[تلفنگرام]1
تاریخ سند: 24 مرداد 1357
[تلفنگرام]1
متن سند:
برابر اعلام سازمان نوشهر دو نفر از مجروحین حادثه شهسوار نیز روز جاری فوت و جمع تلفات تاکنون سه نفر می باشد رخشا گوینده : آقای احمدی ساعت 2130 گیرنده : ابیانه بنا به اوامر جناب ثابتی مراتب در ساعت 2240 از محضر تیمسار ریاست ساواک گذشت ابیانه در بولتن درج شود (ثابتی) 25 /5 /37 درج شد 25 /5 /37توضیحات سند:
1ـ در تلگرافی که رئیس سازمان اطلاعات و امنیت کشور دیروز از ساری به تهران فرستاد یادآور شده بود که 21 نفر از تظاهرکنندگان مجروح شده اند «که ده نفر از آنان بستری که وضع یکی از آنها وخیم و یکی از بستری شدگان مؤنث بنام منیژه میرابوطالبی و یک آقا نیز به نام ابراهیم بابایی فوت نموده است.» دو روز بعد رئیس ساواک مازندران نام شهدا را در نامه ای به مرکز اعلام کرد: «1ـ منصور مصلحی فرزند حسنعلی دانشجوی سال دوم رشته برق در ساری ساکن خرم آباد شهسوار، 2ـ سیداحمد تلاتری فرزند سیدقاسم هفده ساله ساکن شهسوار.
رخشا.
» (2466 /2 ه ـ 26 /5 /37) * امروز (24 /5 /57) اطلاعیه ای با عنوان «کشتار و خون ریزی در شهسوار به دستور شاه» منتشر شد و در آن جزئیات تهاجم نیروهای مسلح رژیم به روزه داران این شهر توضیح داده شد.
بنا به مفاد این اعلامیه ساعت چهار صبح 23 مرداد حجت الاسلام عبدوس که در مسجد امام زمان تنکابن وعظ می کرد در محل اقامت خود دستگیر می شود.
ظهر که مردم برای ادای نماز به مسجد می آیند از ورودشان جلوگیری می کنند و آنان را متفرق می نمایند.
نمازگزاران مسجد ول مرز این شهر پس از ادای نماز برای روشن شدن موضوع و درخواست آزادی آقای عبدوس به طرف مسجد امام زمان حرکت می کنند.
«اما مزدوران شاه خونخوار که روی چنگیز جنایتکار را سفید کرده است همه نیروها و امکانات خود را از روزهای قبل آماده کرده بودند تا مردم را که با نظم و سکوت کامل حرکت می کردند با گلوله و آتش مسلسل های امریکایی و اسرائیلی جواب بدهند و همین کار را هم کردند...
قتل و خون ریزی را از حدود ساعت 5 /2 بعدازظهر تا شب ادامه دادند...
و طبق دستور اربابانشان به جان مردم حتی زنهایی که برای خرید و یا برای شرکت در نماز جماعت ظهر و عصر و سخنرانی آمده بودند، بخصوص افرادی که دارای حجاب اسلامی و چادر مشکی (بودند) شلیک می کردند و عده زیادی را کشته و عده زیاد را زخمی کردند.
» در این اعلامیه آمده است: «از نکات دیگر این که مزدوران شاه پس از این که شهر را خونین کرده و تعطیل نمودند، بسیاری از مغازه های مردم و مؤسسات عمومی مثل دبستانها و دبیرستانها و اداره تعاونی و غیره و بسیاری از وسیله نقلیه مردم را از قبیل موتور و اتومبیل را خرد کرده و ویران نمودند تا به اصطلاح کشتار و خون خواری هاشان را حق به جانب جلوه بدهند و بگویند هدف...
نابودی اموال مردم و خرابکاری بوده است.
» (بایگانی اسناد دفتر ادبیات انقلاب اسلامی)