گزارش
تاریخ سند: 1 مرداد 1326
گزارش
متن سند:
از منابع موثقی کسب اطلاع شده است که همانطور که مخالفین دولت و طرفداران (تقی زاده) قصد دارند هنگام ورود مشارالیه از او استقبال شایانی کرده و تظاهراتی به نفع نامبرده به عمل آورند عده زیادی از جوانان و افراد دست چپ و اشخاص متفرقه نیز تصمیم گرفته اند دو روز قبل از رسیدن مشارالیه به تهران نمایشات1 و بیانیه های متعددی بر علیه او داده و مشارالیه را به ملت معرفی کرده و نشان بدهند که (تقی زاده) جاسوس و کارچاق کن انگلیسیها می باشد.در این عمل (نامور)2 مدیر روزنامه شهباز عهده دار مدیریت تظاهرات بوده و فعالیت خواهد کرد.
چنانچه موقع آن (سید ضیاءالدین)3 در میدان سنگلج حزب توده بر علیه نامبرده میتینگ داده و تظاهرات کرده بود این دفعه برای (تقی زاده) همان تظاهرات تجدید خواهد شد و خواهند گفت که انگلیسیها یکی دیگر از وجیه المله های داخلی ایران را برای اغفال مردم به میدان مبارزه فرستاده و باید قبل از شروع به عمل چنانچه باید و شاید ماهیت و مأموریت اصلی (تقی زاده) را به ملت ایران نشان بدهیم.
توضیحات سند:
1ـ نمایشات = تظاهرات 2ـ رحیم نامور : وی از یهودیان بهایی شده همدان بود که به حزب توده پیوست و در سال 1322 نشریه شهباز ارگان غیر رسمی حزب توده شد.او یکی از اعضای هیأت سیاسی سه نفره جمعیت ملی مبارز با استعمار بود و در سازماندهی اقلیت یهودی وابسته به حزب توده نقش به سزایی داشت.
پس از بهمن 1327 و غیر قانونی شدن فعالیت حزب توده، برای مدتی دستگیر شد و بعد از آزادی از راه کویت و عراق به شوروی گریخت و در پلنوم چهارم حزب توده (1336) حضور یافت و پس از آن نیز به لایپزیک رفت و با محمد عاصمی در انتشار نشریه «کاوه» همکاری کرد.
با تأسیس رادیوی «پیک ایران» در سال 1339 او یکی از اعضای هیأت تحریریه آن به شمار می رفت.
بعد از 15 خرداد 1342 تنها حزب توده درباره قیام امام خمینی را رحیم نامور نوشت و باعنوان «اسلام و نهضت رهایی بخش میهن ما» در نشریه دنیا منتشر کرد (تیرماه 1344).
وی پس از انقلاب اسلامی به ایران بازگشت و در پلنوم هفدهم (1360) به عضویت کمیته مرکزی انتخاب شد، اما با دستگیری سران حزب توده (1362) دوباره به شوروی گریخت و مسؤولیت واحد حزبی در افغانستان را بر عهده گرفت و پس از تشکیل کنفرانس ملی در کابل (1365) با انتشار نامه افشاگرانه ای به کمیته مرکزی (مهر 1365) زمینه ساز گسترش اختلافها و تقویت «جنبش اعتراضی» بر علیه رهبری حزب توده و در خارج از کشور شد.
او به جز روزنامه نگاری در زمینه تألیف و ترجمه آثار ادبی و تاریخی نیز فعالیت داشت و در 1366 در کابل چشم از جهان فرو بست.
3ـ سید ضیاءالدین طباطبائی به روایت اسناد ساواک، تهران، 1381