موضوع: باشگاه لاینز
تاریخ سند: 23 دی 1342
موضوع: باشگاه لاینز
متن سند:
شماره: 11953 /13 فرستنده: ساواک استان 4 (رضائیه) گیرنده: (مدیریت کل اداره سوم) تیمسار ریاست سازمان اطلاعات و امنیت کشور محترماً به معروض می‌دارد: چون ممکنست اشخاص نابابی در باشگاه‌های لاینز نفوذ کنند لذا مستدعی است مقرر فرمایند با مذاکره با ریاست منطقه 354 الف لاینز که به عهده جناب آقای مهندس شریف امامی1 می‌باشد از طرف ایشان به باشگاه لاینز آذربایجان غربی دستور صادر شود که صورت اسامی اعضاء را در اختیار این ساواک بگذارند.رئیس ساواک استان آذربایجان غربی.
پرویز افسر ضمیمه پرونده باشگاه لاینز رضائیه و اراده شود 1 /11 /42 ب-245 ...
و به بخش 321- 29 /10
توضیحات سند:
1ـ شریف‌امامی، جعفر فرزند حاج محمدحسین نظام‌الاسلام، در 27 خرداد 1291 ه ش در تهران متولد شد.پدر او، از روحانیون تهران در دوران متأخر قاجاریه بود که از ناصرالدین شاه لقب «معتمدالشریعه» و از مظفرالدین شاه لقب «نظام الاسلام» دریافت داشت.
جعفر شریف‌امامی تحصیلات متوسطه را در تهران به پایان رسانید و برای ادامه تحصیل به سوئد و آلمان رفت و در این کشور آخرین مدرک تحصیلی خود را در رشته برق کسب نمود.
او در ایران، در راه‌آهن دولتی شاغل بود و به معاونت این سازمان رسید.
در سال 1324 به مدیرعاملی بنگاه آبیاری رسید.
در تیر و اسفند 1329 در دولت رزم‌آرا به وزارت راه رسید، جعفر شریف‌امامی در دولت سپهبد فضل‌الله زاهدی مدیریت عامل سازمان برنامه را به دست گرفت و در سال 1333 به سناتوری تهران انتخاب شد.
شریف‌امامی در دولت دکتر منوچهر اقبال وزیر صنایع و معادن شد و در شهریور 1339به نخست‌وزیری رسید.
دولت مستعجل شریف‌امامی ثمرۀ یک دورۀ تنشهای جدّی در روابط ایران و آمریکا بود.
و با ایمان نفوذ جدی آمریکائی‌ها، دولت وی سقوط کرد.
او در سال 1342 ریاست مجلس سنا را به دست گرفت و تا آستانه انقلاب اسلامی ایران، به مدت 15 سال، در این سمت بود.
جعفر شریف‌امامی در مرداد 1346 به ریاست مجلس مؤسسان سوم رسید که وظیفه داشت نیابت سلطنت فرح پهلوی را تسجیل کند.
با آغاز امواج انقلاب اسلامی ایران، محمدرضا پهلوی در یکی از واپسین تلاشهای خود به فراماسونری و استاد اعظم آن، جعفر شریف‌امامی متوسل شد و وی را در نقش دیرینش، به عنوان محور تفاهم و «آشتی» سیاستهای بیگانه مؤثر در ایران به صدارت رسانید.
باید افزود که برخلاف تصور شاه، هر چند شریف‌امامی طی دوران «شیخوخیت» خود، به عنوان سمبل «آشتی» و «تفاهم» کانونهای قدرت بیگانه وجهه‌ای اندوخته بود و لذا می‌توانست نمادی از «آشتی بین‌المللی» به شمار رود، ولی او هیچ گاه نتوانست در سطح مردم به عنوان یک چهرۀ «وجیه الملّه» مطرح شود.
جعفر شریف‌امامی در تاریخ 14 /8 /1357 از صدارت استعفا داد و جای خود را به دولت نظامی ارتشبد غلامرضا ازهاری سپرد.
از کتاب ظهور و سقوط سلطنت پهلوی، مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی، جلد دوم، صص 399 تا 422 او ثروت زیادی در دوران حیات خویش اندوخت و احمد شیبانی از نزدیکانش به فردوست اطلاع داده است که هنگام خروج از ایران زمان انقلاب 17 میلیون دلار به حساب خود در خارج ریخته بود.
شریف امامی از مهره‌های واسط و محلل به شمار می‌رفت که در شرایط و بحرانی از او استفاده می‌شد.
یکبار پس از علاء و قبل از امینی و در سال 1349 و بار دیگر در اواخر عمر رژیم در سال 57 به سمت نخست وزیری رسید که نهایتاً با وقوع حادثه 17 شهریور در زمان صدارت وی، او نیز از صحنه کنار رفت.
وی، از دوران جوانی عضو تشکیلات ماسونی بود و در تشکیلات ماسونی، به استاد اعظمی رسید و از چهره‌های وابسته به سیاست غرب بود.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به انگلیس پناهنده شد و در سال 1378، در آمریکا درگذشت.