ساعت 0900 روز 19/7/42 آقاى حاج حسین خادمى1 حضور تیمسار ریاست ساواک2 که در اصفهان تشریف داشتند شرفیاب و اخلاقا تعهد سپرد که من بعد عمل خلاف نظمى ننماید.
تاریخ سند: 20 مهر 1342
ساعت 0900 روز 19/7/42 آقاى حاج حسین خادمى1 حضور تیمسار ریاست ساواک2 که در اصفهان تشریف داشتند شرفیاب و اخلاقا تعهد سپرد که من بعد عمل خلاف نظمى ننماید.
متن سند:
تاریخ:20 /7 /42ساعت 0900 روز 19 /7 /42 آقاى حاج حسین خادمى1 حضور تیمسار ریاست ساواک2 که در اصفهان تشریف داشتند شرفیاب و اخلاقا تعهد سپرد که من بعد عمل خلاف نظمى ننماید.
آقایان امام جمعه و اردکانى هم حضور داشتند.
20 /7 /42
رونوشت در کلى روحانیون گذاشته شد
رونوشت برداشته شد
توضیحات سند:
1ـ به دنبال اقدامات وسیعى که در اصفهان انجام مى‌گیرد سرلشگر پاکروان ریاست ساواک کشور در تاریخ 17 /7 /42 به اصفهان وارد و در جلسه‌اى که در استاندارى تشکیل مى‌گردد آیت‌اللّه خادمى و سران بازار را دعوت یا احضار نموده و ضمن دادن تذکرات شدید، از آنها تعهد گرفته مى‌شود که دیگر اقدامى علیه رژیم انجام ندهند.2ـ سرلشکر حسن پاکروان در سال 1290 ﻫ ش در تهران به دنیا آمد. پدر او فتح‌اللّه پاکروان از دولتمردان رضاخانى بود که در زمان فاجعه قتل عام مسجد گوهرشاد استاندارى خراسان به عهده داشت . وى در سال‌هاى 1328 و 1329 به عنوان وابسته نظامى به پاکستان رفت. پس از بازگشت به ایران مدتى ریاست رکن دوم ستاد ارتش را به عهده داشت. با تأسیس ساواک در اسفند 1335 معاون ساواک گردید و در اسفند 1339 با برکنارى تیمور بختیار به ریاست ساواک رسید.
ریاست پاکروان بر ساواک را به دوره دوم ساواک تعبیر کرده‌اند. زیرا این دوره مقارن با سال‌هاى انقلاب سفید بود و رژیم در اجراى نظریات جدید امریکا از خشونت مستقیم ساواک کاسته و درصدد جبران سوءاستفاده‌ها، زورگویى‌ها و افتضاحات دوران تیمور بختیار برآمده بود. ارتشبد فردوست در خاطرات خود چنین مى‌گوید: «دومین دوره ساواک با ریاست پاکروان و در واقع با ورود من به ساواک آغاز مى‌شود. در این زمان هدف محمدرضا اولاً تصفیه ساواک از هواداران تیمور بختیار و تبدیل آن به یک سازمان صددرصد وفادار و ثانیاً تبدیل به یک سازمان منظم است که بتواند از سلطنت او حفاظت کند.»
پاکروان تا سال 1343 ریاست ساواک را به عهده داشت و سپس جاى خود را به نصیرى داد و به عنوان وزیر اطلاعات وارد نخستین کابینه هویدا شد، پاکروان از شهریور 1345 تا مهر 1348 سفیر ایران در پاکستان بود و در این تاریخ به عنوان سفیر به فرانسه اعزام شد. آخرین سمت او مشاور و سرپرست امور مالى وزارت دربار بود. پاکروان پس از پیروزى انقلاب اسلامى ایران دستگیر و در تاریخ 22 /1 /1358 به اعدام محکوم شد.