موضوع: مجلس یادبود مصطفی موسوی خمینی در مسجد جامع کرمان
تاریخ سند: 9 آبان 1356
موضوع: مجلس یادبود مصطفی موسوی خمینی در مسجد جامع کرمان
متن سند:
از: 8 ﻫ تاریخ: 9 /8 /2536[] 0809به: 312 شماره: 9268 /8 ﻫ
موضوع: مجلس یادبود مصطفی موسوی خمینی در مسجد جامع کرمان
از ساعت 1700 مورخه 7 /8 /36 مجلس یادبودی در مسجد جامع کرمان باحضور آیت‌اله شیخ علی‌اصغر صالحی کرمانی پیشنماز، سیدجواد نیشابوری ناظم مدرسه معصومیه و تنی چند از وعاظ کرمان به نام‌های محمدرضا لبیبی، شیخ عباس حقیقی، شیخ یحیی جعفری، سیدابوالقاسم صمدانی، سیداحمد فخر (مهدوی) سیدمحمدرضا مدنی محضردار و علی‌اکبر زکوی و حدود پانصد نفر از اهالی کرمان تشکیل و در این مجلس شیخ محمدحسین موحدی در مورد نامبرده بالا سخنرانی و اظهار داشته که مصطفی خمینی1 مدتی در قم به تحصیل اشتغال داشته بعداً به دستور علماء به نجف اشرف مسافرت و در آنجا ساکن بوده که اکنون فوت گردیده است.2
نظریه یکشنبه: خبر صحت دارد ضمن کنترل از جلسه مذکور هیچ‌گونه مطالب خلاف و تحریک‌آمیزی از طرف هیچ‌یک از افراد شرکت‌کننده عنوان نگردیده و این جلسه در ساعت 1730 خاتمه یافته است. مؤلف
نظریه سه‌شنبه: در مرخصی است. آسای
نظریه چهارشنبه: نظریه یکشنبه مورد تأیید است. یگانه
نظریه 8 ﻫ : نظریه چهارشنبه تأیید می‌گردد%
در ساعت 100 روز 12 /8 سال 36 به بخش 312 واصل گردید
آقای مرعشی ـ 14 /8
توضیحات سند:
1. آیت‌الله سید مصطفى خمینى، فرزند گرانقدر امام خمینى (ره) در آذرماه 1309 ﻫ ش (12 رجب 1349 هجرى قمرى) در شهر قم دیده به جهان گشود. او در محیطى آکنده از معنویت رشد کرد و در سن 15 سالگى در حوزه علمیه قم به تحصیل علوم دینى پرداخت. دوره سطح را از محضر اساتیدى چون حضرات آیات شیخ مرتضی حائرى، شیخ محمد صدوقى، سیدمحمدباقر سلطانى و محمدجواد اصفهانى گذراند. در سن 21 سالگى مشغول فراگیرى دروس خارج شد و از محضر حضرات آیات بروجردى، امام خمینى و محقق داماد استفاده‌هاى علمى بسیارى نمود. فلسفه و کلام را نزد فیلسوفان نامدارى چون علامه سیدمحمدحسین طباطبایى و آیت‌الله سیدابوالحسن قزوینى آموخت و در علم رجال و تاریخ نیز اطلاعات فراوانى کسب کرد. وى در حدود 27 سالگى به درجه اجتهاد رسید. از آغاز مبارزه حضرت امام تا زمان تبعید ایشان به ترکیه، پشت سر امام گام برمى‌داشت. همزمان با دستگیرى و تبعید امام خمینى به ترکیه در 13 آبان 1343، منزل حاج آقا مصطفى نیز مورد تعرض مأموران رژیم قرار گرفت توسط مأموران شهربانى قم دستگیر و روانه زندان قزل‌قلعه شد. عوامل رژیم قصد داشتند او را با میل خود از ایران برانند تا یاد و خاطره امام به دست فراموشى سپرده شود. بنابراین وى را پس از 57 روز از زندان آزاد کردند و موافقتش را جهت خروج از ایران جلب نمودند. اما او پس از مشورت با استادان و فضلاى حوزه علمیه از مسافرت به ترکیه منصرف شد. به همین دلیل سرهنگ بدیعى، رئیس ساواک قم مجددا او را دستگیر و به تهران اعزام کرد و از آنجا به ترکیه تبعید گردید. در سال 1344 به همراه امام عازم نجف‌اشرف شدند. او مدت 13 سال در حوزه علمیه نجف به تدریس و تألیف و تربیت طلاب اشتغال یافت و دست به تألیفات زیادى از جمله القواعد الحکمه، القواعد الاصولیه، اصول مختصر و مفصل، شرح زندگانى معصومین (علیهم السلام) و تفسیر قرآن به سبک جدید زد که برخى از آنها ناتمام مانده است. وى دست راست امام محسوب مى‌شد و یک چهره انقلابى بود که با روحانیون، روشنفکران و دانشجویان مسلمان داخل و خارج کشور ارتباط داشت. در اول آبان 1356 به شکل مرموزی دار فانی را وداع گفت. بسیاری بر این اعتقادند که وی را به شهادت رسانده‌اند. پیکر پاک او را به کربلا بردند و پس از غسل در آب فرات و طواف در حرمهاى مطهر حضرت امام حسین و حضرت ابوالفضل (علیهماالسلام)، به نجف بازگردانده و در ایوان طلاى حضرت امیر (علیه‌السلام) به خاک سپردند. پس از درگذشت ایشان، جمعى از طلاب با چشمانى اشکبار جهت عرض تسلیت خدمت حضرت امام رسیدند و ایشان به رغم مصیبت‌زدگى، در کمال صبر و آرامش فرمودند: «امانتى بود که خدا به ما داد و از ما گرفت، گریه ندارد! ذلک فضل‌الله یؤتیه من یشاء».ر.ک: شهید آیت‌الله حاج سید مصطفی خمینی به روایت اسناد ساواک؛ تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1388
2. سند صفحه بعد اگرچه با وقایع استان کرمان مستقیماً ارتباط ندارد، اما برای آگاهی از واکنش‌ها به شهادت آیت‌الله سید مصطفی خمینی و تحلیل‌های رژیم از وضعیت مبارزه در آینده جالب است. روند رویدادها نشان داد که رژیم شناخت درستی از اوضاع کشور و حضرت امام (ره) ندارد.