درباره توقیف مجله بامشاد
تاریخ سند: 5 مهر 1335
درباره توقیف مجله بامشاد
متن سند:
تیمسار سپهبد ریاست ستاد بزرگ ارتشتاران مجله یاد شده بالا به علت درج مقالات تحریک آمیز و اخبار خلاف حقیقت توقیف گردیده دستور داده شد که از چاپ و انتشار آن جلوگیری به عمل آید.فرماندار نظامی شهرستان تهران ـ سرلشگر تیمور بختیار1 گیرندگان = = = = = ستاد ارتش (رکن دوم) اداره کل انتشارات و تبلیغات اداره اطلاعات شهربانی جهت اقدام برای توقیف از شماره 12% 5 /7 /35 5 /7 /35 ـ 1129 ر ت
توضیحات سند:
1ـ سپهبد تیمور بختیار در سال 1292 در اصفهان متولد شد.وی دوران کودکی را در اصفهان گذرانید و تحصیلات ابتدایی را نیز در همین شهر انجام داد، سپس به دبیرستان رفت و پس از سه سال تحصیل در اصفهان به تهران عزیمت کرد و در تهران تحصیلات متوسطه را ادامه داد.
در سال 1309 به قصد تحصیل به بیروت رفت و در مدرسه لائیک به تحصیل پرداخت.
در این مدرسه بود که با شارل حلو رئیس جمهوری لبنان همدوره بود.
در مدرسه لائیک به زبان فرانسه آشنا شد و در سال 1311 بیروت را به قصد اروپا ترک کرد و وارد پاریس شد و پس از چند ماه در مدرسه نظامی «سن سیر» مشغول تحصیل گردید.
نزدیک چهار سال در پاریس بود و سپس به تهران بازگشت.
مراجعت وی در اواخر سال 1314 صورت گرفت.
چون در مدرسه نظامی «سن سیر» تحصیل کرده بود، وارد ارتش شد و با درجه ستوانی به خدمت مشغول گردید.
اولین مأموریت او نقشه برداری از نقاط مرزی بلوچستان بود.
وی که فرماندار نظامی تهران پس از کودتای 28 مرداد (دی ماه 1332 تا فروردین 1336) و اولین رئیس ساواک (فروردین 1336 تا اسفند 1339) بود به دلیل قدرت طلبی بیش از حدش از سوی محمدرضا مغضوب واقع شد و پس از درگیری آشکار و رقابت جاه طلبانه وی با علی امینی نخست وزیر در بهمن 1340 به طور غیررسمی به اروپا تبعید شد.
در مهرماه 1341 به دستور شاه، تیمور بختیار از ارتش بازنشسته شد و از آن به بعد مخالفت وی با شاه شدت یافت و تلاش نمود با جلب همکاری آمریکاییها و انگلیسیها علیه حکومت شاه به اقداماتی دست زند تیمور بختیار پس از چند سال اقامت در سویس و فرانسه، در سال 47 به لبنان و سپس در اردیبهشت 48 همزمان با اوج گیری اختلاف ایران و عراق به دعوت رژیم بعث به عراق عزیمت کرد.
از وی در عراق با تشریفات خاصی استقبال شد و در قصر نوری سعید آخرین نخست وزیر رژیم پادشاهی عراق، اسکان داده شد.
در شهریور 48 پس از مصادره رسمی اموال بختیار در ایران که بنا به ارزیابی های رسمی در آن زمان به بیش از چهارمیلیارد ریال بالغ می گردید، توسط دادگاه ارتش غیابا به اعدام محکوم گردید.
وی توسط عوامل نفوذی ساواک در مرداد 1349 در عراق ترور شد.
حسین فردوست در کتاب خاطرات خود می گوید : او در مدتی کوتاه ثروتی انبوه جمع آوری کرد و علنا به فسق و فجور می پرداخت و با سوار کردن فواحش در کنار خود با اسکورت به میان جمعیت مردم تهران می آمد تصاحب زن شوهردار و به شهادت رساندن سیدعبدالحسین واحدی از اعضای فداییان اسلام بخشی از جنایات اوست.