نمایشهای دانشجویان ایرانی علیه دکتر امینی هنگام دیدن وی از آلمان
نمایشهای دانشجویان ایرانی علیه دکتر امینی هنگام دیدن وی از آلمان
متن سند:
پس از اعلام برنامه دیدار دکتر امینی1 از اروپا کمیته اجرائیه جبهه ملی دستور داد همه سازمانهای دانشجویان متفقا هنگام ورود دکتر امینی دست به تظاهرات بسیار بزرگی بزنند.پیرو این دستورها همه اعضای کمیته جبهه ملی در نمایشهای ضد دکتر امینی شرکت کردند.
چون عناصر توده ای خود را جزء این برنامه بشمار می آورند به همه مأمورین خویش دستور اکید دادند تا در این تظاهرات شرکت کنند.
در 21 فوریه 1962 روز ورود دکتر امینی تقریبا 120 دانشجو در برابر محل اقامت وی در بن گرد آمده در حالی که عکسهای مصدق را در دست داشتند به زبان آلمانی شعار می دادند : زنده باد مصدق ـ مرگ بر امینی.
"گرچه پلیس این دانشجویان را محاصره نموده بود باز آنها از دادن شعار خودداری نمی کردند.
کمیته جبهه ملی در دوسلدرف عکس مصدق را برای آنها تهیه و روی آن به زبان آلمانی نوشته بود"دکتر مصدق نخست وزیر حقیقی ایران".
تلویزیون نیز این نمایشها را نشان داد و روزنامه ها این خبر را نوشته یا آن را تفسیر نمودند.
پس از این تظاهرات سران نمایش دهندگان تلگرافهائی برای همه سازمانهای نشجویان فرستادند تا روز 23 فوریه همگی به بن آمده و در این تظاهرات شرکت کنند.
در روز موعود تقریبا سیصد تن دانشجو که عکسهای مصدق را در دست داشتند در برابر محل اقامت دکتر امینی گرد آمده هنگام ورود وی به هتل دست به تظاهرات زدند.
خبرنگاران از این جریان فیلم برداری کردند.
به دنبال این تظاهرات در دوسلدرف و این که نمایشگاه "هفت هزار سال هنر ایران" بر پا گشته بود نیز دست به تظاهرات دیگری زده شد.
در تظاهرات دوسلدرف برخی دانشجویان آلمانی نیز شرکت کردند.
شبی که فردای آن دکتر امینی وارد آلمان می گشت فدراسیون دانشجویان ایرانی در آلمان نشریه ای را در2500 نسخه در بن پخش کرد.
نشریه های مشابهی به زبان آلمانی نیز در شهرهای دیگر پخش گردید.
مهندس ثریا ثریاپور یکی از شاگردان ایرانی در مونیخ نیز نشریه ای علیه دکتر امینی به زبان آلمانی در هزاران نسخه چاپ و برای پخش به بیشتر شهرهای آلمان فرستاده بود.
پلیس آلمان او را به گناه اهانت به میهمان دولت آلمان تعقیب نمود.
دانشجویانی که در برلین علیه امینی دست به تظاهرات زدند عبارتند از : 1)محمود منزهیان : هواخواه توده (ت) 2) هوشنگ توکلی 3) دکتر مصطفوی 4) دکتر فرهنگ صمیمی 5) سعید فقیه 6) محمد رضا مهینی 7) شاهپور لواسانی 8) مسعود قره بیگلو 9) بهروز قطبی 10) بلیغ 11) امیر شهیار نشأت : هواخواه توده 12) حیدر رقابی : هواخواه جبهه ملی 13) فیروز چائی : هواخواه توده دانشجویانی که پلیس آلمان آنان را به گناه شرکت در تظاهرات دوسلدرف بازداشت و سپس آزاد کرد عبارتند از : 1ـ احمد بزازی 2ـ بهرام شریف دماوندی 3ـ فریدون زاهدی 4ـ حسین ابطحی 5ـ منصور حیدریان 6ـ بهروز خسروی 7ـ فرخزاد مهرانی 8ـ یوسف تاجبخش 9ـ محمد علی نصیر دانشجویانی که پلیس آنان را به گناه شرکت در تظاهرات ضد امنیتی در بن بازداشت و سپس آزاد کرد عبارتند از : 1ـ حمید روشن 2ـ کورس یکتائی 3ـ جواد غلام زاده تدیّن 4ـ بیژن شعبان 5ـ منوچهر وکیلی 6ـ محمد صیرفیان 7ـ مجتبی هاشمی 8ـ فرخ مجلسی 9ـ سیروس محمدیان
توضیحات سند:
1ـ علی امینی از چهره های سیاسی جنجالی دوران حکومت محمدرضا و از وابستگان به غرب بخصوص آمریکا بود.بعلت حمایت های شدید و جدی سفارت و دولت آمریکا از وی همیشه مورد حسد، کینه و وحشت محمدرضا قرار داشت بطوریکه سالها پس از دوری از صحنه سیاست از طرف ساواک تحت مراقبت های ویژه قرار داشت.
علی امینی در سال 1284 ش در تهران متولد شد.
تحصیلات ابتدایی را در مدرسه رشدیه و تحصیلات متوسطه را در دارالفنون به پایان رسانید و در سال 1305 برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت و موفق به اخذ لیسانس حقوق و دکترای اقتصاد شد و در بازگشت به استخدام وزارت دادگستری درآمد.
امینی در مجلس پانزدهم به کمک قوام نماینده تهران شد، در سال 1329 در کابینه علی منصور وزیر اقتصاد ملی گردید.
و در سال 1320 در کابینه اول مصدق نیز مجددا او رأس این وزارتخانه قرار گرفت.
انعقاد قرار داد نفت باکنسرسیوم، معروف به قرارداد «امینی ـ پیچ» آلوده ترین برگ در زندگی سیاسی اوست و او را برای همیشه بدنام ساخت و مهر وابستگی به غرب را برپیشانیش حک نمود.
در سال 1334 وی مجددا وزیر دارایی شد و این انتخاب نو به دلیل حمایت های آمریکا و تحمیل بر محمدرضا صورت گرفت.
در اواخر 1334 به عنون سفیر ایران در ایالات متحده آمریکا اعزام گردید.
وی در سال 1337 به ایران بازگشت و به فعالیت های سیاسی خود ادامه داد و در سال 1340 با حمایت جدی آمریکا به نخست وزیری رسید.
دوران 5 /1 ساله نخست وزیری وی از پرهیاهوترین و جنجالی ترین دوران حکومت محمدرضا به شمار می رود.
سقوط دولت امینی هر چند پایان اوج زندگی سیاسی اوست، معهذا نقش وی در دیپلماسی امریکا به پایان نرسید.
و امینی تا سال 1347 به حیات بی رمق خود ادامه داد.
در این سالها امینی به عنوان یک مهره ذخیره و یک الترناتیو برای شرایط اضطراری و به عنوان محوری برای حفظ نیروهای سیاسی «ملی گرا» و «لیبرال» در مدار سیاست خارجی آمریکا محفوظ ماند.
اما به دنبال پیروزی نیکسون در انتخابات ریاست جمهوری امریکا و اوج روابط که رژیم شاه را به عنوان جزیره ثبات به رسمیت شناخته بود، برای ادامه فعالیت این مهره فرتوت و از کار برکنار شده، دلیلی نمی شناخت.
در آخرین تلاش وی برای ورود به صحنه سیاست پس از صعود مجدد دمکراتها به ریاست جمهوری آمریکا در سال 1355 و آغاز فضای باز سیاسی کارتر، امینی 70 ساله در اوایل سال 1356 وارد تهران شد و به گفته فردوست در ماههای اوج گیری انقلاب اسلامی به مشاور دائمی محمدرضا بدل گردید.
با گسترش موج انقلاب اسلامی و اطلاع وی از پایان کار رژیم پهلوی به فرانسه بازگشت.
تا آخرین سالهای عمر در محفل رجال که اکنون به تاریخ تعلق داشتند، سرگرمی مطبوعاتی برای خود تدارک بیند (اردشیر زاهدی، رجال عصر پهلوی به روایت اسناد ساواک مرکزبررسی اسناد تاریخی ـ ص 140 ـ 141)