جریان عزادارى در اصفهان در 10 روز اول ماه محرم به شرح زیر از عرض مى‌گذرد:
تاریخ سند: 14 خرداد 1342
جریان عزادارى در اصفهان در 10 روز اول ماه محرم به شرح زیر از عرض مى‌گذرد:
متن سند:
تهران ـ ساواک تاریخ:14 /3 /42شماره: 294
عطف: 2908 ـ 11 /3 /42
جریان عزادارى در اصفهان در 10 روز اول ماه محرم به شرح زیر از عرض مى‌گذرد:
1ـ از طرف آیت‌اللّه خادمى ـ اردکانى ـ زند کرمانى و غیره که از علماى طراز اول اصفهان هستند درخواست شد مانند سنوات قبل به آنها اجازه داده شود در مسجد شاه جمع شده سپس به مدرسه چهارباغ که در آن از طرف اوقاف همه ساله روضه خوانى مى‌شود شرکت کنند. با درخواست آنها موافقت شد مشروط بر اینکه شعار پارچه‌اى نداشته و ناطق راهم قبلاً معرفى کنند. در نتیجه عصر دیروز عده‌اى در حدود 3 هزار نفر از روحانیون ـ تجار بازار اصناف ـ دانشجو و دانش‌آموز ـ افراد جبهه ملى و زحمت کشان و غیره به حال دمونستراسیون1 با نظم و ترتیب به مدرسه چهار باغ آمده منصورزاده واعظ درباره نهضت حسینى صحبت کرده سپس از مدرسه خارج و متفرق شدند
2ـ روز گذشته چند برگ اعلامیه خمینى خطاب به وعاظ و گویندگان دینى و هیأت مذهبى (موضوع التزام گرفتن از صاحبان مجالس و وعاظ) که وسیله اشخاص متفرقه از قم آورده شده بود در دست مردم همایون شهر دیده شد.
3ـ سید جمال‌الدین سیادت موسوى2 واعظ دبیر فرهنگ اصفهان روز 12 /3 در منزل ابوالقاسم کوپایى یکى از تجار بازار ضمن صحبت‌هاى خود کنایاتى به دولت زده است که مشروح آن کتبى به عرض خواهد رسید.
4ـ در تعدادى زیاد از تکایا و مساجد وعاظ به شاهنشاه دعا کرده‌اند.
5ـ در چند مجلس روضه خوانى براى خمینى صلوات فرستاده‌اند.
در پایان به عرض مى‌رسد با وجود اینکه تنها در شهر اصفهان در حال حاضر 151 مجلس روضه خوانى بر پا است معهذا با دستوراتى که صادر فرموده‌اید و به کار بسته شده است غیر از مطالب معروضه بالا در هیچ مجلسى بى‌نظمى و از هیچ کس بى‌تربیتى دیده نشده است مجالس سوگوارى هنوز ادامه دارد مطالب قابل عرض گزارش خواهد شد.
صدقى
توضیحات سند:
1ـ این راه‌پیمایى به ابتکار طرفداران حضرت امام(ره) با روشى جدید انجام گردید. بدین صورت که راه‌پیمایى بدون اینکه هیچگونه شعارى داده شود از مسجد امام شروع و به طرف مدرسه چهارباغ حرکت نمودند و فقط یک نفر در جلوى تظاهرکنندگان قرآن تلاوت مى‌کرده است2ـ حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر سید جمال‌الدین سیادت موسوى در سال 1310 در اصفهان متولد شد و پس از تحصیل در نجف اشرف به ایران مراجعت کرد و در رشته معقول و منقول دکترا گرفت و در اصفهان به عنوان دبیر دینى مشغول شد. در سال 1341 با انجمن اسلامى دانشجویان اصفهان همکارى داشته و ساواک عضویت وى را در هیئت مدیره کانون تربیتى جهان اسلام در اصفهان به مصلحت ندانسته، وى در سال 1356 ذیل اعلامیه 25 /10 /56 علماى اصفهان را نیز که در اعتراض به انتشار مقاله احمد رشیدى مطلق نوشته و منتشر کرده بودند امضاء نمود.