گزارش بهره برداری از نوار شماره 3527 روز سه شنبه 24/5/37 عملیات سرفراز 2
تاریخ سند: 24 مرداد 1357
گزارش بهره برداری از نوار شماره 3527 روز سه شنبه 24/5/37 عملیات سرفراز 2
متن سند:
در جریان مذاکرات همسر صالحی با خواهرش منیر مشخص شد که آنها (صالحی) میهمان مردی دارند که یک شب در آنجاست و فردا می رود.توضیح : با توجه به رسیدن اعلامیه در دست اکبر صالحی امکان دارد وی فرستاده سید علی اندرزگو یا خود وی باشد.
یا اینکه مشارالیه از سوی خمینی آمده باشد.
سید علی اندرزگو از مشهد با اکبر صالحی حسینی تماس و به دختر اکبر گفت بگو جوادی از مشهد با شما کار دارد (وقت تلفن هنگام سحر) پس از احوالپرسی سید علی گفت اینجا (مشهد) که کاملاً دیروز بسته بود و در قزوین هم مردم در مساجد تحصن اختیار کرده اند و اوضاع خیلی درهم بر هم [است ]اکبر گفت اینجا هم چهارشنبه قرار است ببندند و اعلامیه داده اند و آقا هم اعلامیه داده در مورد اصفهان و شیراز، جوادی (سید علی اندرزگو) شماره تلفن مری (مرتضی) برادر حاج اکبر را خواست و گفت چند روز دیگر می آیم.
حاج اکبر شماره 354295 را به او داد.
سید علی گفت از استاد خبری نداری چون قرار بود پسندیده را ببیند و خداحافظی نمودند.
عباس بهشتی هنگام سحر با اکبر صالحی تماس و اظهار داشت دیشب در مسجد لرزاده نبودی که اکبر گفت تو هم پشت جبهه ای.
داخل مسجد تیر اندازی شد و گاز اشک آور جلوی آقای عمید1 انداختند و مردم هم با پاره آجر با مأمورین درگیر شدند و آقا را هم نگذاشتند منبر برود و مأمورین تا شبستان هم رفته بودند و یک نفر با میکرفون و بلند گو توی سر یکی از مأمورین زدند.
سپس بهشتی گفت طاهری، جواد الهی، هشترودی را گرفته اند و غفاری هم با سخنرانی خود در مسجد فوزیه غوغائی بپا کرده و مردم بیرون ریخته اند.
اکبر صالحی به احتمال قوی با احمد نصری تماس و پس از احوالپرسی در مورد وقایع مسجد لرزاده احمد گفت یک نفر از همسایگان روبروی منزل آنها که از مأمورین شهربانی است از ناحیه پا گلوله خورده است.
اکبر گفت دیشب این پسره به شما جنس داد.
چون برای شما فرستاده بودم.
سپس افزود الهی، طاهری و هشترودی دستگیر شده اند و یک نفر هم در فوزیه کشته شده است.
احمد گفت آنها که در منزل مروارید1 بودند چه شدند که اکبر گفت آزاد شده اند.
سپس مقادیری در مورد شدت عمل مأمورین صحبت و خداحافظی نمودند.
توضیحات سند:
1 ـ حجت الاسلام عباسعلی عمید زنجانی فرزند علی اصغر در سال 1316 در شهرستان زنجان به دنیا آمد.تحصیلات حوزوی را تا سال 1342 در شهر مقدس قم و سپس در نجف اشرف پی گرفت.
در سال 1345 با حضور مجدد در قم با صبیه حضرت آیت الله مرعشی نجفی(ره) وصلت کرد، گزارشات ساواک در این سال مشارالیه را از طرفداران حضرت امام خمینی(ره) معرفی نموده که جهت جمع آوری وجوهات شرعی به ایران آمده است و در زمان حضور در نجف اشرف نیز از گردانندگان اصلی جلساتی که با شرکت شهید آیت الله سید مصطفی خمینی و ...
تشکیل می شده معرفی گردیده، که بنا بر همین دلایل دو بار در سالهای 46 و 47 به ساواک احضار شده است.
ایشان در سال 1352 با حضور در شهر تهران، در سنگر امام جماعت مسجد لرزاده به فعالیت پرداخت و در منابر و سخنرانی ها ضمن حمایت از تشکیل حکومت اسلامی به انتقاد از رژیم طاغوت و لزوم مبارزه علیه آن اقدام کرد.
مسجد لرزاده یکی از پایگاه های اصلی حرکت در دوران پیروزی انقلاب اسلامی بشمار می رود که حجت الاسلام عمید در آن نقش اساسی داشت فلذا در همین رابطه 9 /6 /1357 دستگیر و به مدت 15 روز در زندان بسر برد و در تاریخ 23 /6 /57 از زندان آزاد شد.
1 ـ آیت الله شیخ علی اصغر مروارید فرزند علی در سال 1306 ه .
ش در شهر مقدس مشهد به دنیا آمد.
مقدمات دروس حوزوی را در زادگاه خویش گذراند و ادامه آن را در حوزه علمیه قم پی گرفت و به درجه اجتهاد رسید.
مشارالیه از جمله افرادی بود که در منابر خویش بر علیه رژیم ستمشاهی سخن می گفت و از سال 1337 سخنرانی های وی مورد حساسیت ساواک قرار داشت.
در سال 1342 یکی از سخنرانان هیئت اصفهانیها ـ یکی از هیئتهای تشکیل دهنده مؤتلفه ـ بود و بارها به اتهام حمایت از حضرت امام خمینی(ره) مورد تعقیب و بازداشت قرار گرفت.
ساواک در تاریخ 17 /2 /43 در این رابطه چنین می نویسد: «نامبرده از جمله وعاظی است که تعصب خاصی در تبعیت از نظریات روحانیون مخالف، مخصوصا آیت الله خمینی دارد...
» آقای مروارید پس از دستگیریهای مکرر در سالهای 42، 43، 45، در سال 47 در مسجد مهدی(عج) تهران ویلا به امامت جماعت پرداخت و یکی از سخنرانان ثابت هیئت انصارالحسین(ع) بود.
مشارالیه در سال 49 به 18 ماه اقامت اجباری در ایرانشهر محکوم گردید ولی در دادگاه تجدید نظر برائت یافت.
وی در همین سال دستگیر و سه ماه در بازداشت به سر برد.
آقای شیخ علی اصغر مروارید در خرداد 51 به مدت سه سال تبعید گردید که این مدت در دی ماه 54 پایان یافت.
وی پس از بازگشت از تبعید به فعالیتهای خود ادامه داد و یکی از فعالین دوران انقلاب اسلامی بود و پس از پیروزی انقلاب نیز مسئولیت کمیته خیابان زنجان تهران را بعهده گرفت.