صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

موضوع: محمد موحدی لنکرانی

تاریخ سند: 7 شهریور 1345


موضوع: محمد موحدی لنکرانی


متن سند:

از: 21 به: 316 شماره: 1794 /21 نامبرده بالا از قم کوچه تلفن‌خانه قدیم نامه‌ای برای شیخ نصراله خلخالی به ‌نجف اشرف ارسال نموده تا وی به ‌سیدمصطفی خمینی (پسر خمینی) تسلیم نماید وی در نامه درباره شهاب‌الدین اشراقی1 و شخصیت وی مشروحاً مطالبی قید نموده و در خاتمه اضافه کرده که علی آذری2 در این اواخر از زندان آزاد شده و به‌طوری که شایع است زمینه آزادی دیگران نیز فراهم شده و بعید نیست که آقای اشراقی نیز به‌ تهران منتقل شود زیرا فعالیت‌هایی برای انتقال وی در همدان جریان دارد.
یک‌برگ فتوکپی نامه مزبور جهت بهره‌برداری و بررسی بیشتر به ‌پیوست می‌باشد.
در ساعت 11:15 روز 9 /6 /45 به بخش 316 واصل گردید.
آقای صابری فیش به ‌نام محمد موحدی لنکرانی بررسی وارائه شود 10 /6 م ـ و 1058 در ساعت 7:30 روز 12 /6 خروج از اداره سوم3 ـ 11

توضیحات سند:

1.
آیت‌الله شهاب الدین اشراقی، فرزند شیخ محمدتقی، داماد حضرت امام خمینی (ره) در سال 1304 ﻫ ش در قم متولد شد.
پس از تکمیل دوره سطح، در درس خارج فقه و اصول آیات عظام سید محمد محقق یزدی، بروجردی و حضرت امام(ره) حاضر شد.
بعد از تبعید امام(ره) به ترکیه در سال 1343 به عنوان وکیل تام الاختیار امام(ره) انتخاب شد تا به رتق و فتق امور بپردازد و در همین ارتباط فعالیت چشمگیری در کمک رسانی به روحانیون مبارز و خانواده مبارزان داشت.
پس از مدتی دستگیر و به همدان تبعید گردید و با سپری کردن دوران تبعید، به تهران منتقل شد و در منزلی تحت نظر مأموران امنیتی رژیم قرار گرفت.
با اوج گیری انقلاب اسلامی در سال 1357 و پس از تبعید آیت‌الله پسندیده، برادر و نماینده تام الاختیار حضرت امام، آقای اشراقی دوباره از طرف امام به عنوان وکیل انتخاب و در قم به حل و فصل مسائل و رسیدگی به مشکلات پرداخت.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایشان همواره در کنار امام بود و به عنوان مشاور عمل می کرد و بارها به عنوان نماینده ویژه رهبر انقلاب، مسؤول بررسی مسائل و مشکلات جاری مملکت شد.
آیت‌الله اشراقی در 21 شهریور 1360 براثر سکته مغزی درگذشت.
چندین تألیف درباره معارف دینی از ایشان برجای مانده است.
2.
در نامه مزبور به آزادی آقای آذری اشاره شده است که احتمالاً آیت‌الله احمد آذری قمی باشد.
3.
از میان ادارات کل نه گانه ساواک، اداره کل سوم مسئولیت امنیت داخلی کشور را عهده‌دار بود و مهمترین ادره کل عملیاتی ساواک بود و گسترده‌ترین تشکیلات را داشت و زیرنظررئیس ساواک اداره می‌شد.
وظیفه اصلی این اداره کسب اطلاعات و عملیات ضد براندازی و به علت اهمیت آن در مواردی عملیات خارج از کشور را هم برعهده می‌گرفت که معروفترین نمونه آن قتل تیمور بختیاردر عراق بود.
اداره کل سوم دارای یک دبیرخانه و چهار اداره بود.
اداره اول آن مسئولیت کنترل و سرکوبی تمام سازمان‌های سیاسی و صنفی مخالف رژیم را داشت و همه شکنجه‌گران دراین اداره بودند.
دفتر ساواک در ژنو که امور خارجه را اداره می‌کرد و امور سفارتخانه‌ها را از لحاظ ساواک تحت نظر داشت وابسته به اداره یکم بود.
اداره دوم امور مطبوعات داخلی، سازمان‌های دولتی وکارگری تعاونی‌ها حزب رستاخیز و مجلسین رازیر پوشش داشت.
اداره سوم مسئول تهیه آرشیو فیش و بایگانی بود و اداره چهارم مسئولیت سانسور، تهیه مسائل آموزشی، عملیات ویژه و مسائل قضائی ساواک بود.
مدیران اداره کل سوم به ترتیب عبارت بودند از: سرتیپ مصطفی امجدی از آغاز تا نیمه 1342، سرهنگ ناصر مقدم تا ۱۳۵0 و آخرین آنها پرویز ثابتی بود.

منبع:

کتاب آیت‌الله العظمی محمد فاضل لنکرانی به روایت اسناد ساواک صفحه 45

صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.