیر بسیار داشتند.
قدرت نفوذ جایگاه بنّایان آزاد در جامعه اروپا تا آنجا رسید که بسیاری از ثروتمندان و قدرتمندان اروپا با آن که بنّا و معمار نبودند در انجمنهای این صنف عضو می شدند و با ایشان ارتباط بر قرار می کردند.
رفته رفته انجمنهای مخفی بنّایی به انجمنهایی بدل شد که بنّایان در آن در اقلیت بودند و بیشتر اعضای آن را ثروتمندان و قدرتمندان تشکیل می دادند.
با گسترش روز افزون انجمنهای فراماسونری (که در اصطلاح «لژ»های فراماسونری خوانده می شدند) ضرورت ایجاد یک تشکیلات منظم و منسجم که محصول اتحاد لژهای مختلف باشد، احساس شد.
از این رو در سال 1717 م (1096 ش) چهار لژ مهم انگلستان طی یک گردهمایی مهم که در لندن برگزار شد با اتحاد خویش لژ اعظم انگلستان را تشکیل دادند.
همچنین در این گردهمایی مواد مهمی نیز به تصویب رسید.
از جمله این که حقوق فراماسونری از این تاریخ به بعد فقط به گروه بنّایان عملی محدود نخواهد بود، بلکه هر فردی که لیاقتش در لژهای قانونی به اثبات برسد می تواند به سلک ماسونی در آمده و از حقوق آن استفاده کند.
و این اعلام رسمی آغاز دوره ای جدید در تاریخ فراماسونری بود که اصطلاحا فراماسونری نظری یا نمادین خوانده می شود.
بعدها لژهای اعظم دیگری در کشورهای مختلف اروپا از جمله فرانسه، اسکاتلند، آلمان و اسپانیا تشکیل شد.
لژهای فراماسونری که متأثر از افکار دوره رنسانس اروپا و برابر با نیازهای روزگار خود شعار «آزادی، برابری و برادری» را برگزیده بودند، در اروپا قدرت فراوانی یافته و در صدر قوای استعمارگر اروپایی به کشورهای پیرامونی و مستعمره نیز راه یافتند.
در کشورهای مستعمره لژهای فراماسونری با جذب اقشار مختلف مردم خصوصا روشنفکران و نخبگان جامعه از ایشان برای تثبیت نفوذ و قدرت استعماری خود بهره می جستند.
در کشور ما نخستین لژ فراماسونری در سال 1324 ق مطابق با 1907 م تحت عنوان «لژ بیداری ایران» در تهران شکل گرفت.
پیش از این تاریخ بسیاری از ایرانیان در خارج از کشور به عضویت لژهای فراماسونری در آمده بودند و حتی برخی از ایشان چون میرزا ملکم خان ناظم الدوله به تلاشهایی نافرجام برای تشکیل یک لژ فراماسونری در ایران دست زده بودند.
اما لژ بیداری ایران نخستین لژ وسیع و قانونی فراماسونری بود که به شکل مخفیانه در ایران آغاز به کار کرد.
این لژ ماهیتی فرانسوی داشت و تحت نظر لژ شرق اعظم (گرانداوریان) فرانسه فعالیت می کرد.
بعدها در دوره حکومت پهلوی پدیده فراماسونری در ایران گسترش بسیاری پیدا کرد و لژهای متعددی با هویتهای فرانسوی، انگلیسی، اسکاتلندی، آلمانی و احتمالاً آمریکایی در شهرهای مختلف تأسیس و فعالیت می کردند.
از آغاز شکل گیری رسمی پدیده فراماسونری در ایران تا پیروزی انقلاب اسلامی، بیشتر دولتمردان و سیاستمداران ایران وابسته به لژهای فراماسونری بودند و به عبارت دیگر بخش مهمی از سیاست و دولت در ایران توسط ماسونها اداره می شد.
فراماسونها معمولاً در ظاهر بر موازین اخلاقی و انسانی بسیار تأکید می کنند و لژهای خود را انجمنهایی علمی ـ اخلاقی به شمار می آورند.
لکن در عمل برای دستیابی به اهداف خود که از اهداف لژهای مادر ـ در کشورهای استعمارگر ـ جدا نیست، دست به هر عملی می زنند.
تشکیلات سازمانی فراماسونری در کشورهای پیرامونی به گونه ای عمل می کنند که اعضای آنها خواسته یا ناخواسته به مهره هایی برای پیشبرد اهداف بیگانگان در کشور خود بدل می شوند.
پدیده فراماسونری با پدیده صهیونیسم و تفکرات یهودی رابطه ای تنگاتنگ دارد و تأثیر این رابطه در قوانین و آداب و سنن فراماسونری به وضوح مشهود است.
ر.ک : کتاب شرح احوال رجال، ج 2، ص 554 تا 556.
ر.ک: فراماسونری، 2 جلد، تهران، مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی، 1382 و سنن فراماسونری به وضوح مشهود است.
ر.ک : کتاب شرح احوال رجال، ج 2، ص 554 تا 556.
ر.ک: فراماسونری، 2 جلد، تهران، مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی، 1382