در پاسخ معروض می‌دارد که اگر قرار باشد با نظر خرده‌بینی در نوشته دیگران بنگریم
تاریخ سند: 8 تیر 1343
در پاسخ معروض می‌دارد که اگر قرار باشد با نظر خرده‌بینی در نوشته دیگران بنگریم
متن سند:
13430408۸/ تیر /۱۳۴۳در پاسخ معروض می‌دارد که اگر قرار باشد با نظر خرده‌بینی در نوشته دیگران بنگریم هیچ کتابی خالی از اشتباه و تندروی یا سهو نیست و «غرب‌زدگی» که اصلاً کتاب نیست و جزوه‌ای است. حقیر البته که پر است از اشتباه‌ها و ندانم کاریها و تندرویها و سهوها. این نظری است که من درباره هر یک از کارهای چاپ شده‌ام دارم و خدا عالم است که اگر امکان تجدید چاپ هر کدام آنها پیش بیاید چه اصلاحها و تجدیدنظرها که لازم دارند. این توضیحات را قبلاً دوبار خدمت جناب سرهنگ شاهین هم داده‌ام و گمان می‌کرده‌ام که ایشان متوجه شده‌اند که در ورای این قلم هیچ قصد سوئی یا نیت زیانکاری نیست و آدمیزاد جائزالخطا است و اصلاً غرض اساسی از انتشار جزوه نامبرده این بوده است که شاید از این همه تظاهر به فرنگ و فرنگی خودداری شده باشد و کوشش‌ها نه در راه ظاهرسازی‌ها بلکه در راه اصلاح اساس و بنیان امور صرف شده باشد و به هر صورت گمان نمی‌کنم این غرض سوء بوده است. منتها هر کس زبانی دارد. یکی تند است و دیگری کند. یکی نرم است دیگری آتشی. وگرنه از نوع این مطالب که مورد سؤال قرارگرفته است هر روز هزاران بار از دهان رجال مملکت در می‌آید یا در مطبوعات منتشر می‌شود. با توجه به این نکات کلی اکنون در پاسخ سؤالات: درباره سؤال اول - بیان قضایای تاریخی است که با مراجعه به هر تاریخ مشروطه‌ای می‌توان خواند. من نقل‌قول کرده‌ام و فلان قول را پسندیده‌ام - و حقیقت وقتی کشف می‌شود که اقوال مختلف را بتوان شنید و خواند.
درباره سؤال دوم - حضرت تقی‌زاده خودشان در مجلس سیزدهم اعتراف کردند که آلت فعل بوده‌اند. مراجعه بفرمایید به‌صورت جلسات مجلس و در حقیقت این سؤال از حضرت ایشان باید شده باشد. درباره سؤال سوم - مراجعه بفرمایید به آمار صادرات و واردات مملکت مثلاً در گزارش‌های بانک ملی ایران و تفاوت فاحش آنها و البته که این یک نظر شخصی است. کسانی هم هستند که زیاد بودن واردات را در محاسن اقتصادی می‌دانند. نظری است.
درباره سؤال چهارم - غرض این است که دولت‌های آزاد غربی طرفدار دولت ایرانند و این باعث خوشوقتی بنده هم هست.
درباره سؤال پنجم - اگر اکنون کتاب تجدید چاپ می‌شد جمله نقل شده سؤالی را من به این صورت اصلاح می‌کردم: «بزرگ‌ترین قدم مثبت حکومت‌ها از سال ۱۳۴۰ به این سمت اجرای امر تقسیم املاک است و مداومت در اتمام آن و ایضاً باعث نهایت خوشوقتی است که با تمام نواقص به هر صورت دارد تمام می‌شود و این یکی از آرزوهای بنده است.»
با عرض ادب و احترام جلال آل‌احمد
۸/تیر/۱۳۴۳