موضوع : آیت الله میلانی
تاریخ سند: 30 آبان 1340
موضوع : آیت الله میلانی
متن سند:
اکثر روزها از ساعت 35 /9 لغایت 35 /12 دقیقه در منزل آیت الله میلانی جلساتی تشکیل و افراد عدیده از شهرستانها و مرکز اصناف مختلف شرکت می نمایند و از ساعت 35 /11 دقیقه جلسه صورت خصوصی به خود گرفته (افراد نزدیک و مورد اعتماد) در پیرامون اوضاع و احوال کشور و امور سیاسی و مذهبی بحث و گفتگو می نمایند.2 ـ روز 22 /8 /40 ساعت 35 /11 دقیقه در جلسه خصوصی آقای سید محمدعلی آقازاده آقای میلانی ـ آقازاده آقای سید نورالدین آیت الله شیرازی و دو نفر دیگر اهل علم یکی مقیم تهران و دیگری مقیم اصفهان و پیرمرد دیگری که در شهر ری امام جماعت می باشد و از دوستان نزدیک اخوی آیت الله میلانی که سابقا نماینده مجلس شورای ملی بوده و از دوستان صمیمی آیت الله کمره[ای] که در شهرری ساکن می باشد حضور داشتند در این جلسه پیرامون انتخابات مذاکراتی صورت گرفت و آقای میلانی اظهار داشتند چنانچه این نوبت انتخابات1 انشاءاللّه آزاد باشد بازاریها و دانشگاهیان وکلای حقیقی مجلس خواهند فرستاد و برای اخوی نیز موفقیت خوبی پیش بینی می شود و هم اکنون در مجالس و محافل با سخنرانیها مردم را بیدار تا هنگام ریختن آراء به وظیفه خویش عمل نمایند و آقای میلانی و آقای انگجی در میان بازاریها محبوبیت خاصی دارند و در صورت آزاد بودن انتخابات بطور حتم انتخاب خواهند شد و امید است همه افراد دست به دست هم بدهند تا بساط ظلم برچیده شود.
توضیحات سند:
1ـ به دنبال تعطیل مجلس بیستم در 19 /8 /1340 که در ظاهر، شاه به تقاضای دکتر علی امینی دستور انحلال مجلسین را صادر کرد.گروههای سیاسی دست به انجام میتینگهایی زدند و از دولت خواستار انجام فوری انتخابات شدند تا آنکه رژیم شاه در تاریخ 18 /3 /1340 اعلامیه یی در مورد انتخابات صادر نمود و اعلام داشت که به زودی آیین نامه اجرایی قانون قدیم انتخابات اصلاح و انتخابات را از طریق کارت آغاز خواهد کرد.
به رغم وعده های شاه در مورد آزادی انتخابات این انتخابات تفاوتی با ادوار گذشته نداشت، به همین جهت گروههای مختلف مذهبی و سیاسی سعی می کردند بحثهای مربوط به انتخابات را به عنوان مباحث روز ادامه دهند تا بتوانند فضایی جهت کاندیداتوری افراد مورد نظر خود به وجود آورند، و از این رهگذر رژیم شاه را در مضیقه قرار دهند.
آقای غلامرضا نجاتی در تاریخ سیاسی بیست و پنج ساله ایران جلد 1 صفحه 140 می گوید : فضاحت انتخابات تابستان دوره بیستم، به حدی بود که محمد رضا شاه، به نادرستی آن اعتراف کرد و چون خود در مظان اتهام قرار گرفته بود دستور متوقف کردن انتخابات را صادر کرد و دولت امینی بدون مجلس به کار خود ادامه داد.