متن سند:
بسم اللّه الرحمن الرحیم خطاب به رئیس بزرگ احمد حسن البکر1 رئیس جمهوری عراق نمی دانیم آیا آنچه صدام حسین (تکریتی) و جماعت همدستش انجام می دهند با رضایت و اطلاع تو است یا آنکه در کارت مغلوب گردیده و قادر بر دفع ستم و بر گرداندن تعدی نیستی و آیا صدام حاکم مطلق است که هر چه بخواهد انجام دهد و هرکاری که اراده کند در انجامش آزاد است.چیست این عملیاتی که نسبت به نجف و کتاب و حامیانش انجام می دهند در زمانی که مدعی هستی که دفاع از آزادی می کنی و برعلیه ستم مبارزه داری.
پس آیا نجفی که بالغ بر هزار سال است در خدمت دین اسلام و خدمت به لغت قرآن می باشد و از گذشته تا به حال مرکزی بوده و هست که همواره علوم اسلامی از مناره آن پخش گردیده و فیلسوفان و دانشمندان اللهی و فقها و محدثان و ادبیان و شاعران و متکلماتی که قلم عاجز از تعداد آنان و بیان قاصر از یاد نام ایشان است به جامعه اسلامی تحویل داده.
نجفی که هزاران نویسنده و کتاب عاجز از نگاشتن و لغت تاریخ درخشان اوست.
نجفی که برای غیر خداوند تسبیح نگفته و معتقد به غیر اسلام نبوده و جز به لغت قرآن سخن نگفته حتی در زمانهای تاریک جاهلیت که مرکزهای علمی دیگر اسلامی در تنورهای اسلامی به نام پادشاه ترک (عثمانی) تسبیح و تقدیر می نمودند و عقیده داشتند که اعمال آنان جز با دعا کردن برای سلاطین پذیرفته نیست و جز آنکه به دربارهای آنان به خاک افتند راهی برای تقرب به خداوند وجود ندارد.
بلی کربلا و نجف است که این حکومتها را برای...
...
و یا به واسطه انقلاب بستم...
که آن هم به دست مردان کربلا و نجف که با انگلیس جنگیدند تا استقلال عراق را بوجود آوردند و با خون شهیدان خود حکومتی که امروز تو ریاست آن را نداری و صدام در آن حکومت می کند پی ریزی کردند با این وصف صدام ادعا ندارد که اهل نجف خارجیانی هستند که همان آنان...
و این سخن را به...
به حالت ترس می گوید و برنامه های رادیو بعثی عراق هم آن را پخش می کند.
ما منویات زشت صدام را دانستیم هنگامی که برای بستن جامعه اسلامی کوفه و غارت اموالی که بدون توجه هزینه ای به دولت عراق تهیه شده بود اقدام کرد و مدیران و کارکنان آن مؤسسه را تحت شکنجه و عذاب قرار داد بدون هیچ عملی که انجام داده باشند جز آنکه آنان از نجف با عقیده والا حمایت می کردند با آنکه این حق یکی از ساده ترین حقوق قانونی آنان بوده و زحمت و تکلفی برای دولت عراق هم نداشته است و هدفشان هم خدمت به علم و فرهنگ بوده که خود حتی از حقوق انسانی در هر زمان بوده و مورد پسند همه کس می باشد.
منویاتش را دانستیم که او و همدستانش مدیران جامعه اسلامی کوفه را تهمت جاسوسی زدند و از خانه و وطنشان راندند و نسبت به آیت الله العظمی حکیم آنجا تضیق نمودند به استناد آنکه فرزند از طرف پدرش از ما درخواست...
نسبت به نجف و اهلش نموده در نتیجه با رفتارهای کذایی دچار شد و تهمت های کثیف و ارعاب و تبعید دارید و مرحوم پدر هر انواع اهانت ها و تحقیرها را مشاهده فرمود.
این رویه ها را دانستیم لیکن گمان کردیم که کار به زودی پایان خواهد یافت ندانستیم که صدام اراده تصفیه نجف را از مردان و تعلیم و بزرگان دارد اراده دارد که...
را از منویاتش بر...
نماید اراده دارد که نجف را با جامعه ای بپوشاند که تاکنون نمی شناختیم حتی از دیرترین زمان گذشته تا به حال...
.
زمانی که به اعمال بربریت قیام نمودید که پیمانی انسانی را عرق آلوده می سازد زیرا که بربریت در تاریک ترین زمانهای جاهلیت هم با او شباهت نداشته.
ای رئیس ما قصد آشوب نداریم.
ما قصد ایجاد فتنه ای که مسلمان را فراگیرد نداریم و حال آن که دشمن در کمین است و انتظار دارد که مسلمانان دچار گرفتاری شوند چه در فیلیپین و پاکستان و یا فلسطین و یا غیر آن از کشورهای اسلامی ولی ما حق مشروعی را خواستاریم و آن دو چیز است که سومی ندارد.
ما می خواهیم عتبات مقدسه در عراق ملک کس نباشد بلکه اماکنی باشد مقدس که هرکس خواست به سوی آنها برود بدون تفاوت از بحث زبان یا تابعیت کشوری آزادانه باشد مانند سایر امکان مقدسه عالم و باید عتبات مقدسه از محیط سیاست های دولتی خارج به حساب آیند در هر زمان و مکانی.
2ـ می خواهیم نجف اشرف دانشگاه عالی علوم اسلامی بزرگ چنان قرار گیرد که هرکس خواست از آن آبشخور گورا استفاده کند آزاد باشد و همه کس بتوانند برای تحویل علم به این مکان مقدس بشتابند.
این است که آنچه ما خواستار آنیم.
پس اگر می توانی ای رئیس که بر صدام و همدستانش غالب شوی و پیمان محکمی به ما بدهی از اعمال گذشته و جرائم قبلی که کوچک ترین نمونه آن راندن زنان و بچه ها در این زمستان سخت از خانه و کاشانه آنان است چشم خواهیم پوشید والا از تمام مسلمانان در هر جا که هستند برای روزی که خود اختیار کنیم دعوت خواهیم نمود تا تعطیل عمومی به عنوان عزا برای اعمال زشتی که قیام به آن نمودید برقرار گردد سپس شکایت به شورای امنیت سازمان ملل و مجمع عمومی آن سازمان خواهیم نمود اگر با ما به انصاف رفتار نمودند والا شق سوم را اختیار خواهیم نمود در حالی که بینی مخالف را به خاک بمالیم و مسلمان در عراق و ایران و لبنان و کویت و بحرین و پاکستان و هر جا که صدای ما را بشنوند و به ما پاسخ گویند برای انقلاب علیه دسته ستمگر مسمی به بعثی های خارج از دستورات اسلام دعوت می کنیم زیرا که کردهای همان عراق نیرومندتر از ما نیستند و حقوق مردم پاکستان شرقی بزرگتر از حقوق ما نیست و دیوار مکی (بیت المقدس) و منبعد مسیح محل تولد آن حضرت از مرقد مقدس علی و حسین علیه السلام عزیزتر نیست.
ای رئیس امید است به حقیقت امر بیاندیشی و موقف محکمی در جلوی گردنکشان و یاغیان اتخاذ کنی و آتش فتنه را پیش از شعله ور شدن خاموش سازی زیرا که این کار جدی است و شوخی در آن راه ندارد درود خدا بر کسی که هرکس که حق را شناخت و پیروی کرد و منکر را دانست و دوری گزید.
از طرف علماء...
محمدصادق حسینی روحانی1 ایران قم حوزه علمیه ذی القعده الحرام 1391 ه
توضیحات سند:
1ـ احمد حسن البکر در سال 1914 در تکریت تولد یافت.در سال 1932 از دانشسرای عالی فارغ التحصیل گردید و تا سال 1938 به شغل معلمی پرداخت.
سپس به دانشکده افسری در بغداد ملحق شد.
پس از کودتای 14 ژوئیه 1958 به عضویت شورای دادگاه نظامی درآمد.
در قیام 8 مارس 1958 شواف، متهم به شرکت در این قیام گردید و به این علت با درجه سرهنگ دومی بازنشسته شد.
بعد از کودتای 8 فوریه 1963 به دریافت درجه سرلشکری نایل آمد و به نخست وزیری برگزیده شد بعد از یازدهم نوامبر 1963 اختلاف و درگیری در کادر حزب بعث عراق شعله ور گردید.
در این زمان البکر ریاست جناح مخالف علی صالح اسعدی دبیرکل وقت حزب را که در برابر میشل عفلق، دبیرکل (اصلی) حزب ایستادگی می کرد عهده دار بود.
حسن البکر بعد از کودتای (عبدالسلام عارف) در 18 نوامبر 1963 علیه شرکای بعثی خود، از سمت نخست وزیری برکنار و به عنوان جانشین رئیس جمهور که یک سمت تشریفاتی بود برگزیده شد ولی قبول نکرد.
در سال 1965 بعد از طرد علی صالح اسعدی دبیرکل حزب از این تشکیلات از سوی رهبر قومی به جای وی منصوب گردید.
البکر پس از کشته شدن عبدالسلام عارف در یک سانحه هوایی و روی کار آمدن عبدالرحمن عارف ضعیف نفس و بی کفایت در آوریل 1966 فعالیت سیاسی خود را به منظور به دست گرفتن قدرت گسترش داد تا اینکه پس از پیروزی انقلاب و دومین کودتا یعنی در 17 ژوئیه به ریاست جمهوری و ریاست شورای رهبری انقلاب برگزیده و به دریافت درجه فیلد مارشالی نایل گردید.
سرانجام احمد حسن البکر در سال 1982 در سن 68 سالگی به علت ابتلا به بیماری سرطان در بیمارستان درگذشت.
نگاهی به تاریخ سیاسی عراق، سرهنگ ع الجمیلی، ترجمه محمدحسین زوار کعبه، صص 13 ـ 112 1ـ آیت الله سید محمدصادق روحانی در سال 1300 ه ش در قم متولد شد.
وی پس از گذراندن دروس مقدماتی ادبیات در سال 1315 به شهر نجف مهاجرت کرد و در حوزه علمیه این شهر تحصیلات خود را پی گرفت.
او در سال 1327 به ایران بازگشت و به تدریس فقه و اصول پرداخت.
وی در طول دوران مبارزه همگام با دیگر علمای ایران با موضع گیریها و انتشار اعلامیه از نهضت اسلامی ایران پشتیبانی کرد.
ولی به دلیل فردگرایی و تمایل به بهره مندی از خواستهای شخصی از انقلاب جدا شد.
به نقل از : مرکز بررسی اسناد تاریخی.
شهید حجه الاسلام مهدی شاه آبادی، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1382، ص 132