موضوع:خرید یک دستگاه رتاتیو از سرمایه داران اسرائیل وسیله داریوش همایون
تاریخ سند: 17 آبان 1346
موضوع:خرید یک دستگاه رتاتیو از سرمایه داران اسرائیل وسیله داریوش همایون
متن سند:
از: 324 به : عرض می رساند داریوش همایون یکی از گردانندگان روزنامه آیندگان در سفری که در ایام جنگهای شش روزه 1 اسرائیل و اعراب به اسرائیل رفته بود موضوع خرید یک رتاتیو از سرمایه داران اسرائیل را عنوان کرده و وزارت خارجه اسرائیل پس از مشورت با نمایندگی آژانس اسرائیل در ایران و با کمک (عذری) نماینده اسرائیل در تهران که از دوستان داریوش همایون می باشد سرانجام موافقت کرده که دولت اسرائیل و یا سازمان صهیونیزم پرداخت اقساط فروش رتاتیو را عهده دار شده و با پرداخت قسمتی از مخارج رتاتیو آن را به داریوش همایون بفروشند.در مقابل این مساعدت مالی که دولت اسرائیل و وزارت امور خارجه این کشور به داریوش همایون کرده و متعهد شده است که حمله به اعراب را در روزنامه مذکور عنوان نموده و از اسرائیل حمایت بنماید.
در هفته گذشته موافقت کامل وزارت خارجه و پشتیبانی از همایون بوسیله عذری باو ابلاغ گردید.
نظریه :در محافل مطبوعاتی شایعاتی در زمنیه خریداری دستگاه رتاتیو جهت روزنامه آیندگان از اسرائیل پخش گردیده است.
توضیحات سند:
1 - جنگهای شش روزه اعراب و اسرائیل: کشورهای عربی پس از شکست های به عمل آمده سال 1956 تصمیم می گیرند با آمادگی بیشتر، عملیاتی بزرگ علیه اسرائیل انجام دهند.اسرائیلیها نیز خود را برای تجاوزات بیشتر به اعراب آماده ساختند.
پس از حمله 1956 اسرائیل به مصر تنگه تیران که مورد استفاده کشتی رانی رژیم صهیونیستی قرارگرفته بود و عبور کشتی های با پرچم رژیم اشغالگر فلسطین برای مصری ها قابل تحمل نبود.
پس از آماده شدن کشورهای عربی چون سوریه و اردن کشور مصر تنگه تیران را به روی کشتی های اسرائیلی بست.
اعراب از منابع موثق اطلاع می یابند که نیروی هوائی اسرائیل در تاریخ 4 ژوئن 1967 به فرودگاههای سوریه و جمهوری متحده عرب حمله خواهد کرد لذا عبدالناصر تصمیم می گیرد پیش از حمله اسرائیل جنگ را آغاز نماید که با مداخله آمریکا و شوروی از تصمیم خود منصرف می گردد.
در این باره عبدالناصر می گوید: "...
روز 26 ماه، لیندون جانسن پیامی به سفیر کبیر ما در واشنگتن تسلیم نمودکه اگرمصربه حمله مبادرت نماید عواقب شدید آن را مشاهده خواهد کرد و این موضوع بهترین دلیل حمایت آمریکا از اسرائیل است.
در همان روز سفیر کبیر دولت اتحاد جماهیر شوروی در قاهره با من ملاقات کرد و اظهار داشت که نباید حمله از جانب ما شروع شود، ولی ناگهان به طوری که می دانیم، دشمن با نیروی به مراتب بیشتر از نیروی ما، به خاک مصر حمله کرد و این نشان می داد که نیروی دیگری در پشت سر دشمن قرار دارد و استعمارگران می خواهند با وحدت عربی تصفیه حساب کنند...
" با شیطنت و خیانت آمریکا و شوروی به اعراب، ارتش اسرائیل و جنگنده های آن با اتکاء به پشتیبانی دو قدرت بزرگ ساعت 7 صبح روز 5 ژوئن 1967 به مصر حمله کردند.
هواپیماهای اسرائیلی در ساعات اولیه حمله موفق شدند نیروی هوایی مصر را زمین گیر نمایند.
ارتش اسرائیل با تأمین حاکمیت هوایی در آسمان منطقه عربی خاورمیانه تعرض وسیع خود را درصحرای سینا و همچنین در خاک اردن آغاز کردوبااستفاده از پشتیبانی مؤثر نیروی هوایی،نیروهای مصر، اردن وسوریه را یکی پس از دیگری از صحنه خارج ساخت.
کمکهای سایر کشورهای عربی چون عراق نیز نتوانست کاری از پیش ببرد.
روز ششم ژوئن، جلسه فوق العاده شورای امنیت، به منظور پایان دادن به جنگ اعراب و اسرائیل تشکیل شد و چون اعراب مصرا" خواستار عقب نشینی نیروهای اسرائیل در مرزهای روز چهارم ژوئن بودند، شورا نتوانست تصمیمی اتخاذ نماید.
بدنبال مذاکرات خصوصی نمایندگان آمریکا و شوروی، درساعت پنج بعد از ظهر همان روز ،باردیگر جلسه شورا تشکیل گردید و طرح نماینده اتحاد جماهیر شوروی به مرحله رای گذارده شد و مقرر گردید که متخاصمین فورا" به عملیات نظامی پایان دهند و از ساعت بیست روز هفتم ژوئن دستور آتش بس در تمام جبهه ها اجرا گردد.
در این موقع شکست اعراب قطعی بنظرمی رسید " فدورکو" نماینده شوروی برخلاف گذشته، درباره عقب نشینی نیروهای اسرائیل به مواضع اولیه پافشاری نکرد.
پس از ابلاغ رای شورای امنیت، دولت اسرائیل با تصمیم شورای امنیت موافقت کرد و چون شهر اورشلیم و کلیه اراضی غربی اردن بوسیله یهودیان اشغال شده بود، دولت اردن نیز بناچار با اجرای آتش بس موافقت نمود، ولی دولتهای مصر، سوریه، عراق و الجزایر اعلام نمودند که به جنگ ادامه خواهند داد.
عبدالناصر امیدوار بود که عملیات نهایی، به نفع ارتش مصر پایان یابد.
روز هشتم ژوئن، بنابر تقاضای نماینده شوروی بار دیگر جلسه فوق العاده شورای امنیت تشکیل شد و " فدورکو" پیشنهاد جدیدی را مطرح ساخت که به موجب آن شورای امنیت تهاجم اسرائیل را محکوم می کرد و آن دولت را موظف می ساخت که نیروهای خود را به خط متارکه روز چهارم ژوئن عقب بکشاند.
ولی این پیشنهاد با مخالفت نماینده دولت امریکا روبرو شد.
در ساعت نوزده همان روز مذاکرات در شورای امنیت بار دیگر در محیط نگران کننده ای از سر گرفته شد.
در آغاز جلسه، هنگامی که نماینده آمریکا در اطراف پیشنهاد شوروی صحبت می کرد، آقای "محمد القونی " رئیس هیئت نمایندگی مصر برای یک مکالمه تلفنی از جلسه خارج شد و پس از مراجعت از رئیس شورای امنیت تقاضا نمود پیامی را که در همان موقع از قاهره به عنوان دبیر کل سازمان ملل رسیده، به اطلاع اعضای شورای امنیت برساند، سپس با چهره ای اندوهگین چنین اظهار داشت: "...
افتخار دارم به اطلاع شورای امنیت برسانم دولت متبوع من قصد دارد تصمیم شورای امنیت در مورد صدور آتش بس و پایان مخاصمات را مورد اجرا بگذارد...
" علت قبول دولت مصر، شکست ارتش آن کشور در صحرای سینا بود.
پس از مصر، دولت سوریه نیز اعلام قبول آتش بس نمود ولی ارتش اسرائیل به جنگ ادامه داد و پس از اشغال ارتفاعات گولان [جولان] درساعت هفده روز دهم ژوئن عملا" فرمان آتش بس را صادر کرد! روز نهم ژوئن جمال عبدالناصر خود را مقصر دانسته و از ریاست جمهوری مصر استعفا داد.
(ر.ک: غلامرضا نجاتی، جنگ شش روزه اعراب و اسرائیل، چاپ سوم)